Με την Απόφαση αυτή 135275 (ΦΕΚ Β1751) επαναλαμβάνεται, επιβαλλομένη πλέον σε βάρος των χρηστών, σειρά στοιχείων προσδιορισμού και ανάκτησης του κόστους της παροχής ύδατος σε διάφορες χρήσεις. Έτσι το νερό από κοινό αγαθό μετατρέπεται ουσιαστικά σε εμπόρευμα. Παράλληλα εργαλειοποιούνται οι επιχειρήσεις ύδρευσης-αποχέτευσης. Αντί η απόφαση να κινηθεί προς την κατεύθυνση ενίσχυσης του επιβαλλόμενου από το σύνταγμα χαρακτήρα κοινής ωφέλειας, αντιθέτως ισχυροποιείται ο κερδοσκοπικός τους ρόλος και η χρηματιστικοποίησή τους.

Πιο συγκεκριμένα, η τιμολόγηση, πλέον, των υπηρεσιών ύδρευσης-αποχέτευσης θα γίνεται με στόχο τα συνολικά έσοδα να καλύπτουν το συνολικό κόστος των υπηρεσιών ύδρευσης κάθε παρόχου (αρ. 9.1). Τούτο φυσικά αντιβαίνει σε βασικές διατάξεις του Συντάγματος, όπως κρίθηκε με την ΣτΕ 1906/2014. Στην τιμολόγηση θα συνυπολογίζονται τα εξής:

Α’ Χρηματοοικονομικό κόστος (άρ. 4 και Παρ. Ι): κόστος κεφαλαίου υπολογιζόμενο βάσει των ετησίων αποσβέσεων των παγίων στοιχείων του παρόχου, κόστος ευκαιρίας υπολογιζόμενο βάσει της απόδοσης του επενδεδυμένου κεφαλαίου σε εναλλακτικές δραστηριότητες (sic), λειτουργικό κόστος αποτελούμενο από σταθερές και μεταβλητές δαπάνες λειτουργίας, κόστος συντήρησης υποδομών και κόστος διοίκησης που περιλαμβάνει και αμοιβές τρίτων. Στην περίπτωση μεταφοράς νερού σε άνυδρες περιοχές οι χρήστες επιβαρύνονται με το επί πλέον κόστος, εκτός αν υπάρξει σχετική κρατική επιχορήγηση. Έτσι, αφήνοντας κατά μέρος το ότι καλούμαστε να ξαναπληρώσουμε για υποδομές που στήθηκαν από πληρωμές δικές μας, των γονιών και των παππούδων μας (δεν συμβαίνει δα και πρώτη φορά κάτι τέτοιο), θα κληθούμε να πληρώσουμε και ό,τι ποσά θελήσει μια επιχείρηση ύδρευσης-αποχέτευσης να παρουσιάσει εκ των υστέρων και εν γνώσει τυχόν θετικών αποτελεσμάτων ως διαφυγόντα κέρδη της, αν χρησιμοποιούνταν σε κάτι άλλο. Για το τι μπορεί να είναι αυτό το κάτι άλλο απλώς θυμίζουμε την περυσινή «επένδυση» € 20.000.000 από το αποθεματικό της ΕΥΔΑΠ στην Τράπεζα Αττικής που έγραψε ζημίες ύψους 17.000.000 ευρώ! Σαν κερασάκι στην τούρτα στο κόστος κεφαλαίου (Παρ. Ι) προστίθεται και «εύλογη απόδοση των ιδιωτικών επιχειρηματικών κεφαλαίων που χρησιμοποιούν» η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ. Για πολλοστή φορά το κράτος αποδεικνύει ότι επιχειρηματικότητα γι’ αυτό σημαίνει εγγυημένα κέρδη για τον «επενδυτή».

Β’ Περιβαλλοντικό κόστος (άρ. 5 και Παρ. ΙΙ), το οποίο, μεταξύ άλλων, επιβάλλεται και στις περιπτώσεις υπογείων υδατικών συστημάτων με κακή χημική κατάσταση μη οφειλόμενη σε φυσικά αίτια. Τούτο πολύ απλά σημαίνει ότι, προφανώς επειδή η διοίκηση δυσκολεύεται να επιβάλλει πρόστιμα για ρύπανση, οι χρήστες θα πληρώνουν το κόστος αποκατάστασης ρύπανσης υδατικών συστημάτων από τρίτους.

Γ’ Κόστος πόρου (άρ. 6 και Παρ. ΙΙΙ) που καλύπτει και την κακή διαχείριση των υδατικών πόρων. Διέφυγε προφανώς του συντάκτη κάποια αναφορά αν οι υπαίτιοι αυτής της κακής διαχείρισης θα έχουν κάποιες συνέπειες.

Το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου αθροίζονται (άρ. 7) στο περιβαλλοντικό τέλος, το οποίο, θ’ αναγράφεται ειδικά «με ευκρινή και εύληπτο τρόπο» στους λογαριασμούς (θυμηθείτε τα περιβαλλοντικά τέλη που πληρώνουμε για ηλεκτρική ενέργεια) και εισπραττόμενο θα καταλήγει, στο σύνολό του σχεδόν, στο γνωστό «Πράσινο Ταμείο» προοριζόμενο μεν για πλειάδα συγκεκριμένων σκοπών, σχετιζομένων με το νερό, χωρίς όμως να τίθενται χρονικά ή άλλα περιθώρια. Από το περιβαλλοντικό τέλος μπορούν να εξαιρεθούν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (φυσικά) και όσοι, κατά την κρίση του Υπουργείου «με την εφαρμογή πρακτικών ορθολογικής διαχείρισης υδάτων, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων» (και ο νοών νοείτω)

Στο άρ. 9 (Γενικοί Κανόνες Τιμολόγησης) προβλέπεται η επιβολή αυξήσεων στους λογαριασμούς αν οι οικονομίες που πραγματοποιεί μια επιχείρηση ύδρευσης-αποχέτευσης δεν αρκούν για να βελτιωθεί η ανάκτηση του κόστους υπηρεσιών. Σε μια προσπάθεια απατηλού καθησυχασμού των χρηστών η αύξηση αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ του περασμένου έτους (ή και το διπλάσιο αυτού σε κάποιες περιπτώσεις): το πόση σχέση έχει η αύξηση του ΑΕΠ με την διαμόρφωση των εισοδημάτων της μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων αυτού του τόπου δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε.
Το άρ. 14, με τίτλο «Γενικοί κανόνες και κατευθύνσεις βελτίωσης υπηρεσιών ύδατος» (sic) στο μεγαλύτερο τμήμα του δίνει οδηγίες για το πώς μπορούν να επιβληθούν αυξήσεις.

Η απόφαση αυτή της ΕΕΥ αποδεικνύει ότι οι αρνητικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης δεν επέρχονται μόνο με την μεταβίβαση των μετοχών σε ιδιώτες – κερδοσκόπους. Μπορούν το ίδιο εύκολα να επιτευχθούν κι από ένα κράτος, το οποίο σταθερά και αδιάλειπτα αποδεικνύει απέραντη αποτελεσματικότητα στην προστασία των συμφερόντων μιας μικρής μειοψηφίας έναντι του κοινωνικού συνόλου.

Με την πρόσφατη δεύτερη ψήφιση της ένταξης των εταιριών στο Υπερταμείο, οι καταστροφικές αυτές πολιτικές θα συνεχιστούν και θα … «ευδοκιμήσουν» εις βάρος του ανθρωπίνου δικαιώματος σε νερό και υγιεινή, εις βάρος της τσέπης μας και δυστυχώς εις βάρος του ορθολογισμού και της επιστημονικής αρτιότητας των διοικητικών πράξεων αυτής της πολύπαθης χώρας. Και βεβαίως αγνοώντας επιδεικτικά την εκφρασμένη στο δημοψήφισμα της Θεσσαλονίκης και στην right2water βούληση των πολιτών που θέλουν τις υπηρεσίες υπό δημόσιο έλεγχο με μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και την πρόσβαση σε νερό εξασφαλισμένη για όλους.

