Μέλη πολλών ελληνικών συλλογικοτήτων, επιστημονικών φορέων καθώς και των συνδικάτων των ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και ΔΕΥΑ βρέθηκαν στις Βρυξέλλες το προηγούμενο διήμερο και συμμετείχαν στην εξαιρετικά επιτυχημένη εκδήλωση για το μέλλον του νερού στην Ευρώπη μαζί με εκπροσώπους κινημάτων της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, επιστήμονες καθώς και εκπροσώπους οργανώσεων του Ευρωπαϊκού Κινήματος Νερού όπως η Food and Water Europe και η European Public Services Union.

Ένας, ένας οι ομιλητές από το βήμα παρουσίασαν τα τεκταινόμενα στις χώρες τους και όπως αναφέρθηκε στα συμπεράσματα έγινε διάφανο ότι κοινός παρονομαστής  σε όλες τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη δράσεων από πλευράς Επιτροπής προκειμένου να απαντήσει θετικά στα αιτήματα των Ευρωπαίων Πολιτών  για την νομοθέτηση του ανθρώπινου δικαιώματος σε νερό και αποχέτευση, να σταματήσει η πίεση για ιδιωτικοποίηση και να προστατευθεί ο πόρος από την εμπορευματοποίηση Ιδιαίτερη μνεία έγινε στο γεγονός ότι η “κανονικότητα” στην διαχείριση του νερού είναι η δημόσια διαχείριση σε ποσοστό 90% παγκοσμίως ενώ ακόμη και χώρες που ιδιωτικοποίησαν τις υπηρεσίες τις επαναδημοτικοποιούν με αυξανόμενη τάση τα τελευταία 15 χρόνια.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε σε μαγνητοσκόπηση όλες τις τοποθετήσεις. Την εκδήλωση παρακολούθησαν από ελληνικής πλευράς οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Παπαδημούλης και Κούλογλου (αν και ήταν απόντες την ώρα της συζήτησης για το ελληνικό θέμα) και ο Ευρωβουλευτής του Ποταμιού κ. Γραμματικάκης.

Την επομένη της εκδήλωσης οργανώθηκε άτυπη συνάντηση εργασίας με όλους τους συμμετέχοντες και εξεδώθη ψήφισμα που παρουσιάστηκε στην συνέντευξη τύπου. Σε αυτή συμμετείχαν  από ελληνικής πλευράς η Ευρωβουλευτής κα Σακοράφα, ο πρόεδρος της ΟΜΕ -ΕΥΔΑΠ κ. Γιώργος Σινιώρης εκπροσωπώντας τους παρευρισκομένους  κ. Παύλο Δραγκόλα Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ και κ. Γιώργο Αρχοντόπουλο, Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων ΕΥΑΘ, η κα Κανελλοπούλου από το SGW  που διάβασε το ψήφισμα, ο δρ. Άκης Κακλής Διδάκτωρ Υδρογεωλογίας εκ μέρους του Συλλόγου  Ελλήνων Γεωλόγων και ο κ. Κώστας Λυμπέρης εκ μέρους του Συμμετοχικού Ενωτικού Κινήματος Εργαζομένων και Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ. Μπορείτε να δείτε σε μαγνητοσκόπηση την συνέντευξη τύπου.

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας της κ. Κανελλοπούλου του SAVEGREEKWATER  μεταφρασμένης στα ελληνικά.

“Πολλά έχουν ειπωθεί τους τελευταίους μήνες για την υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης και την άνοδο του Ευρωσκεπτικισμού. Μάλιστα, το προηγούμενο ραντεβού μας για να συζητήσουμε το μέλλον του νερού στο Ευρωκοινοβούλιο, ακυρώθηκε λόγω της έκτακτης ολομέλειας για το Brexit. Πολλά έχουν ειπωθεί αλλά λίγα έχουν γίνει καθώς όσοι έχουν εξουσία και όσοι δεν έχουν συναινούν στην διάδοση του δημοκρατικού ελλείμματος στη λήψη αποφάσεων και παρόλα αυτά μένουν αδρανείς λες και πρόκειται για ένα αναπόδραστο φυσικό φαινόμενο όπως ένα τσουνάμι.

Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί αυτή η αδράνεια έχει γίνει κοινός τόπος αλλά δυστυχώς αυτό που την ακολουθεί είναι ένα ναυάγιο.

Παρόλα αυτά, προς το παρόν, οι περισσότεροι, επιβαίνουμε πάνω στο κατάστρωμα του Ευρωπαϊκού πλοίου και πίνουμε τα κοκτέιλ μας καθώς η δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου και τα θεμελιώδη του κοινωνικού συμβολαίου που είναι απαραίτητα για την σταθερότητα και την ευημερία των κοινωνιών μειώνονται και διαστρεβλώνονται. Οι περισσότεροι δεν μοιάζουν να ενδιαφέρονται για το παγόβουνο που βρίσκεται στη ρότα μας.

Θέλουμε να υπολογίζουμε τους εαυτούς μας στις εξαιρέσεις. Ως ακτιβιστές του νερού έχουμε την τάση να προσέχουμε τα παγόβουνα και επιτρέψτε μου να σας μιλήσω για το μεγάλο που αντιμετωπίζουμε από το 2011 στον αγώνα μας να σταματήσουμε την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα που ως εκ θαύματος εμφανίστηκε ως όρος και προϋπόθεση γραμμένη και λαξευμένη επανειλημμένως στις δανειακές συμφωνίες της χώρας με τους πιστωτές της.