Την Απόφαση υπογράφουν: Σωκράτης Φαμέλλος ΑνΥΠΕ, Παναγιώτης Σκουρλέτης ΥπΕσ, Δήμος Παπαδημητρίου ΥπΟικ&Α, Ευκλείδης Τσακαλώτος ΥπΟικ, Ανδρέας Ξανθος ΥπΥ, Χρήστος Σπίρτζης ΥπΥ&Μ και Ευάγγελος Αποστόλου ΥπΑΑ&Τ

Μέλη πολλών ελληνικών συλλογικοτήτων, επιστημονικών φορέων καθώς και των συνδικάτων των ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και ΔΕΥΑ βρέθηκαν στις Βρυξέλλες το προηγούμενο διήμερο και συμμετείχαν στην εξαιρετικά επιτυχημένη εκδήλωση για το μέλλον του νερού στην Ευρώπη μαζί με εκπροσώπους κινημάτων της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, επιστήμονες καθώς και εκπροσώπους οργανώσεων του Ευρωπαϊκού Κινήματος Νερού όπως η Food and Water Europe και η European Public Services Union.

Ένας, ένας οι ομιλητές από το βήμα παρουσίασαν τα τεκταινόμενα στις χώρες τους και όπως αναφέρθηκε στα συμπεράσματα έγινε διάφανο ότι κοινός παρονομαστής  σε όλες τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη δράσεων από πλευράς Επιτροπής προκειμένου να απαντήσει θετικά στα αιτήματα των Ευρωπαίων Πολιτών  για την νομοθέτηση του ανθρώπινου δικαιώματος σε νερό και αποχέτευση, να σταματήσει η πίεση για ιδιωτικοποίηση και να προστατευθεί ο πόρος από την εμπορευματοποίηση Ιδιαίτερη μνεία έγινε στο γεγονός ότι η “κανονικότητα” στην διαχείριση του νερού είναι η δημόσια διαχείριση σε ποσοστό 90% παγκοσμίως ενώ ακόμη και χώρες που ιδιωτικοποίησαν τις υπηρεσίες τις επαναδημοτικοποιούν με αυξανόμενη τάση τα τελευταία 15 χρόνια.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε σε μαγνητοσκόπηση όλες τις τοποθετήσεις. Την εκδήλωση παρακολούθησαν από ελληνικής πλευράς οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Παπαδημούλης και Κούλογλου (αν και ήταν απόντες την ώρα της συζήτησης για το ελληνικό θέμα) και ο Ευρωβουλευτής του Ποταμιού κ. Γραμματικάκης.

Την επομένη της εκδήλωσης οργανώθηκε άτυπη συνάντηση εργασίας με όλους τους συμμετέχοντες και εξεδώθη ψήφισμα που παρουσιάστηκε στην συνέντευξη τύπου. Σε αυτή συμμετείχαν  από ελληνικής πλευράς η Ευρωβουλευτής κα Σακοράφα, ο πρόεδρος της ΟΜΕ -ΕΥΔΑΠ κ. Γιώργος Σινιώρης εκπροσωπώντας τους παρευρισκομένους  κ. Παύλο Δραγκόλα Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ και κ. Γιώργο Αρχοντόπουλο, Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων ΕΥΑΘ, η κα Κανελλοπούλου από το SGW  που διάβασε το ψήφισμα, ο δρ. Άκης Κακλής Διδάκτωρ Υδρογεωλογίας εκ μέρους του Συλλόγου  Ελλήνων Γεωλόγων και ο κ. Κώστας Λυμπέρης εκ μέρους του Συμμετοχικού Ενωτικού Κινήματος Εργαζομένων και Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ. Μπορείτε να δείτε σε μαγνητοσκόπηση την συνέντευξη τύπου.

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας της κ. Κανελλοπούλου του SAVEGREEKWATER  μεταφρασμένης στα ελληνικά.

“Πολλά έχουν ειπωθεί τους τελευταίους μήνες για την υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης και την άνοδο του Ευρωσκεπτικισμού. Μάλιστα, το προηγούμενο ραντεβού μας για να συζητήσουμε το μέλλον του νερού στο Ευρωκοινοβούλιο, ακυρώθηκε λόγω της έκτακτης ολομέλειας για το Brexit. Πολλά έχουν ειπωθεί αλλά λίγα έχουν γίνει καθώς όσοι έχουν εξουσία και όσοι δεν έχουν συναινούν στην διάδοση του δημοκρατικού ελλείμματος στη λήψη αποφάσεων και παρόλα αυτά μένουν αδρανείς λες και πρόκειται για ένα αναπόδραστο φυσικό φαινόμενο όπως ένα τσουνάμι.

Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί αυτή η αδράνεια έχει γίνει κοινός τόπος αλλά δυστυχώς αυτό που την ακολουθεί είναι ένα ναυάγιο.

Παρόλα αυτά, προς το παρόν, οι περισσότεροι, επιβαίνουμε πάνω στο κατάστρωμα του Ευρωπαϊκού πλοίου και πίνουμε τα κοκτέιλ μας καθώς η δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου και τα θεμελιώδη του κοινωνικού συμβολαίου που είναι απαραίτητα για την σταθερότητα και την ευημερία των κοινωνιών μειώνονται και διαστρεβλώνονται. Οι περισσότεροι δεν μοιάζουν να ενδιαφέρονται για το παγόβουνο που βρίσκεται στη ρότα μας.

Θέλουμε να υπολογίζουμε τους εαυτούς μας στις εξαιρέσεις. Ως ακτιβιστές του νερού έχουμε την τάση να προσέχουμε τα παγόβουνα και επιτρέψτε μου να σας μιλήσω για το μεγάλο που αντιμετωπίζουμε από το 2011 στον αγώνα μας να σταματήσουμε την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα που ως εκ θαύματος εμφανίστηκε ως όρος και προϋπόθεση γραμμένη και λαξευμένη επανειλημμένως στις δανειακές συμφωνίες της χώρας με τους πιστωτές της.

Μαζί με πολλούς άλλους ακτιβιστές, συνδικάτα και οργανώσεις, πολλοί εκ των οποίων είναι χαρά μου ότι βρίσκονται εδώ σήμερα, τρέξαμε μια επιτυχημένη εκστρατεία ενημέρωσης. Πείσαμε με συμπαγή επιχειρήματα την μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, όπως απέδειξε το δημοψήφισμα της Θεσσαλονίκης και πλέον οι Έλληνες, όπως οι Ιταλοί στο παρελθόν, όπως οι πολίτες στο Παρίσι και το Βερολίνο είναι κάθετα αντίθετοι σε αυτή την πολιτική σχεδόν ομοφώνως.
Παρουσιάσαμε πολλές φορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό την ορθολογική επιχειρηματολογία μας πίσω από τις θέσεις μας. ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, εξυπηρετούν περίπου 5 εκ και 1 εκ πολίτες αντιστοίχως, έχουν ένα από τα χαμηλότερα τιμολόγια στην Ευρώπη, παραμένουν κερδοφόρες ακόμη και μες την κρίση και μάλιστα εκτελούν και αναπτυξιακά προγράμματα σε ορισμένες περιπτώσεις και με ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση. Στον πολύπλοκο παγκοσμιοποιημένο μας κόσμο τίποτε δεν είναι τέλειο, πάντως σε σχέση με τους τιτάνιους αντιπάλους τους του ιδιωτικού τομέα, οι ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης μοιάζουν με τακτοποιημένα μικρά σπιτάκια σε μια χωματερή χρέους και ρίσκου.

Δουλέψαμε σκληρά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο χτίζοντας συμμαχίες και ασκώντας πίεση και ασφαλώς συμμετείχαμε την Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών right2water καταφέρνοντας να διπλασιάσουμε σε σχέση με το μίνιμουμ το νούμερο των υπογραφών.

Και κυρίως καταφέραμε να έχουμε μια θετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που απαγορεύει την πώληση ποσοστού μεγαλύτερου από το 50% των μετοχών. Βασιζόμενοι σε αυτή θεωρήσαμε το θέμα λήξαν και ελπίσαμε ότι το καμάρι του δυτικού πολιτισμού, οι δημοκρατικοί θεσμοί ήταν ακόμη όρθιοι.

Προς οργή μας, ανακαλύψαμε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός κ Τσίπρας ο οποίος μέχρι το 2015 ήταν από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της right2water και δηλωμένος πολέμιος της ιδιωτικοποίησης πείστηκε (;) να προχωρήσει με τα εξής:

Αρχικώς η κυβέρνησή του δέχτηκε να υιοθετήσει το περιβόητο asset development plan με τις 19 ιδιωτικοποιήσεις που αποτελεί δεσμευτικό μέρος του τρίτου μνημονίου. Σε αυτό το σχέδιο υπάρχει μια πρόβλεψη για την αχρείαστη και εναντίον του δημοσίου συμφέροντος πώληση του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ και υπάρχει επίσης και μια σκανδαλώδης πρόβλεψη για επιστροφή κεφαλαίου ύψους 40 εκ ευρώ από τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ προς τους μετόχους σε μια πρωτοφανή ανάμειξη στα εσωτερικά μιας εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρίας. Αυτά τα 40 εκ. επιπλέον από τα 20 που είχαν ήδη δοθεί σε μερίσματα και τις ζημίες των 17 εκ. υπό την μορφή «επένδυσης» στην Attica Bank άδειασαν τα ταμεία κατά 77 εκ. και είχαν ως αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η οικονομική υγεία της υπηρεσίας ύδρευσης 5 εκατομμυρίων πολιτών.

Σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, ο κ. Τσίπρας μυστηριωδώς συμφώνησε να ενταχθούν οι δύο εταιρίες στο νέο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων το οποίο από τον καταστατικό του νόμο είναι μια οντότητα που δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα και ελέγχεται από τους πιστωτές. Ο κ. Ζακ Λε Παπ, γάλλος γραφειοκράτης και πρώην συνεργάτης της κας Λαγκάρντ στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών είναι τώρα πρόεδρος αυτού του συμβουλίου. Δεν υπάρχει χρόνος για να σας ξεναγήσω σε όλες τις λεπτομέρειες αυτού του τερατώδους ταμείου αποκρατικοποιήσεων που αυτή την στιγμή έχει στην κατοχή του τις περισσότερες από τις εναπομείνασες αξίες του ελληνικού κράτους, μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με αυτές αλλά και όλη την ιστορία της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης του νερού στην Ελλάδα σε ένα φυλλάδιο τεκμηρίωσης που έχουμε ετοιμάσει για σας στα αγγλικά αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω ότι στην πραγματικότητα όχι μόνο τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ άδειασαν αλλά και στις δύο εταιρίες η διαχείριση ιδιωτικοποιήθηκε κατά παράβαση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επιπλέον οι υπηρεσίες ύδρευσης έχουν εργαλειοποιηθεί σε αντίθεση με τον κοινωφελή σκοπό τους και έχουν μετατραπεί σε χήνες που κάνουν χρυσά αυγά στην υπηρεσία του σκοπού του νέου υπερταμείου.

Βεβαίως δεν ήμασταν ποτέ αφελείς. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι κάνουν όλα αυτά τα χρόνια οι λομπίστες πίσω από κλειστές πόρτες και γιατί οι γίγαντες του ιδιωτικού τομέα ενδιαφέρονται να πάρουν στα χέρια τους την περιουσία του ελληνικού λαού. Δεν θα χάσω χρόνο να κριτικάρω τις επιχειρηματικές τους πρακτικές. Οι επιχειρήσεις είναι επιχειρήσεις και μόνον ως τέτοιες μπορούν να κριθούν.

Οι αληθινοί ένοχοι της αποτυχίας των θεσμών είναι πολύ φοβούμαι, άλλοι, όχι μακριά από το σημείο που βρισκόμαστε.

Ο καιρός για το παιχνίδι του κρυφτού τελείωσε. Δεν θα ανεχθούμε πλέον την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παριστάνει την γάτα του Σρέντιγκερ που υποστηρίζει και δεν υποστηρίζει την ιδιωτικοποίηση σε διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Απαιτούμε να μάθουμε πώς οι υπηρεσίες ύδρευσης κατέληξαν να είναι μέρος των δεσμεύσεων του τρίτου μνημονίου κατά παράβαση του άρθρου 345 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Δικαιούμαστε να γνωρίζουμε σύμφωνα με τον Κανονισμό Aarhus και τους Κανονισμούς περί Διαφάνειας και δεν θα σταματήσουμε τον αγώνα μας μέχρις ότου εξαιρεθούν οι υπηρεσίες ύδρευσης από οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών της.

Με επίσημο έγγραφο που καταθέσαμε σήμερα το πρωί και που θα παρουσιάσουμε αύριο στην συνέντευξη τύπου, ζητούμε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αποκαλύψει κάθε σχετική πληροφορία και ζητούμε την δική σας στήριξη προκειμένου να τους πιέσουμε η απάντηση να είναι ουσιαστική.

Όποια κι αν είναι όμως η απάντηση, δεν είναι αυτή που κάνει τον άνδρα αλλά ο άνδρας αυτήν για να παραφράσω τον αρχαίο τραγικό δραματουργό Αισχύλο.
Ακόμη και αν παρουσιαστεί ως κυρίαρχη απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης πώς μπορούμε να πειστούμε ότι υπάρχει οτιδήποτε κυρίαρχο σε μια κυβέρνηση που έχει υπογράψει ότι δεν θα νομοθετεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών της; Και κυρίως ποιος είναι ο υπόλογος για την δυστυχία, τη φτώχεια και την απώλεια των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα; Ποιοι είναι οι αληθινοί ένοχοι και γιατί δεν παρουσιάζονται προκειμένου να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους;

Μαζί με τους φίλους μας από το Ευρωπαϊκό Κίνημα Νερού από το Βερολίνο, το Παρίσι, την Ιταλία, την Ιρλανδία, τη Σλοβενία την Πορτογαλία, την Ισπανία θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να διασφαλίσουμε στους συμπολίτες μας το δικαίωμά τους στο νερό. Δεν θα ανεχθούμε όσους εγκαθιδρύουν αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς και τους καθιστούν παρωχημένους εξαιτίας της δικής τους αδράνειας. Δεν πρόκειται να προσποιηθούμε ότι υπάρχουν ακόμη δημοκρατικές διαδικασίες συμμετέχοντας σε γραπτούς μονολόγους για δείκτες ποιότητας στο πόσιμο νερό όταν το τεράστιο παγόβουνο της κώφευσης στους επιτυχημένους αγώνες των Ευρωπαίων πολιτών ορθώνεται μπροστά στην πορεία της Ε.Ε.

Το να νομοθετηθεί το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό, το να σταματήσει η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών μέσω οδηγιών, συνθηκών και εμπορικών συμφωνιών , το να σταματήσει η απαίτηση από τις χώρες υπό επιτήρηση να παραδώσουν τα κλειδιά των κερδοφόρων υπηρεσιών ύδρευσής τους είναι το σωστό. Και είναι το σωστό γιατί είναι η εκφρασμένη βούληση των Ευρωπαίων πολιτών. Το παγόβουνο θα λιώσει κάτω από την θέρμη από τις ενωμένες μας καρδιές και προσπάθειες γιατί αν φθάσει κανείς στο σημείο όπου οι υπάρχοντες θεσμοί να μην υποκύπτουν στην λαϊκή βούληση, τότε θα πρέπει να εκλείψουν οι θεσμοί, όπως σοφά προειδοποιεί ο Νόαμ Τσόμσκι.

Σας ευχαριστώ”

Σημείωση: Το SAVEGREEKWATER  θέλει να ευχαριστήσει δημόσια την Ευρωβουλευτή κα Σακοράφα και το staff  του γραφείου της για την αψεγάδιαστη διοργάνωση της εκδήλωσης και για την πλήρη ελευθερία κινήσεων και λόγων που μας παρείχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της εκδήλωσης και της επίσκεψής μας αναγνωρίζοντας στην πράξη την δηλωμένη  επανειλημμένως πολιτική ανεξαρτησία της πρωτοβουλίας μας.

Η άτυπη συνάντηση εργασίας

Συνέντευξη τύπου παρουσία των Ευρωβουλευτών Σοφίας Σακοράφα (Ελλάδα), Lynn Boylan (Ιρλανδία), Stefan Eck (Γερμανία) και Joao Pimenta Lopez (Πορτογαλία)

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν ο δικηγόρος του ΣΕΚΕΣ κ. Θεοδωρόπουλος ζήτησε να μάθει από τον πρόεδρο του δικαστηρίου για ποιο λόγο δεν επετράπη η είσοδος στο κτήριο πολιτών που ήταν μάλιστα διατεθειμένοι να δώσουν τις ταυτότητές τους, ο ίδιος είπε ότι δεν είχε δώσει καμία τέτοια εντολή!

Σε κάθε περίπτωση οι λιγοστοί που παραβρέθηκαν έμειναν για μια ακόμη φορά στο κρύο, αποδεικνύοντας ότι πέραν του χρηματιστηρίου ακόμη και οι δικαστικές αίθουσες δεν είναι πλέον προσβάσιμες σε όσους έχουν την επιθυμία να προασπιστούν το δημόσιο συμφέρον ακόμη και για μια υψηλού δημοσίου ενδιαφέροντος υπόθεση όπως η συγκεκριμένη. (Σημείωση: είναι δυνατόν σε τέτοιες περιπτώσεις ακόμη και υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων να συζητηθούν όχι σε γραφείο δικαστή παρουσία μόνον των αντιδίκων αλλά σε κανονική διακστική αίθουσα),

Από πλευράς μετόχων παρέστησαν η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ που εκπροσωπήθηκε με δύο δικηγόρους, τον διευθυντή των νομικών υπηρεσιών της εταιρίας καιθώς και ιδιωτικό δικηγορικό γραφείο, εκπρόσωπος της Πειραιώς και εκπρόσωποι του Δημοσίου και του ΤΑΙΠΕΔ.