Μαζί με πολλούς άλλους ακτιβιστές, συνδικάτα και οργανώσεις, πολλοί εκ των οποίων είναι χαρά μου ότι βρίσκονται εδώ σήμερα, τρέξαμε μια επιτυχημένη εκστρατεία ενημέρωσης. Πείσαμε με συμπαγή επιχειρήματα την μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, όπως απέδειξε το δημοψήφισμα της Θεσσαλονίκης και πλέον οι Έλληνες, όπως οι Ιταλοί στο παρελθόν, όπως οι πολίτες στο Παρίσι και το Βερολίνο είναι κάθετα αντίθετοι σε αυτή την πολιτική σχεδόν ομοφώνως.
Παρουσιάσαμε πολλές φορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό την ορθολογική επιχειρηματολογία μας πίσω από τις θέσεις μας. ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, εξυπηρετούν περίπου 5 εκ και 1 εκ πολίτες αντιστοίχως, έχουν ένα από τα χαμηλότερα τιμολόγια στην Ευρώπη, παραμένουν κερδοφόρες ακόμη και μες την κρίση και μάλιστα εκτελούν και αναπτυξιακά προγράμματα σε ορισμένες περιπτώσεις και με ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση. Στον πολύπλοκο παγκοσμιοποιημένο μας κόσμο τίποτε δεν είναι τέλειο, πάντως σε σχέση με τους τιτάνιους αντιπάλους τους του ιδιωτικού τομέα, οι ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης μοιάζουν με τακτοποιημένα μικρά σπιτάκια σε μια χωματερή χρέους και ρίσκου.

Δουλέψαμε σκληρά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο χτίζοντας συμμαχίες και ασκώντας πίεση και ασφαλώς συμμετείχαμε την Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών right2water καταφέρνοντας να διπλασιάσουμε σε σχέση με το μίνιμουμ το νούμερο των υπογραφών.

Και κυρίως καταφέραμε να έχουμε μια θετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που απαγορεύει την πώληση ποσοστού μεγαλύτερου από το 50% των μετοχών. Βασιζόμενοι σε αυτή θεωρήσαμε το θέμα λήξαν και ελπίσαμε ότι το καμάρι του δυτικού πολιτισμού, οι δημοκρατικοί θεσμοί ήταν ακόμη όρθιοι.

Προς οργή μας, ανακαλύψαμε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός κ Τσίπρας ο οποίος μέχρι το 2015 ήταν από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της right2water και δηλωμένος πολέμιος της ιδιωτικοποίησης πείστηκε (;) να προχωρήσει με τα εξής:

Αρχικώς η κυβέρνησή του δέχτηκε να υιοθετήσει το περιβόητο asset development plan με τις 19 ιδιωτικοποιήσεις που αποτελεί δεσμευτικό μέρος του τρίτου μνημονίου. Σε αυτό το σχέδιο υπάρχει μια πρόβλεψη για την αχρείαστη και εναντίον του δημοσίου συμφέροντος πώληση του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ και υπάρχει επίσης και μια σκανδαλώδης πρόβλεψη για επιστροφή κεφαλαίου ύψους 40 εκ ευρώ από τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ προς τους μετόχους σε μια πρωτοφανή ανάμειξη στα εσωτερικά μιας εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρίας. Αυτά τα 40 εκ. επιπλέον από τα 20 που είχαν ήδη δοθεί σε μερίσματα και τις ζημίες των 17 εκ. υπό την μορφή «επένδυσης» στην Attica Bank άδειασαν τα ταμεία κατά 77 εκ. και είχαν ως αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η οικονομική υγεία της υπηρεσίας ύδρευσης 5 εκατομμυρίων πολιτών.

Σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, ο κ. Τσίπρας μυστηριωδώς συμφώνησε να ενταχθούν οι δύο εταιρίες στο νέο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων το οποίο από τον καταστατικό του νόμο είναι μια οντότητα που δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα και ελέγχεται από τους πιστωτές. Ο κ. Ζακ Λε Παπ, γάλλος γραφειοκράτης και πρώην συνεργάτης της κας Λαγκάρντ στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών είναι τώρα πρόεδρος αυτού του συμβουλίου. Δεν υπάρχει χρόνος για να σας ξεναγήσω σε όλες τις λεπτομέρειες αυτού του τερατώδους ταμείου αποκρατικοποιήσεων που αυτή την στιγμή έχει στην κατοχή του τις περισσότερες από τις εναπομείνασες αξίες του ελληνικού κράτους, μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με αυτές αλλά και όλη την ιστορία της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης του νερού στην Ελλάδα σε ένα φυλλάδιο τεκμηρίωσης που έχουμε ετοιμάσει για σας στα αγγλικά αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω ότι στην πραγματικότητα όχι μόνο τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ άδειασαν αλλά και στις δύο εταιρίες η διαχείριση ιδιωτικοποιήθηκε κατά παράβαση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επιπλέον οι υπηρεσίες ύδρευσης έχουν εργαλειοποιηθεί σε αντίθεση με τον κοινωφελή σκοπό τους και έχουν μετατραπεί σε χήνες που κάνουν χρυσά αυγά στην υπηρεσία του σκοπού του νέου υπερταμείου.

Βεβαίως δεν ήμασταν ποτέ αφελείς. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι κάνουν όλα αυτά τα χρόνια οι λομπίστες πίσω από κλειστές πόρτες και γιατί οι γίγαντες του ιδιωτικού τομέα ενδιαφέρονται να πάρουν στα χέρια τους την περιουσία του ελληνικού λαού. Δεν θα χάσω χρόνο να κριτικάρω τις επιχειρηματικές τους πρακτικές. Οι επιχειρήσεις είναι επιχειρήσεις και μόνον ως τέτοιες μπορούν να κριθούν.

Οι αληθινοί ένοχοι της αποτυχίας των θεσμών είναι πολύ φοβούμαι, άλλοι, όχι μακριά από το σημείο που βρισκόμαστε.