Ενώ η απόφαση αναμενόταν στις 12 τελικώς εκδόθηκε στις 2.40 και ήταν απορριπτική για τα προσωρινά ασφαλιστικά μέτρα. Έτσι η διαδικασία θα συνεχιστεί με την εκδίκαση αυτών καθεαυτών των ασφαλιστικών μέτρων στις 20 Μαρτίου, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανά το ποσόν θα έχει ήδη αποδοθεί στους μετόχους.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της προσφυγής στην ανάρτηση του ΣΕΚΕΣ.

Ακολουθούν δηλώσεις των εναγόντων μελών του ΣΕΚΕΣ στο SAVEGREEKWATER, μέλη του οποίου βρέθηκαν στα δικαστήρια σε ένδειξη αλληλεγγύης στον δικαστικό αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι.

Μέλη του ΣΕΚΕΣ με τον νομικό τους σύμβουλο κ. Σαράντο Θεοδωρόπουλο

ο κ. Θεοδωρόπουλος ενημερώνει τους αλληλέγγυους για την διαδικασία

Στο ψύχος έμειναν για μία ακόμη φορά όσοι θέλησαν να αντιτεθούν στην απόφαση για την εξαφάνιση των 40 εκ. ευρώ από τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ

Δυνάμεις των ΜΑΤ εμπόδισαν την είσοδο στο δημόσιο κτήριο των δικαστηρίων όλων πέραν των διαδίκων και των νομικών εκπροσώπων τους.

Την ώρα που συμπολίτες μας βλέπουν την παροχή τους να διακόπτεται και αδυνατούν να έχουν πρόσβαση σε νερό, με αποτέλεσμα να καταπατάται το ανθρώπινο δικαίωμά τους πρόσβασης στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης όπως αυτό αναγνωρίζεται από τον ίδιο τον ΟΗΕ, το αστρονομικό ποσό των 40 εκ. ευρώ από τα ταμειακά διαθέσιμα της ΕΥΔΑΠ έγινε χριστουγεννιάτικος μποναμάς στα πορτοφόλια των μεγαλομετόχων όπως του κ. Πόλσεν, ενός εκ των φερόμενων ως υπευθύνων της φούσκας των ακινήτων στις ΗΠΑ που συντάραξε την οικονομία ολόκληρου του πλανήτη.

Η γενική συνέλευση μετόχων παρά την παρέμβαση του προέδρου της ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ (της ομοσπονδίας των εργαζομένων) κ. Γιώργου Σινιώρη που εξέθεσε την επικινδυνότητα  αυτής της απόφασης τόσο για το επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρίας και την μελλοντική οικονομική της ανεξαρτησία και ευρωστία όσο και για την κοινωνική της πολιτική και τον κοινωνικό της ρόλο που είναι καταστατική της υποχρέωση δεν μπήκε σε κανέναν διάλογο. Επιπροσθέτως, η συνέλευση των μετόχων (πλειοψηφία αποτελούμενη από το δημόσιο και το ΤΑΙΠΕΔ) αρνήθηκε να βάλει σε ψηφοφορία την πρόταση του ΣΕΚΕΣ για μια εναλλακτική διαχείριση του πλεονάσματος αυτού που προέβλεπε τόσο την συνέχιση του επενδυτικού προγράμματος της εταιρίας, όσο και την χρηματοδότηση της παροχής των υπηρεσιών σε οικονομικά αδύναμους συμπολίτες καθώς και πρόγραμμα επαναλειτουργίας δημοσίων κρουνών που έχουν εξαφανιστεί από το λεκανοπέδιο.

Με συνοπτικές διαδικασίες σε ένα σιδηρόφρακτο από 6 διμοιρίες των ΜΑΤ κτήριο όπου στεγάζεται το χρηματιστήριο της «ελεύθερης αγοράς», 40 εκ. δημοσίου (έστω εν μέρει) χρήματος έγιναν …ατμός σε λίγα λεπτά, την ώρα που οι υπόλοιποι συγκεντρωμένοι εργαζόμενοι και εκπρόσωποι φορέων και κινημάτων, μεταξύ των οποίων και μέλη του SAVEGREEKWATER, βρίσκονταν εκτός του κτηρίου, μες την παγωνιά και δεν τους επετράπη  καν η δυνατότητα να εισέλθουν στον προαύλιο χώρο παρά την ελαφρά βροχόπτωση.

Αυτή η απόφαση που είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, δηλώνει με τον πιο κυνικό τρόπο ότι η ΕΥΔΑΠ χωρίς καν να έχει ξεκινήσει ο άμεσος έλεγχός της από τους δανειστές μέσω του Υπερταμείου, είναι ήδη έρμαιο και βορά στα χέρια των επιτήδειων που σε αυτές τις περιόδους οικονομικής ανασφάλειας αναζητούν σίγουρα και εγγυημένα κέρδη και ανελαστική «πελατεία» στις βρύσες μας.

Η εξαφάνιση των 40 εκ. ευρώ από τα ταμεία της ΕΥΔΑΠ, μετά τις ζημίες ύψους 17 εκ. από την αποκαλούμενη “επένδυση” 20 εκ. στην Τράπεζα Αττικής αποτελεί την πιο περίτρανη απόδειξη γιατί χρειάζεται να θεσμοθετηθεί ο κοινωνικός έλεγχος κάθε εταιρίας κοινής ωφελείας. Αυτή η πράξη της σημερινής Γενικής Συνέλευσης Μετόχων και των Δ.Σ. ΕΥΔΑΠ και ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί κλασικό παράδειγμα του είδους της κερδοσκοπικής διαχείρισης που ήδη έχει καταδικαστεί από την απόφαση 1906/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας και ήδη προστίθεται στη μακρά λίστα της δια παραλείψεων και διοικητικών αποφάσεων καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελείται στην χώρα μας στο πλαίσιο της εφαρμογής των μνημονίων.

Καλούμε τόσο το ΤΑΙΠΕΔ όσο και την ελληνική κυβέρνηση δια του αρμόδιου Υπουργού να δώσουν στην δημοσιότητα κάθε στοιχείο που έχουν στην κατοχή τους για το πώς πάρθηκε αυτή η απόφαση και να ξεκαθαρίσουν το κατά πόσο αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση, όπως φημολογείται. Οι Έλληνες πολίτες έχουν θεσμοθετημένο δικαίωμα για την πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία. Κλειστές πόρτες, κλειστές συσκέψεις και υπόγειοι ψίθυροι αποτελούν πρόσθετο καρκίνωμα για τους βαριά νοσούντες δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας.

Τέλος, δηλώνουμε πλήρως αντίθετοι στην απόφαση αυτή και επιφυλασσόμαστε τόσο ως φορολογούμενοι πολίτες της Ε.Ε. όσο και ως χρήστες των υπηρεσιών της ΕΥΔΑΠ να εξετάσουμε κάθε νόμιμη κίνησή μας εναντίον τέτοιου είδους ενεργειών παρελθουσών και μελλοντικών.

Πρωτοβουλία πολιτών SAVEGREEKWATER

(Παρακαλούμε για την αναδημοσίευση αυτού του Δελτίου Τύπου)

Ενημέρωση από τον Πρόεδρο της ΟΜΕ – ΕΥΔΑΠ για την παρέμβασή του στη Γενική Συνέλευση Μετόχων

Μέλη του ΣΕΚΕΣ ενημερώνουν για τα όσα έλαβαν χώρα εντός του κτηρίου

Κινητοποίηση 23/12/2016 στο Χρηματιστήριο Αθηνών

Ηλεκτρονική Εφημερίδα Μωβ

Το σιδηρόφρακτο Χρηματιστήριο Αθηνών

STOP TTIP

ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ

Ανοιχτή Συνέλευση Περάματος

Κινητοποίηση Χρηματιστήριο 23/12/2016

Μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας

Κίνημα “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”

Το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών στην συνεδρίαση της 11-10-2016 και με την 695Α/2016 απόφαση του αποφάσισε ομόφωνα την « Έκδοση ψηφίσματος κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ».
Κατόπιν εξέδωσε το παρακάτω ψήφισμα:

Ψήφισμα της ΚΕΔΕ κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ κατά τη σημερινή του συνεδρίαση συζήτησε το θέμα της μεταφοράς της ΕΥΔΑΠ στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας και της πώληση μετοχών της εταιρείας σε ιδιώτες.

Κατόπιν εισήγησης του Προέδρου της ΚΕΔΕ κ. Γ. Πατούλη, το ΔΣ υιοθέτησε ομόφωνα το ακόλουθο ψήφισμα:

Το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, μέσω της ένταξής του στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας. Καταδικάζει την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, γιατί αυτό δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Θεωρεί ότι:

– Το νερό αποτελεί κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα

– Η πρόσβαση σε πόσιμο νερό και σε ποιοτικές υπηρεσίες ύδρευσης είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των πολιτών, άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικαίωμα στη ζωή, στην υγιεινή και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

– Η ΕΥΔΑΠ πρέπει να παραμείνει δημόσιος οργανισμός στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι να μετατραπεί σε μέσο κερδοσκοπίας ιδιωτικών συμφερόντων.

– Η πώληση σε ιδιωτικά συμφέροντα δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης, όπου εφαρμόστηκε κατά το παρελθόν απέτυχε, αφού οδήγηση σε κατακόρυφη άνοδο της τιμής του νερού και σε υποβάθμιση της ποιότητάς του, με αποτέλεσμα στο τέλος να επιστρέψουν είτε στο δημόσιο, είτε στους Δήμους.

Η ΚΕΔΕ ζητά:

– Να εξαιρεθεί η ΕΥΔΑΠ από την ένταξη στο Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας

– Να κατοχυρωθεί στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση ο κοινωνικός έλεγχος και η δημόσια διαχείριση του κύκλου του νερού.

Η ΚΕΔΕ δηλώνει ότι συντάσσεται με όλους όσους πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί μια κοινωνική συμμαχία, ώστε να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο ο κύκλος του νερού και να καταστεί η ΕΥΔΑΠ ένας δημόσιος, κοινωφελής και οικονομικά υγιής οργανισμός.

Αναθέτει στον κ. Δήμαρχο τις παραπέρα ενέργειες.

• Ο έλεγχος των υπηρεσιών που μεταβιβάστηκαν στην ολότητά τους στο Υπερταμείο περνάει σε έναν φορέα που δεν είναι δημόσιος, σύμφωνα με τις ιδρυτικές του διατάξεις.(1)
• Οι ελληνικές κυβερνήσεις παύουν να έχουν τον έλεγχο της διαχείρισης των υπηρεσιών αυτών και αυτός περνάει στο Εποπτικό Συμβούλιο του Υπερταμείου που ελέγχεται στην πράξη από τους δανειστές.(2)
• Οι δύο εταιρίες παύουν να έχουν ως σκοπό αυτόν που ορίζει το καταστατικό τους, δηλαδή την ύδρευση και την αποχέτευση Αθήνας και Θεσσαλονίκης και εργαλειοποιούνται προκειμένου να εξυπηρετήσουν ξένο προς τον ρόλο τους σκοπό, εκείνον του Υπερταμείου.(3)
• Η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη εγκρίνει την πώληση του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ με αποτέλεσμα να παραχωρήσει σε ιδιώτες επιπλέον θέσεις στο Δ.Σ. των εταιριών που σε συνδυασμό με μια «φιλική» προς τα συμφέροντά τους διοίκηση δύνανται να επιβάλλουν πλήρως την ατζέντα τους παρά την κατοχή μειοψηφικού ποσοστού. (4)

Γι’ αυτό τον λόγο ανακοινώνουμε σήμερα πως η πρωτοβουλία μας σε συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς προχωρά σύμφωνα προς όσα ορίζει ο Νόμος στις απαραίτητες νομικές κινήσεις προκειμένου να ακυρωθεί η ένταξη των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο.

Παράλληλα με την νομική διαδικασία, συνεχίζουμε την εκστρατεία ενημέρωσης κατά της ιδιωτικοποίησης προκειμένου οι συμπολίτες μας να παραμένουν συνεχώς ενήμεροι για τις καταστροφικές συνέπειές της.(5)

Τέλος, με δεδομένη την ουδετερότητα που θα πρέπει σύμφωνα με τη συνθήκη της Λισαβόνας να επιδεικνύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ως μέλος των θεσμών) σε σχέση με την δημόσια ή ιδιωτική διαχείριση των υπηρεσιών ύδρευσης, απαιτούμε την δημοσιοποίηση οποιασδήποτε σχετικής αλληλογραφίας και των πρακτικών των συζητήσεων μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και θεσμών για το θέμα της μεταβίβασης των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο.(6)

Υπενθυμίζουμε ότι τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Έλληνες πολίτες έχουν επανειλημμένα εκφραστεί με επίσημο τρόπο και τίθενται στην συντριπτική τους πλειοψηφία κατά της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης. (7) Δεν νοείται διακυβέρνηση με βάση το Κράτος Δικαίου που δεν σέβεται αποφάσεις Ανώτατου Δικαστηρίου χώρας και δεν νοείται δημοκρατικό καθεστώς που αγνοεί επιδεικτικά τη βούληση των πολιτών.

Δηλώστε συμμετοχή για να υποστηρίξετε τον αγώνα εδώ.

SAVE GREEK WATER

(1) Οι δύο εταιρίες ιδιωτικοποιούνται κατά παράβαση του Συντάγματος όπως κρίθηκε και δια της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ 1906/2014 για την ΕΥΔΑΠ καθώς όλα τους τα στοιχεία αλλά και οι θυγατρικές τους μεταβιβάζονται στο Υπερ-ταμείο που όπως αναφέρεται στο άρθρο 184 παρ.4 Ν.4389/2016 «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται».

(2) Η διαχείριση και η διοίκηση των δύο εταιριών περνάνε, στην πράξη, στον έλεγχο των δανειστών, με δεδομένα: α) ότι το εποπτικό συμβούλιο του Υπερ-ταμείου αποτελείται από 5 μέλη δύο εκ των οποίων ορίζονται από τους δανειστές (με την σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Οικονομικών) και τρία από την ελληνική κυβέρνηση (με την σύμφωνη γνώμη των δανειστών) και β) ότι μεταξύ δανειζόμενου Ελληνικού Κράτους και δανειστών δεν υπάρχει ισότιμη σχέση καθώς οι δεύτεροι μπορούν, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχθεί, να επιβάλλουν όσα θέλουν. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι το Διοικητικό Συμβούλιο που ορίζεται από το Εποπτικό σύμφωνα με το άρθρο 192 Ν.4389/2016  παρ. 2α «αναλαμβάνει συμβατικές υποχρεώσεις για λογαριασμό της Εταιρείας, συμπεριλαμβανομένης της ανάθεσης συμβάσεων για την προμήθεια αγαθών και υπηρεσιών» ενώ σύμφωνα με το άρθρο 194 παρ. 8 «Οι συνεδριάσεις του Εποπτικού Συμβουλίου και του Διοικητικού Συμβουλίου, καθώς και το σχετικό υλικό και τα πρακτικά των συνεδριάσεων, είναι εμπιστευτικές» παρά το ότι αφορούν την διαχείριση δημόσιας περιουσίας. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 2 «προκειμένου να προβούν σε ιδιωτικοποίηση περιουσιακών τους στοιχείων, η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύναται να προβαίνουν ενδεικτικά στην πώλησή τους, τη μεταβίβαση οποιωνδήποτε εμπράγματων ή ενοχικών δικαιωμάτων επί αυτών ή την εισφορά των τελευταίων σε ανώνυμες εταιρείες (Α.Ε.) ή ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες (Ι.Κ.Ε.) και στη συνεπακόλουθη πώληση των σχετικών μετοχών σε τρίτους». Τέλος, στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου τονίζεται ότι «η Εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (εξαιρουμένων των ΤΧΣ και ΤΑΙΠΕΔ) δύναται επιπλέον να προβαίνουν στη μίσθωση των περιουσιακών στοιχείων, την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης ή αξιοποίησής τους, την ανάθεση της διαχείρισής τους, τη σύσταση επί αυτών οποιουδήποτε πραγματικού η προσωπικού δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων οριζόντιας ιδιοκτησίας και επικαρπίας επί δικαιωμάτων οποιασδήποτε φύσης».