Ο καιρός για το παιχνίδι του κρυφτού τελείωσε. Δεν θα ανεχθούμε πλέον την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παριστάνει την γάτα του Σρέντιγκερ που υποστηρίζει και δεν υποστηρίζει την ιδιωτικοποίηση σε διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Απαιτούμε να μάθουμε πώς οι υπηρεσίες ύδρευσης κατέληξαν να είναι μέρος των δεσμεύσεων του τρίτου μνημονίου κατά παράβαση του άρθρου 345 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Δικαιούμαστε να γνωρίζουμε σύμφωνα με τον Κανονισμό Aarhus και τους Κανονισμούς περί Διαφάνειας και δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα μας μέχρις ότου εξαιρεθούν οι υπηρεσίες ύδρευσης από οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών της.

Με επίσημο έγγραφο που καταθέσαμε σήμερα το πρωί και που θα παρουσιάσουμε αύριο στην συνέντευξη τύπου, ζητούμε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αποκαλύψει κάθε σχετική πληροφορία και ζητούμε την δική σας στήριξη προκειμένου να τους πιέσουμε η απάντηση να είναι ουσιαστική.

Όποια κι αν είναι όμως η απάντηση, δεν είναι αυτή που κάνει τον άνδρα αλλά ο άνδρας αυτήν για να παραφράσω τον αρχαίο τραγικό δραματουργό Αισχύλο.
Ακόμη και αν παρουσιαστεί ως κυρίαρχη απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης πώς μπορούμε να πειστούμε ότι υπάρχει οτιδήποτε κυρίαρχο σε μια κυβέρνηση που έχει υπογράψει ότι δεν θα νομοθετεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών της; Και κυρίως ποιος είναι ο υπόλογος για την δυστυχία, τη φτώχεια και την απώλεια των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα; Ποιοι είναι οι αληθινοί ένοχοι και γιατί δεν παρουσιάζονται προκειμένου να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους;

Μαζί με τους φίλους μας από το Ευρωπαϊκό Κίνημα Νερού από το Βερολίνο, το Παρίσι, την Ιταλία, την Ιρλανδία, τη Σλοβενία την Πορτογαλία, την Ισπανία θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να διασφαλίσουμε στους συμπολίτες μας το δικαίωμά τους στο νερό. Δεν θα ανεχθούμε όσους εγκαθιδρύουν αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς και τους καθιστούν παρωχημένους εξαιτίας της δικής τους αδράνειας. Δεν πρόκειται να προσποιηθούμε ότι υπάρχουν ακόμη δημοκρατικές διαδικασίες συμμετέχοντας σε γραπτούς μονολόγους για δείκτες ποιότητας στο πόσιμο νερό όταν το τεράστιο παγόβουνο της κώφευσης στους επιτυχημένους αγώνες των Ευρωπαίων πολιτών ορθώνεται μπροστά στην πορεία της Ε.Ε.

Το να νομοθετηθεί το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό, το να σταματήσει η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών μέσω οδηγιών, συνθηκών και εμπορικών συμφωνιών , το να σταματήσει η απαίτηση από τις χώρες υπό επιτήρηση να παραδώσουν τα κλειδιά των κερδοφόρων υπηρεσιών ύδρευσής τους είναι το σωστό. Και είναι το σωστό γιατί είναι η εκφρασμένη βούληση των Ευρωπαίων πολιτών. Το παγόβουνο θα λιώσει κάτω από την θέρμη από τις ενωμένες μας καρδιές και προσπάθειες γιατί αν φθάσει κανείς στο σημείο όπου οι υπάρχοντες θεσμοί να μην υποκύπτουν στην λαϊκή βούληση, τότε θα πρέπει να εκλείψουν οι θεσμοί, όπως σοφά προειδοποιεί ο Νόαμ Τσόμσκι.

Σας ευχαριστώ”

Σημείωση: Το SAVEGREEKWATER  θέλει να ευχαριστήσει δημόσια την Ευρωβουλευτή κα Σακοράφα και το staff  του γραφείου της για την αψεγάδιαστη διοργάνωση της εκδήλωσης και για την πλήρη ελευθερία κινήσεων και λόγων που μας παρείχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της εκδήλωσης και της επίσκεψής μας αναγνωρίζοντας στην πράξη την δηλωμένη  επανειλημμένως πολιτική ανεξαρτησία της πρωτοβουλίας μας.

Η άτυπη συνάντηση εργασίας

Συνέντευξη τύπου παρουσία των Ευρωβουλευτών Σοφίας Σακοράφα (Ελλάδα), Lynn Boylan (Ιρλανδία), Stefan Eck (Γερμανία) και Joao Pimenta Lopez (Πορτογαλία)

Σπουδαία νέα από την Βαρκελώνη! Για πρώτη φορά μια μεγάλη πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου της Βαρκελώνης υποστηρίζει τον τερματισμό της ιδιωτικής διαχείρισης του νερού στην πόλη. Η  δημοτική κίνηση Barcelona En Comú πιστεύει ότι το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα, μια βασική υπηρεσία και ένα κοινό αγαθό που θα έπρεπε να είναι κάτω από δημόσιο και δημοκρατικό έλεγχο. Η πρόταση ψηφίσματος της δημοτικής κίνησης “Barcelona En Comu” για την επαναδημοτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης υποστηρίχτηκε από την απόλυτη πλειοψηφία του Δήμου.

Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, η Barcelona En Comú παρουσίασε πρόταση ψηφίσματος για να επανακτηθεί η άμεση δημόσια διαχείριση του υδάτινου κύκλου, κάτι που ήταν μια από τις κύριες υποσχέσεις του μανιφέστου της κίνησης. Αυτή η πρόταση ήταν και η πιο δημοφιλής για τους πολίτες κατά την συμμετοχική διαδικασία που έγινε για να οριστεί το Δημοτικό Σχέδιο Δράσης (το σχέδιο που καθορίζει τις δράσεις του δήμου).