(3) Οι δύο εταιρίες παύουν να αποτελούν υπηρεσίες κοινής ωφελείας με αντικείμενο την απρόσκοπτη και ποιοτική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στους πολίτες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και καθίστανται απλώς «αξίες» στο χαρτοφυλάκιο της ΕΔΗΣ (μιας εκ των θυγατρικών του Υπερταμείου) με μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσουν, αφού έτσι μόνο προβλέπεται στον Νόμο, τον «ειδικό σκοπό» του Υπερ-ταμείου: κατ’ αρ. 185 παρ.1, Ν.4389/2016: «Η Εταιρία διαχειρίζεται και αξιοποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία προκειμένου να: α) συνεισφέρει πόρους για την υλοποίηση της επενδυτικής πολιτικής της χώρας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και β) συμβάλλει στην απομείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τον Νόμο 4336/2015 (Α’ 94).

(4)Απόφαση αριθμ. 33 Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΦΕΚ 1472Β/2016)

(5) Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν υπάρξει τουλάχιστον 235 περιπτώσεις επαναδημοτικοποίησης υπηρεσιών ύδρευσης σε 37 χώρες, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων υψηλού προφίλ στην Ευρώπη τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική.

(6) Η συμφωνία δανειστών και κυβέρνησης να συμπεριλάβουν τις ΕΥΔΑΠ Α.Ε. και ΕΥΑΘ Α.Ε. στο νέο Υπερ-ταμείο αποτελεί και από τα δύο μέρη σκανδαλώδη παραβίαση της δημοκρατικά εκφρασμένης βούλησης των πολιτών όπως αυτή καταγράφηκε τόσο στο δημοψήφισμα για τη μη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ της 18ης Μαΐου του 2014 (όπου 98,03% των Θεσσαλονικέων τάχθηκαν κατά της ιδιωτικοποίησης), όσο και στην επιτυχία της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών Right2water στην χώρα μας και πανευρωπαϊκά, με αιτήματα την κατοχύρωση από πλευράς Ε.Ε. του ανθρωπίνου δικαιώματος σε νερό και υγιεινή καθώς και τη μη περαιτέρω εμπορευματοποίηση του νερού, κατά την διάρκεια της οποίας οι επίσημες υπογραφές υποστήριξης από πλευράς Ελλήνων πολιτών ξεπέρασαν τις 32.000 (έναντι 17.000 απαιτουμένων) ενώ στην Ευρώπη συνολικά συνυπέγραψαν άνω του 1.800.00 έναντι 1.000.000 απαιτουμένων.

(7) Σύμφωνα με τον κανονισμό EC1049/2001 (30 Μαΐου 2001) σχετικά με την πρόσβαση των πολιτών σε έγγραφα του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το άρθρο 255(2) της Ευρωπαϊκής Συνθήκης και σε συνδυασμό με το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ και το άρθρο 171 της Οδηγίας 2006/123/EC σχετικά με υπηρεσίες εσωτερικής αγοράς  που υπαγορεύει στην Ευρωπαϊκή επιτροπή «ουδετερότητα» σε θέματα δημόσιας ή ιδιωτικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Σύμφωνα με το κατατεθέν νομοσχέδιο, οποιοδήποτε στοιχείο τους που σήμερα βρίσκεται στον έλεγχο του Δημοσίου, (συμπεριλαμβανομένου και του ποσοστού του 34% περίπου το οποίο γύρισε σε δημόσιο έλεγχο από το ΤΑΙΠΕΔ με την απόφαση του ΣτΕ 1904/2014), μετά την ψήφιση ιδιωτικοποιείται και είναι πλέον “αξία” του Υπερταμείου.

Με την ψήφιση, αύριο Τρίτη, θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση με δελτίο τύπου για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάφωρη παραβίαση της απόφασης του ΣτΕ 1904/2014 που φέρονται ότι απαιτούν οι δανειστές και υλοποιεί η κυβέρνηση.

Μέχρι τότε στηρίζουμε όλοι την πρωτοβουλία των Θεσσαλονικεων φίλων μας. Στείλτε  email προς ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές για να καταψηφίσουν την ένταξη των δύο εταιριών στο Υπερταμείο με ένα κλικ.

Για συνεχή ροή πληροφοριών επισκεφθείτε την σελίδα μας στο facebook  και ακολουθήστε μας στο twitter.

Δυστυχώς για την ποιότητα του κράτους Δικαίου στην χώρα μας, η διάταξη που προωθείται ύστερα από την αποτυχημένη και επίμονη προσπάθεια κέντρων συμφερόντων εντός και εκτός χώρας για την άμεση και πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης φέρνει «από το παράθυρο» παρόμοιες συνέπειες στους οικιακούς (αλλά όχι μόνο) καταναλωτές αφού καλούνται να πληρώσουν άρτι εφευρεμένα «κόστη» που αποδεικνύουν αμέσως ότι μέσω αυτού του σχεδίου μιλούμε πλέον για πλήρη εμπορευματοποίηση όχι μόνον των υπηρεσιών ύδρευσης αλλά και του ίδιου του νερού της χώρας μας.

Φυσικά, η στερούμενη κάθε έννοιας λογικής και επιστημονικής στοιχειοθέτησης προσπάθεια να μπει «ταμπέλα με τιμή στη φύση» και την καλή κατάσταση των οικοσυστημάτων και των υδάτινων αποθεμάτων δεν είναι μια επινόηση του ελληνικού υπουργείου αλλά αποτελεί πάγια επιδίωξη πολυεθνικών εταιριών που με ρητορική δήθεν οικολογικής ευσυνειδησίας θέλουν να δημιουργήσουν μια «αγορά των οικοσυστημάτων» ακόμη και μια «αγορά νερού», παρόμοια με εκείνη των ρύπων Co2, που έχουμε δει εδώ και χρόνια πόσο λίγο βοήθησε στη μείωσή τους.

Αυτά τα κέντρα κατάφεραν εδώ και καιρό να «επηρεάσουν» μέσω των λόμπι τους τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κι έτσι με το αρ. 9 της Οδηγίας  2000/60/ΕΚ, προς την οποία το εθνικό δίκαιο εναρμονίζεται με την υπό «διαβούλευση» ΥΑ, τέθηκε θέμα Ανάκτησης Πλήρους Κόστους για της Υπηρεσίες Ύδατος. Σ’ αυτό τα κράτη οφείλουν να συνυπολογίζουν (όπως αναλύεται στο 2ο άρθρο της προς «διαβούλευση» ΥΑ) το Χρηματοοικονομικό κόστος, το Περιβαλλοντικό κόστος και το Κόστος Πόρου.

Για να αποκωδικοποιήσουμε την προσπάθεια παραπλάνησης που γίνεται εις βάρος των πολιτών χρειάζεται να αναφερθούμε στους τρεις ορισμούς που δίνονται σε αυτές τις έννοιες από τους συντάκτες του Σχεδίου.

Α. Ως «Χρηματοοικονομικό κόστος»  ορίζεται «η οικονομική αποτίμηση του κόστους για όλα τα έργα, τις υποδομές και τις διαδικασίες που είναι απαραίτητες για τις υπηρεσίες παροχής ύδατος, για τις χρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παρ. 1 της ΥΑ. Το χρηματοοικονομικό κόστος περιλαμβάνει το κόστος κεφαλαίου, το λειτουργικό κόστος, το κόστος συντήρησης και το κόστος διοίκησης.

Σύμφωνα με αυτόν τον νέο ορισμό του χρηματοοικονομικού κόστους:

1) Οι καταναλωτές καλούνται να ξαναπληρώσουν για έργα υποδομών που μέσα από την φορολογία γενεών Ελλήνων αλλά και Ευρωπαίων (σε ότι αφορά τα έργα υποδομών που  χρηματοδοτηθήκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια), δανείων που σήμερα αποτελούν μέρος του δυσβάσταχτου δημοσίου χρέους αλλά και την συνεισφορά τους με την πληρωμή λογαριασμών και λοιπόν τελών έχουν ήδη πληρώσει και πληρώνουν σε βάθος δεκαετιών.

2) Καλούνται επίσης να πληρώσουν για ανύπαρκτα, υπό κατασκευή ή κακής ποιότητας έργα υποδομών σε περιοχές της επαρχίας όπου σε πολλές περιπτώσεις οι αρμόδιες υπηρεσίες αδυνατούν να παρέχουν καθαρό πόσιμο νερό και βεβαίως δεν υπάρχουν καν αποχετευτικά δίκτυα.