Όλοι οι αριστεροί σχηματισμοί του δημοτικού συμβουλίου της Βαρκελώνης ψήφισαν υπέρ της πρότασης ψηφίσματος, κάτι το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει με το σχέδιο επαναδημοτικοποίησης της υπηρεσίας υδάτων στην μητροπολιτική περιοχή. Η υπηρεσία υδάτων αυτήν την στιγμή βρίσκεται στα χέρια μιας μητρικής εταιρείας η οποία ελέγχει τη διανομή στους 23 δήμους που αποτελούν την Μητροπολιτική Περιοχή της Βαρκελώνης (ΑΜΒ), της οποίας η Agbar είναι ο κύριος μέτοχος. Το δημοτικό συμβούλιο επίσης ενέκρινε μια παρόμοια πρόταση ψηφίσματος από την κίνηση CUP Βαρκελώνης.
Ο Eloi Badia, δημοτικός σύμβουλος που ασχολείται με την Προεδρία, το Νερό και την Ενέργεια, είπε ότι «σήμερα μια απόλυτη πλειοψηφία ψήφισε υπέρ της διαφάνειας, της υψηλής ποιότητας της υπηρεσίας και των χαμηλότερων τιμολογίων. Σήμερα είναι μια ιστορική ημέρα γιατί η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου είπε ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν».

Εξοικονόμηση για την πόλη και εξοικονόμηση για τους πολίτες

Σύμφωνα με στοιχεία από το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ισπανίας, η δημόσια διαχείριση είναι φθηνότερη κατά 18%, οι ζημίες είναι κατά 23% λιγότερες και οι επενδύσεις κατά 18% περισσότερες. Μια σύγκριση στα τιμολόγια ύδρευσης στους δήμους της Καταλονίας δείχνει ότι η ιδιωτική διαχείριση είναι κατά 25% πιο ακριβή από την δημόσια.

Αυτές οι εξοικονομήσεις  προφανώς σημαίνουν μείωση στις χρεώσεις. Ο Badia έχει επισημάνει ότι οι λογαριασμοί του νερού θα μπορούσαν να μειωθούν έως τουλάχιστον 10%, δηλαδή συνολικά 38,7 εκ. Ευρώ. Από τα κέρδη της επιχείρησης μπορούν να εξοικονομηθούν 29 εκ. € και άλλα 9,7 εκ € από την επιβάρυνση  τεχνογνωσίας. «Το καλύτερο αποτέλεσμα για την κοινωνία είναι αυτό που δεν περιλαμβάνει περιττά έξοδα. Πρέπει να μπορούμε να απαντήσουμε στους γείτονές μας οι οποίοι είναι αντιμέτωποι με λογαριασμούς που έχουν αυξηθεί κατά 85% τα τελευταία 10 χρόνια», πρόσθεσε.

Αυτή η διαδικασία έχει βασιστεί σε προηγούμενες σε μεγάλες πόλεις, όπως το Παρίσι, το Βερολίνο και η Νάπολη οι οποίες έχουν επιδείξει τα πλεονεκτήματα μιας 100% δημόσιας διαχείρισης της υπηρεσίας, όπως και σε πόλεις της Καταλονίας σαν την Arenys de Munt και την Montornès del Vallès.

Αυτή είναι η αρχή μιας πορείας που μπορεί να είναι μακριά και περίπλοκη. Η κίνηση Barcelona En Comú θα συνεχίσει να εργάζεται υπέρ των δημόσιων υπηρεσιών και το κοινό καλό όλων των πολιτών.

Πόλεις, περιοχές και χώρες σε όλο τον κόσμο επιλέγουν όλο και περισσότερο να κλείσει το κεφάλαιο για την ιδιωτικοποίηση του νερού και να επαναδημοτικοποιήσουν τις υπηρεσίες  με τη λήψη πίσω υπό δημόσιο έλεγχο της διαχείρισης της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό είναι μια απάντηση στις ψεύτικες υποσχέσεις των ιδιωτικών φορέων και την αποτυχία τους να θέσουν τις ανάγκες των κοινοτήτων πριν από το κέρδος.

Αυτή η μελέτη εξετάζει την αυξανόμενη αυτή τάση επαναδημοτικοποίησης  των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης ως αναδυόμενη παγκόσμια τάση και παρουσιάζει την πιο πλήρη εικόνα των υποθέσεων μέχρι στιγμής. Μεταξύ των μεγάλων πόλεων που έχουν ήδη επαναδημοτικοποιήσει τις υπηρεσίες περιλαμβάνονται η Άκρα (Γκάνα), το Βερολίνο (Γερμανία), το Μπουένος Άιρες (Αργεντινή), η Βουδαπέστης (Ουγγαρία), η Κουάλα Λουμπούρ (Μαλαισία), η Λα Παζ (Βολιβία), η Μαπούτο (Μοζαμβίκη), και το Παρίσι (Γαλλία). Αντίθετα, στην ίδια περίοδο υπήρξαν πολύ λίγες περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων σε μεγάλες πόλεις του κόσμου: για παράδειγμα εκείνη της Ναγκπούρ (Ινδία), η οποία έχει  δεχθεί μεγάλη αντίθεση και κριτική, και της Jeddah (Σαουδική Αραβία).

Παρά την για περισσότερες από τρεις δεκαετίες αμείλικτη προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) με διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι εθνικές κυβερνήσεις, τώρα φαίνεται ότι η επαναδημοτικοποίηση του νερού είναι μια πολιτική επιλογή που είναι εδώ για να μείνει. Η άμεση εμπειρία από τα κοινά προβλήματα της ιδιωτικής διαχείρισης των υδάτων – από την έλλειψη επενδύσεων σε υποδομές, τις τιμολογιακές αυξήσεις ως και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους – έχει πείσει τις κοινότητες και τους φορείς χάραξης πολιτικής ότι ο δημόσιος τομέας είναι σε καλύτερη θέση να παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες και να προωθήσει το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό.

Ο όρος επαναδημοτικοποίηση αναφέρεται στην επιστροφή προηγουμένως ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στις τοπικές αρχές ή σε δημόσιο έλεγχο. Αυτό συνήθως συμβαίνει μετά τον τερματισμό των ιδιωτικών συμβάσεων ή την μη ανανέωσή τους από τις τοπικές κυβερνήσεις , αλλά η διαδικασία δεν είναι πάντα (ή μόνο) σε δημοτική κλίμακα. Οι περιφερειακές και εθνικές αρχές έχουν σημαντική επιρροή στην χρηματοδότηση των υπηρεσιών και της πολιτικής, και σε κάποιες περιπτώσεις δρουν άμεσα ως φορείς του νερού, έτσι ώστε η διαδικασία εκτυλίσσεται μέσα σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο.

Ανεξάρτητα από τη μορφή και το εύρος της, η επαναδημοτικοποίηση είναι γενικά μια συλλογική αντίδραση ενάντια στην μη βιωσιμότητα της ιδιωτικοποίησης του νερού και των ΣΔΙΤ. Λόγω της μη δημοτικότητας της ιδιωτικοποίησης, ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης έχουν χρησιμοποιήσει προπαγάνδα γισ να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι οι συμβάσεις παραχώρησης, οι συμβάσεις μίσθωσης και άλλων ΣΔΙΤ είναι αρκετά διαφορετικές από την ιδιωτικοποίηση. Δεν είναι. Στην πραγματικότητα, όλοι αυτοί οι όροι αφορούν τη μεταβίβαση του ελέγχου της διαχείρισης υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να είναι ενήμεροι για το υψηλό κόστος και τους κινδύνους της ιδιωτικοποίησης του νερού, και  έχουν πολλά να μάθουν από τις εμπειρίες των δημόσιων αρχών που έχουν επιλέξει την επαναδημοτικοποίηση και εργάζονται για να αναπτύξουν δημοκρατικά υπόλογες και αποτελεσματικές υπηρεσίες.

Δημοσιεύθηκε από Υπηρεσίες Διεθνούς Μονάδα Δημόσιας Έρευνας (PSIRU), Παρατηρητήριο Πολυεθνικών (CEO) και Transnational Institute (ΤΝΙ).

Εδώ ολόκληρη η έρευνα στα αγγλικά

– Περιοχή Ραμπάτ–Σαλέ και περιοχή Ταγγέρη -Tétouan (Μαρόκο)
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και ηλεκτρικής ενέργειας μεγάλων πόλεων του Μαρόκου πωλήθηκαν στις γαλλικές πολυεθνικές Veolia και Suez στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πριν από μερικά χρόνια, η Veolia ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πουλήσει τις συμβάσεις της στην Ταγγέρη, Tétouan και Ραμπάτ–Σαλέ σε ένα βρετανικό επενδυτικό ταμείο, το Actis. Ωστόσο, οι τοπικές αρχές πρόσφατα καταψήφισαν τη συμφωνία και αποφάσισαν να αναλάβουν τις υπηρεσίες υπό μορφή που μένει ακόμη να αποφασιστεί.

– Νίκαια
Το 2013, η πόλη της Νίκαιας στη νότια Γαλλία αποφάσισε να τερματίσει τη σύμβασή της με τον ιδιωτικό φορέα Veolia και να αναλάβει τη διαχείριση της υπηρεσίας υδάτων της. Αυτό ήταν σημαντικό και προκαλεί έκπληξη, διότι η πόλη διοικείται από μια συντηρητική, φιλική προς τις επιχειρήσεις δημοτική αρχή. Η επαναδημοτικοποίηση αναγνωρίστηκε ως η καλύτερη επιλογή για να εναρμονιστεί το επίπεδο και η τιμή των υπηρεσιών νερού εντός του νεοσυσταθέντος διακοινοτικου σώματος με την ευρύτερη αστική περιοχή της Νίκαιας.

– Ρεν
Το 2013, η Rennes ήταν μία από τις πολλές γαλλικές πόλεις που αποφάσισε να επαναδημοτικοποιήσει την υπηρεσία του νερού. Στη Ρεν, την υπηρεσία διαχειριζόταν η Veolia για περισσότερα από 120 χρόνια και η απόφαση αυτή ήταν το αποτέλεσμα μιας μακράς μάχης από την τοπική κοινωνία των πολιτών, η οποία έπρεπε να ξεπεράσει την ισχυρή πολιτική σχέση μεταξύ του ιδιωτικού φορέα και τοπικών αξιωματούχων που υπήρχε παρά το φρικτό ιστορικό της Veolia. Η επαναδημοτικοποίηση του νερού στη Ρεν αμαυρώθηκε επίσης από τη διαμάχη πάνω  στη νομική μορφή που επελέγη για το νέο σύστημα δημόσιας ύδρευσης. Πολλοί άνθρωποι βλέπουν το σημερινό σύστημα ως απόδειξη μιας ανειλικρινούς και ελλιπούς απο–ιδιωτικοποίησης.