3) Καλούνται να πληρώσουν τα κέρδη των υπεργολάβων που λυμαίνονται των υπηρεσιών όπως πολύ σαφώς αναφέρει η ΥΑ στο Άρθρο 4 παρ 2 ββ) αφού μες το λειτουργικό κόστος συνυπολογίζεται και το  «κόστος σύναψης συμβάσεων παροχής υπηρεσιών με τρίτους». Μόλις πρόσφατα μια τέτοια  «καινοτόμα» σύμβαση υπογράφηκε από την ΕΥΔΑΠ προκειμένου μια ιδιωτική εταιρία να «αξιολογήσει» με το αζημίωτο το υπάρχον προσωπικό, κάτι που μέχρι σήμερα γινόταν χωρίς «κόστος» ενδοϋπηρεσιακά και που εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να βελτιωθεί επίσης ενδοϋπηρεσιακά αν υπήρχε χρεία.

4) Καλούνται να πληρώσουν  το Κόστος Κεφαλαίου δλδ την απόδοση από εναλλακτικές τοποθετήσεις του (αρ 4 παρ.2.α.αβ).  Αν μια επιχείρηση ύδρευσης π.χ. αποδείξει κάποια στιγμή πως θα κέρδιζε περισσότερα αν τα χρήματα που έδωσε για συντήρηση δικτύου τα είχε επενδύσει σε κάποια άλλη δραστηριότητα θα πρέπει εμείς να πληρώσουμε τα διαφυγόντα υποτιθέμενα κέρδη της; Ας μην πει κανείς αφελής ότι οι επιχειρήσεις ύδρευσης από το καταστατικό τους έχουν χρέος να επενδύουν μόνο στις υποδομές αφού μόλις φέτος η ΕΥΔΑΠ «επένδυσε» € 20.000.000 στην Attica Bank. Επιπλέον σύμφωνα με την ΥΑ θα πρέπει οι καταναλωτές να πληρώνουν και το «εύλογο κέρδος» των ιδιωτών επενδυτών σε ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ (Παράρτημα 1 α2) χωρίς βέβαια να προσδιορίζεται ποσοτικά η ευέλικτη έννοια «εύλογο», με μια πρόνοια πραγματικής κρατικής γενναιοδωρίας λες και στον ιδιωτικό τομέα οι επενδυτές έχουν καμιά εξασφάλιση κερδοφορίας όταν επενδύουν σε κάποια επιχείρηση. Φέτος ήταν σχεδόν 22 εκ. ευρώ το ύψος των μερισμάτων που διένειμε η ΕΥΔΑΠ που είχε κέρδη 138 εκ. αλλά καθώς φαίνεται το ποσό αυτό δεν είναι το «εύλογο» και θα πρέπει όλοι να δώσουμε κάτι παραπάνω.

Β. Ως «Περιβαλλοντικό κόστος» ορίζεται «η οικονομική αποτίμηση της απόκλισης της κατάστασης των υδάτων από την καλή κατάσταση, η οποία απαιτείται για τη βιώσιμη χρήση του υδατικού πόρου σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους του άρθρου 4 του Π.Δ. 51/2007».

 1) Πεδίο δόξης λαμπρό ανοίγεται σε όποιον επιστήμονα θελήσει να ορίσει «κόστος ανά κυβικό μέτρο» όπως προβλέπει η ΥΑ για τα προς το παρόν νεφελώδη έργα αποκατάστασης (και άραγε γιατί δεν μελετάμε πρώτα ποια συγκεκριμένα θα μπορούσαν να είναι αυτά;) για να καταστεί «βιώσιμο» ένα υδατικό απόθεμα ή μια λεκάνη απορροής. Περιμένουμε να δούμε πόσες ΔΕΥΑ και πόσοι δήμοι που εξυπηρετούνται από ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ θα έχουν μηδενικά λοιπόν περιβαλλοντικά τέλη εκτός κι αν καμιά περιοχή της χώρας δεν έχει «βιώσιμα» υδατικά αποθέματα.

2) Ακόμη κι αν η επιστήμη τα καταφέρει είναι βέβαιο ότι η πολιτική θα αποτύχει. Στο εν λόγω σχέδιο καμιά συγκεκριμένη δράση δεν προσδιορίζεται και δεν ορίζεται ως υποχρεωτική. Τα χρήματα που θα συγκεντρώνονται από τα περιβαλλοντικά τέλη θα καταλήγουν στο περιβόητο και εν πολλοίς αδρανές «Πράσινο Ταμείο» κι από εκεί ποίος οίδε πού και κυρίως πότε αφού καμιά χρονική πρόβλεψη υποχρέωσης δεν ορίζεται παρά μόνον ο συντάκτης τα χαρακτηρίζει «ανταποδοτικά» διότι διαφορετικά θα ήταν κατάφωρα αντισυνταγματική η επιβολή τους.

3) Πως μπορεί να μην είναι προσχηματικό και εισπρακτικού χαρακτήρα το εν λόγω τέλος αν για παράδειγμα σε μια περιοχή της χώρας τα έργα αποκατάστασης του υδάτινου αποθέματος είναι τέτοια που θα εκτόξευαν το τέλος σε δυσθεώρητα ύψη;

4) Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και δύο από τις εξαιρέσεις από τα περιβαλλοντικά τέλη: (α) χρήστες οι οποίοι, με την εφαρμογή κατάλληλων πρακτικών ορθής διαχείρισης, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων και γ) λόγω γεωμορφολογικών ιδιομορφιών ή ακραίων κλιματικών συνθηκών. Οποιαδήποτε δλδ βιομηχανική μονάδα με πολιτική ισχύ π.χ. λόγω των θέσεων εργασίας που παρέχει παρουσιάζει «ορθή διαχείριση» εξαιρείται των τελών; Ή οποιοσδήποτε βουλευτής μπορέσει να χαρακτηρίσει τον δήμο εκλογής του ως «γεωμορφολογικά ιδιάζοντα» θα μπορεί να τον εξαιρεί από το τέλος;

5) Εξωφρενική είναι δε η πρόβλεψη να πληρώνουν οι καταναλωτές για την ρύπανση των υδατικών συστημάτων, ακόμη κι αν δεν συνέβαλαν σε αυτή (αυτό ακριβώς προβλέπεται στην περίπτωση δ της 2ας παραγράφου του αρ. 5!!!) κι ακόμη κι αν αυτά ουδέποτε αποκαθίστανται; Θα ήταν χρήσιμο εδώ να μας απαντήσει ο Αν.Υπ. πόσες και ποιες από τις διαπιστωμένες περιπτώσεις ρύπανσης υδάτων έχουν αποκατασταθεί και ποιοι τις πλήρωσαν.

6) Γενικότερα είναι δυνατόν να ανοίγεται από τον ίδιο τον ορισμό του τέλους αυτού πεδίο για  άνιση επιβάρυνση πολιτών που έχουν την ατυχία να ζουν σε υποβαθμισμένες υδρολογικά περιοχές και χωρίς να ευθύνονται επ’ ουδενί για την μέχρι τώρα διαχείριση των υδάτων στην προβληματική ζώνη;

Γ. Ως «Κόστος πόρου» ορίζεται «η οικονομική αποτίμηση άλλων εναλλακτικών χρήσεων του ύδατος, οι οποίες είναι αναγκαίες σε περίπτωση που το Υδατικό Σύστημα (ΥΣ) χρησιμοποιείται πέραν του ρυθμού της φυσικής του αναπλήρωσης».

Αυτός ο πλέον διάτρητος από τους ορισμούς των νέων ορισμών κόστους μας φέρνει στο νου την Χιλή. Εκεί οι μεγάλες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης χαλκού, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν παραπάνω, χρησιμοποιούν το νερό των τοπικών πηγών και ποταμών ενώ οι κάτοικοι καταλήγουν να πίνουν αφαλατωμένο θαλασσινό, αφού μόνο τέτοιο υπάρχει διαθέσιμο σε οικονομικότερες τιμές. Θα πρέπει λοιπόν εφεξής να πληρώνουμε την διαφορά ως «κόστος πόρου» για να μην γίνει άλλη χρήση του νερού μας με μεγαλύτερο οικονομικό όφελος;

Mια μεγάλη βιομηχανική μονάδα πχ. εμφιαλώσεως που χρησιμοποιεί νερό πέραν του ρυθμού της φυσικής του αναπλήρωσης θα πληρώνει το «κόστος πόρου» και θα κερδοφορεί ησύχως παρότι καταστρέφει το υδατικό απόθεμα; Πώς κάτι τέτοιο συνάδει με την υποτιθέμενη επιδιωκόμενη «ορθολογική χρήση»;

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι από όλη την υπόθεση «ανάκτησης κόστους» εξαιρούνται όλες οι υπηρεσίες ύδατος για ενεργειακή χρήση (αρ. 2 παρ.2.α της ΥΑ) και φυσικά είναι προφανές το γιατί αν ρίξει κανείς μια ματιά στον τρόπο λειτουργίας του ενεργειακού κλάδου στην χώρα μας.