– Μαπούτο και οι πόλεις της Beira, Nampula, Quelimane και Πέμπα, Μοζαμβίκη
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και καθ ‘όλη τη δεκαετία του 1990, η Μοζαμβίκη είχε ιδιωτικοποιήσει τις κρατικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και τη διαχείριση των υδάτων. Το 1999, μετά από ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών, η κυβέρνηση εισήλθε σε μια σύμβαση δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Υπέγραψε ένα μικτό συμβόλαιο μίσθωσης / διαχείρισης με την Aguas de Μοζαμβίκη (Adem) για τις εταιρείες ύδρευσης της πρωτεύουσας, Μαπούτο, και τις τέσσερις μεγάλες επαρχιακές πόλεις της Beira, Nampula, Quelimane και Πέμπα, οι οποίες κατανέμονται σε όλη τη χώρα. Αυτή η συνεργασία δεν ήταν επιτυχής. Οι τέσσερις πόλεις είχαν συμβόλαιο διαχείρισης των πέντε ετών, η οποία, μετά από μια τετραετή παράταση, έληξε το 2008. Από τότε, μόνο το Μαπούτο ήταν υπό ιδιωτική διαχείριση. Ωστόσο, η 15–ετής σύμβαση του Μαπούτο ήρθε σε ένα πρόωρο τέλος του 2010, όταν η κυβέρνηση, μέσω του ενεργητικού της εταιρείας χαρτοφυλακίου Fundo de investimento e patrimonio Abastecimento de Agua (FIPAG), αγόρασε το 73 τοις εκατό των μετοχών της Adem , η οποία, μέχρι τότε, ανήκε στην Aguas de Portugal (ADP). Επειδή οι ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα του νερού ήταν προβληματικές, η Μοζαμβίκη συγκέντρωσε τη διαχείριση των υδάτων, μέσω του FIPAG, που έιχε ως αποτέλεσμα  τον τερματισμό της δεκαετούς ΣΔΙΤ.

– White Rock
Ο δήμος του White Rock έχει εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά της  υπηρεσίας του νερού, η οποία ανήκει  στην εταιρεία Epcor με βάση το Έντμοντον. Το δημοτικό συμβούλιο ψήφισε ανώνυμα υπέρ της διαχείρισης από τον ίδιο τον Δήμο, ωστόσο οι τελικές αποφάσεις θα παρθούν με δημοψήφισμα πριν το τέλος του 2014. Αν το δημοψήφισμα δείξει ότι οι πολίτες είναι υπέρ, ο δήμαρχος έχει δηλώσει ότι ο δήμος θα αγοράσει την εταιρεία ύδρευσης στις αρχές του 2015.

Comitato Acqua Pubblica Napoli : “ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ABC NAPOLI”

Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ο μετασχηματισμός της ARIN Spa [1] σε ABC Napoli [2] σήμανε το τέλος ενός κύκλου αγώνων που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια, όταν το ψήφισμα της 23ης Νοεμβρίου 2004 επέτρεψε στον ιδιωτικό τομέα τη διαχείριση των υπηρεσιών παροχής του νερού στην ATO2 στη νότια Ιταλία (που περιλαμβάνει 136 κοινότητες από τις επαρχίες της Νάπολης και της Καζέρτα στην περιοχή της Καμπανίας).

Οι επιτροπές της Νάπολης και της Καζέρτα, οι δημόσιες επιτροπές νερού μαζί με ένα διευρυμένο κίνημα πολιτών αγωνίστηκαν και πέτυχαν την απόσυρση του ψηφίσματος.

Έκτοτε, επανειλημμένα ζητούσαμε από την Δημοτική Διοίκηση της Νάπολης να ξεκινήσει η μετατροπή της εταιρείας σε ειδική δημόσια εταιρεία, ώστε να εξαλειφθεί η κερδοφορία και η πώληση των μετοχών της ARIN στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτό που η πρώην Δημοτική Αρχή επί δημαρχίας Iervolino και σύμβουλο οικονομικών τον Realfonzo δεν μπόρεσε να πετύχει μετά τη νίκη του δημοψηφίσματος, έμοιαζε δυνατό με το τότε Δημοτικό Συμβούλιο (Δήμαρχος De Magistris και Branch Lucarelli, σύμβουλος) να θέτει σε εφαρμογή το μετασχηματισμό.

Η Νάπολη είναι η πρώτη πόλη στην Ιταλία που θα επαναδημοτικοποιούσε (δημοτική διαχείριση υπηρεσιών παροχής νερού) τους υδάτινους πόρους.

Αυτός ο μετασχηματισμός τόνωσε τον ενθουσιασμό και την προσδοκία για αλλαγή τόσο που μια σειρά από ιταλικές πόλεις, παρότρυναν τις δικές τους επιτροπές να αρχίσουν να σχεδιάζουν την πορεία τους προς διαχείριση των υπηρεσιών παροχής νερού ξανά από τους δήμους.

Για να δώσουμε ώθηση σε αυτή δέσμευση για αλλαγή, προτείναμε ότι η Δημοτική Αρχή θα πρέπει να οργανώσει συνέλευση με την συμμετοχή των Δημάρχων και των επιτροπών στη Νάπολη . Εάν η πόλη της Νάπολης πετύχαινε την δημοτική διαχείριση του νερού, τότε θα ήταν δυνατόν και κυρίως μείζονος σημασίας η επιστροφή της διαχείρισης του νερού στους δήμους.

Οι προετοιμασίες για την συνέλευση αναβλήθηκαν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο, και ξεκίνησαν μέσα σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα αμφιταλαντεύσεων, αντιλαμβανόμενοι ότι τα πράγματα δεν κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Εν τω μεταξύ, οι εκλογές του Φεβρουαρίου είχαν αποδυναμώσει την πολιτική θέση του Δημάρχου και της πλειοψηφίας του και είχαν προηγηθεί «ευρείες συμφωνίες» της κυβέρνησης με την αρωγή του Napolitano .

Αυτή η κυβέρνηση είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών σε συμφωνία με την τρόικα (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ευρωπαϊκή Επιτροπή ), ένα καθεστώς που απειλεί την ίδια την ύπαρξη της ABC Napoli .

Στη συνέλευση της 24ης Απριλίου, επιστήσαμε την προσοχή στις επικείμενες δυσκολίες και επαναλάβαμε με πάθος ότι είμαστε εδώ για να πολεμήσουμε.

Κάτω τα χέρια από ABC Napoli !

Ζητήσαμε κατ’ επανάληψη από την Δημοτική Αρχή να «διασφαλίσει» τη θέση της ABC Νάπολι με την παρουσία της σε πολλά άλυτα προβλήματα :

• Οι σχέσεις της με την ATO (τώρα υπό επίβλεψη αλλά διατηρεί πλήρεις εξουσίες (3)
• Βιομηχανικό σχέδιο
• Προηγούμενες εκτιμήσεις διαχείρισης
• Οικονομική και εισπρακτικό σχέδιο
• Ελλιπές διοικητικό συμβούλιο

Τους τελευταίους μήνες ασκούμε πίεση στο Δημοτικό Συμβούλιο, με μη ορατά δυστυχώς αποτελέσματα . Τα μέλη του Συμβουλίου ήταν ασαφή και αρνητικά. Προφανώς οι σχέσεις με το Δημοτικό Συμβούλιο είχαν διακοπεί.

Τα πρόσφατα γεγονότα σε σχέση με την αύξηση των τιμολογίων (στην Ιταλία, η διοίκηση της Νάπολη ήταν πολύ γρήγορη για να εγκρίνει την AEEG [ 4 ] – όσον αφορά της οδηγίες της Αρχής για την Ηλεκτρική Ενέργεια και το αέριο αντί να εναντιώνεται σε αυτές ) και το περιφερειακό νομοσχέδιο που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της SII (εταιρεία παροχής υπηρεσιών νερού), διακινδυνεύουν την ιδιωτικοποίηση του νερού και θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την τύχη της ABC Napoli.

Αν και είναι αδύνατο να κατανοήσουμε πλήρως τις πολιτικές που αναπτύσσονται γύρω από τη διαχείριση της SII στην Καμπανία αυτή τη στιγμή, υπάρχει ένα πράγμα που είναι απολύτως βέβαιο :

εμείς θα κάνουμε τα πάντα που περνούν από το χέρι μας για την καταπολέμηση αυτού του νομοσχεδίου .

Κάτω τα χέρια από ABC Napoli !

Comitato Acqua Pubblica Napoli

[ 1 ] ARIN (Azienda Risorse Idriche di Napoli –Εταιρεία διαχείρισης υδάτινων πόρων της Νάπολη). Spa ήταν μια εταιρεία υπεύθυνη για τη διαχείριση των υδάτων στη Νάπολη.Το Spa ( Societa perazioni ) στην Ιταλία είναι αντίστοιχο των ανωνύμων εταιρειών .

[ 2 ] ABC Napoli είναι μια ειδική δημόσια εταιρεία (ειδική επιχείρηση), η οποία στην Ιταλία είναι αντίστοιχη ενός δημόσιου οργανισμού βιομηχανικού και εμπορικού χαρακτήρα.ABC για το ” Acqua Bene Comune » που στα αγγλικά μεταφράζεται «Το Νερό ως κοινό αγαθό» .

[ 3 ] Η ATO ( Ambito Territoriale Ottimale ) προεδρεύεται από εκπρόσωπο της κυβέρνησης και όχι από τον δήμαρχο του μεγαλύτερου δήμου.Η ATO συνεχίζει να αποφασίσει την τιμή του νερού που πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους τους δήμους .

[ 4 ] AEEG ( Autorità per l‘ Energia Elettrica e il Gas – η Αρχή για την Ηλεκτρική Ενέργεια και το φυσικό αέριο ) είναι ο αρμόδιος οργανισμός για τη ρύθμιση του ανταγωνισμού και των τιμών στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στους αντίστοιχους τομείς . Η AEEG ενέκρινε μια νέα μέθοδο των υπηρεσιών τιμολόγησης του νερού που είναι ενάντια στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του Ιουνίου 2011.

Βερολίνο: Το νερό πίσω στα χέρια του δημοσίου – Bye , bye Veolia !

Η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης του Βερολίνου και της γαλλικής πολυεθνικής Veolia φαίνεται να είναι επιτέλους σε διαδικασία διαπραγμάτευσης : Για 590 εκατ. € ( +54 εκατ. ευρώ . Extras ) το Βερολίνο θα αγοράσει πίσω τα 24,9 % των μετοχών της Εταιρείας Ύδρευσης του Βερολίνου ( BWB ) , τα οποία έχει στα χέρια της η Veolia από το 1999 . Αυτό έρχεται αφότου η RWE είχε πωλήσει τις μετοχές της ( 24,9 %) για 658 εκατ. ευρώ το 2012, κι έτσι η μεγαλύτερη σύμπραξη δημοσίου ιδιωτικού τομέα σε δημοτικό επίπεδο έρχεται στο τέλος της.

Αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία για τους 666.000 πολίτες του Βερολίνου που άνοιξαν τον δρόμο σε αυτή την επαναδημοτικοποίηση, με δημοψήφισμα το 2011, το πρώτο που κερδίθηκε ποτέ στο Βερολίνο .

«Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι που καταφέραμε να επιστρέψει το νερό στην περιοχή του Βερολίνου σε δημόσια χέρια, αλλά είμαστε επίσηε, επικριτικοί για την υπερβολικά υψηλή τιμή» , λέει ο Gerlinde Schermer , ο οποίος ψηφίστηκε ως μέλος του κοινοβουλίου εναντίον αυτής της κακής συμφωνίας το 1999 . «Γνωρίζουμε ότι αυτό θα καταστήσει πολύ δύσκολο να μειωθεί η υψηλή τιμή του νερού για τα επόμενα 30 χρόνια» .

Η οργάνωση Berliner Wassertisch , που αγωνίζεται για μια δημοκρατική και συμμετοχική διαχείριση των υδάτων από το 2006 , γνωρίζει πολύ καλά , ότι μετά την επιτυχία αυτή η σκληρή δουλειά θα συνεχιστεί: ” Τώρα θα πρέπει να ελέγχουμε τους πολιτικούς μας » , λέει ο Dorothea Haerlin , ιδρυτικό μέλος της ιργάνωσης . ” Πρέπει να τους αποτρέψουμε από το να ακολουθήσουν την ασκούμενη μακρά πολιτική με γνώμονα τα κέρδη της διαχείρισης των υδάτων . ” Γι ‘αυτό η οργανωση έχει ήδη δημοσιεύσει ένα σχέδιο που ονομάζεται “Χάρτα του Νερού του Βερολίνου » και ξεκινούν μια μεγάλη συζήτηση στην πόλη, σχετικά με το πώς να ιδρυθεί ένα ” Συμβούλιο Υδατων Βερολίνου ” ως συμμετοχικό εργαλείο άμεσης δημοκρατίας, στο δρόμο για μια δημοκρατική , διαφανή , οικολογική και κοινωνική διαχείριση των υδάτων στο Βερολίνο .

Το πρώτο σχόλιο της Laura Valentukeviciute από GiB ( Τα κοινά στα χέρια του πολίτη ) είναι: « Αυτό μπορεί να γίνει ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός προς μια άλλη διαχείριση των κοινών μας , που δεν βασίζεται πλέον στη λογική του κέρδους , αλλά στα πραγματικά κόστη και με στόχο την ευημερία των πολιτών» .

Η τελική απόφαση αυτής της συμφωνίας δεν έχει ακόμη περάσει από τη Βουλή του Βερολίνου , αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ο συνασπισμός του SPD και το CDU θα συμφωνήσουν .

[box] Η τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου και η Veolia ανακοίνωσαν την Τρίτη που μας πέρασε την αποχώρηση της εταιρίας από την Εταιρία Ύδρευσης του Βερολίνου. Αν και οι Γερμανοί ακτιβιστές είναι χαρούμενοι που η υπηρεσία περνάει 100% (ύστερα από την αποχώρηση της RWE που προηγήθηκε) πάλι στα χέρια του Δήμου, επώδυνο πρόκειται να είναι το κόστος που συνόδεψε το σπάσιμο του συμβολαίου που έληγε το 2028, που στην περίπτωση της RWE ήταν 650 εκατομμύρια. Ένα μάθημα από τους Βερολινέζους και για μας στην Ελλάδα. Κι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η ιδιωτικοποίηση πρέπει να αποφευχθεί τώρα, ώστε να μη χρειαστεί να πληρώσουμε εμείς οι πολίτες πολλαπλάσια την τιμή των υπηρεσιών ύδρευσης ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ όταν, βιώνοντας τις αρνητικές συνέπειες θελήσουμε να τις πάρουμε πίσω.[/box]

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

Δελτίο τύπου από Berliner Wassertisch, 16.05.2013

https://berliner-wassertisch.net

Πραγματοποίηση της επαναδημοτικοποίησης της BWB με κοινή συναίνεση

Σύμφωνα με πληροφορίες της Ραδιοφωνίας Βερολίνου-Βρατεμβούργου υφίσταται τώρα η δυνατότητα το κρατίδιο του Βερολίνου να αγοράσει και πάλι ολοκληρωτικά τις υπηρεσίες ύδρευσης. Κατά τον ομοσπονδιακό υπουργό Οικονομικών Νούσμπάουμ η Veoliaθέλει να πουλήσει εξ’ολοκλήρου τα μερίδιά της.

Η ολοκληρωτική επαναδημοτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης Βερολίνου είναι από το 2006 ο στόχος του BerlinerWassertisch. Χρειαζόμαστε την επαναδημοτικοποίηση για να υλοποιήσουμε  την επειγόντως απαιτούμενη οικονομική και οικολογική αναδιοργάνωση των υπηρεσιών ύδρευσης. -Οι τιμές του νερού θα πρέπει να τίθεται ως τέλη, που σημαίνει ότι θα επιτρέπεται να καλύπτουν μόνο τα τρέχοντα έξοδα και τις απαραίτητες επενδύσεις. Κέρδη δεν θα πρέπει να βρίσκονται στις τιμές του νερού.-Η λήψη πόσιμου νερού και η επεξεργασία των λυμάτων θα πρέπει να επαρκούν στα αυστηρά κριτήρια της Ευρωπαικής Οδηγίας Πλαισίου για τα Ύδατα΄ δεν θα πρέπει να παραβαίνουν άλλους στόχους της πολιτικής προστασίας του περιβάλλοντος, όπως τη διατήρηση και τη βελτίωση της οικολογικής ισορροπίας. Αυτό θα απαιτούσε σημαντικές επενδύσεις.

-Οι Βερολινέζοι καταναλωτές και -τριες θα πρέπει επιτέλους να έχουν δικαίωμα φωνής στη διοίκηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Στην BWBθα πρέπει να εισαχθούν η διαφάνεια και η δημοκρατία.-Από αυτά προκύπτει, ότι η επιστροφή των μεριδίων της Veolia θα πρέπει να ακολουθήσει την αρχή της αυστηρής εξοικονόμησης. Θα ήταν καταστρεπτικό για ακόλουθα σχέδια επαναδημοτικοποίησης σε όλη τη Γερμανία, εάν η Ομοσπονδιακή Γερουσία επιχρύσωνε την οπισθοχώρηση της Veolia, όπως συνέβη με την RWE.

Καλούμε την Ομοσπονδιακή Γερουσία για την πραγματοποίηση της επαναδημοτικοποίησης της BWBνα καθίσει σε ένα τραπέζι  με το BerlinerWassertisch, τα συνδικάτα, τις ενώσεις ενοικιαστών και ενοίκων και άλλες εκπροσωπήσεις συμφερόντων και να επιτύχει μία κοινή συναίνεση.

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]