Είναι σαφές σε όλους πως οι παραπάνω διατάξεις δεν αποσκοπούν σε τίποτε άλλο παρά στο να δώσουν εύσχημες δικαιολογίες για αύξηση της τιμής του νερού στο διηνεκές, με παρόμοιο τρόπο όπως διπλασιάστηκαν εν μία νυκτί τα τιμολόγια της ΔΕΗ με τις «ρυθμιζόμενες χρεώσεις».

Το σαθρό επιχείρημα ότι η αύξηση της τιμής θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση και ορθολογική χρήση, έτσι ως εκ θαύματος, είναι μια κατάφωρη διαστρέβλωση της οικονομικής πραγματικότητας αφού ο έχων θα μπορεί άνετα να συνεχίσει να πληρώνει την υπερβολική κατανάλωση ενώ ο οικονομικά ασθενέστερος θα μετρά το νερό με το σταγονόμετρο.

Είναι μια ακόμη έμμεσης μορφής φορολόγηση, που απειλεί ευθέως το ανθρώπινο δικαίωμα για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή όπως αυτό ορίστηκε από τον ΟΗΕ.

Τέλος, η λογική της ανάκτησης πλήρους κόστους έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον χαρακτήρα μιας υπηρεσίας κοινής ωφέλειας, χαρακτήρα που οι επιχειρήσεις ύδρευσης στην Ελλάδα φέρουν ακόμη αλλά και επιβάλλεται από το Σύνταγμα. Πέραν ενός λογικού για την συνέχιση της λειτουργίας τέτοιων επιχειρήσεων ποσοστού κέρδους, το οποίο αυτές ως ουσία κοινωφελείς, οφείλουν να επανεπενδύουν για την συντήρηση και βελτίωση των υποδομών και των δικτύων, οποιοδήποτε άλλο (κέρδος) απλώς είναι ανήθικο, επιβαλλόμενο σ’ εμάς που δεν έχουμε άλλην εναλλακτική λύση για να έχουμε πρόσβαση στον πλέον αναγκαίο πόρο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, είμαστε παντελώς αντίθετοι στην επιχειρούμενη μετατροπή του κοινού αγαθού του νερού σε προϊόν και ζητούμε την πλήρη απόσυρση του υπό «διαβούλευση» κειμένου.

Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, SAVEGREEKWATER

(σημείωση: Το κείμενο έχει αποσταλεί και στα email που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου)

ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ ΦΟΡΕΙΣ

ΣΕΚΕΣ, Συμμετοχικό Ενωτικό Κίνημα Εργαζομένων και Συνταξιούχων για Δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ

ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece

Δίκτυο Ριζοσπαστικής Οικολογίας

Πρωτοβουλία Πολιτών για την κατάργηση του Υπερταμείου Υφαρπαγής της Δημόσιας Περιουσίας

ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων

SOSte to nero, Θεσσαλονίκη

Water Warriors,  Θεσσαλονίκη

Ανοικτή Επιτροπή Αλληλεγγύης Τήνου

Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός Σύλλογος Μάνης (ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο. ΜΑΝΗΣ)

Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός στο Ελληνικό

ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

Δίκτυο Πολιτών Χολαργού – Παπάγου

“Καλλιστώ”, Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση

Προσθήκη 7/09/2016:

Ύστερα από την αντίδραση φορέων κατά της διαδικασίας που επιλέχθηκε για να τοποθετηθούν οι πολίτες για την τιμολόγηση του νερού, το Υπουργείο αποφάσισε να ανοίξει δημόσια διαβούλευση για το σοβαρότατο αυτό ζήτημα. Ως SAVEGREEKWATER υποβάλαμε στην επίσημη ιστοσελίδα τις απόψεις μας και σας καλούμε όλους να γράψετε τα δικά σας σχόλια. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Να διαφωνήσουμε δημόσια με την μετατροπή του νερού από κοινό αγαθό σε εμπορικό προϊόν. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κατά άρθρο και τις δικές μας παρατηρήσεις. Το δικό μας σχόλιο έχει δημοσιοποιηθεί στο άρθρο 3 Ορισμοί.
Μπορείτε να συμμετέχετε στην διαβούλευση εδώ : https://www.opengov.gr/minenv/?p=7908

Όπως ο Τζον Λοκ, εκ των θεμελιωτών του Διαφωτισμού έτσι κι εμείς πιστεύουμε ότι «οι πράξεις των ανθρώπων είναι οι καλύτεροι διερμηνείς των σκέψεών τους». Απευθύνοντας τη ρήση αυτή τόσο προς τους νομείς της εξουσίας όσο και προς εκείνους που θα έπρεπε να την ελέγχουν, θεωρούμε χρέος μας μια εκ των «πράξεων» μας να είναι η πληροφόρηση των συμπολιτών μας.

Μέσα σε έναν ορυμαγδό αποπροσανατολιστικών κραυγών και εστιάσεων που αποτελούν στις μέρες μας την ελληνική «δημόσια σφαίρα», σε αυτό το δελτίο τύπου, επιχειρούμε να διερευνήσουμε το προς ψήφιση πολυνομοσχέδιο σε ότι αφορά τις υπηρεσίες ύδρευσης της χώρας μας που έκαναν την εμφάνισή τους σε άρθρο εντός του παραρτήματος Δ του νομοσχεδίου που προχωρά, μεταξύ άλλων στην σύσταση του «Υπερ-ταμείου» υπό τον τίτλο «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.».

Οι εταιρίες ΕΥΑΘ Α.Ε. και ΕΥΔΑΠ Α.Ε. εμφανίζονται στο σχέδιο νόμου ως εταιρίες που στο σύνολο τους θα μεταβιβαστούν «σε επόμενο διάστημα» στην ΕΔΗΣ (Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών Α.Ε.), μία εκ των θυγατρικών του Υπερ-ταμείου όπως προκύπτει από το κατατεθέν στη Βουλή σχέδιο νόμου.

Μετά την ανάρτηση του νομοσχεδίου στην ιστοσελίδα της Βουλής, υπήρξαν δημοσιεύματα και πληροφορίες ότι οι δύο εταιρίες απεσύρθησαν από τον Υπουργό Οικονομικών κατόπιν αντιδράσεων αλλά χωρίς καμιά εξασφάλιση ή δέσμευση ότι δεν θα μεταφερθούν στο Υπερ-ταμείο …«σε επόμενο διάστημα». Εάν οι εταιρίες τελικώς μεταβιβαστούν στην ΕΔΗΣ, είτε με το παρόν σχέδιο νόμου είτε αργότερα, αυτό θα έχει τις εξής συνέπειες:

1. Οι δύο εταιρίες θα παύσουν να αποτελούν υπηρεσίες κοινής ωφελείας με αντικείμενο την απρόσκοπτη και ποιοτική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στους πολίτες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και θα εργαλειοποιηθούν με αναιρετικό για τον ρόλο τους τρόπο αφού θα καταστούν απλώς «αξίες» στο χαρτοφυλάκιο της ΕΔΗΣ με μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσουν εξ ορισμού τον «ειδικό σκοπό» του Υπερ-ταμείου όπως αυτός περιγράφεται στο άρθρο 185 παρ.1: «Η Εταιρία διαχειρίζεται και αξιοποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία προκειμένου να: α) συνεισφέρει πόρους για την υλοποίηση της επενδυτικής πολιτικής της χώρας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και β) συμβάλλει στην απομείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τον Νόμο 4336/2015 (Α’ 94).
2. Οι δύο εταιρίες θα ιδιωτικοποιηθούν κατά παράβαση του Συντάγματος όπως κρίθηκε και δια της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ 1906/2014 για την ΕΥΔΑΠ καθώς όλα τους τα στοιχεία αλλά και οι θυγατρικές τους μεταβιβάζονται στο Υπερ-ταμείο που όπως αναφέρεται στο άρθρο 184 παρ.4 «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται».
3. Η διαχείριση και η διοίκηση των δύο εταιριών θα περάσουν, ουσία και τύποις, στον έλεγχο των δανειστών, με δεδομένα: α) ότι το εποπτικό συμβούλιο του Υπερ-ταμείου αποτελείται από 5 μέλη δύο εκ των οποίων ορίζονται από τους δανειστές (με την σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Οικονομικών) και τρία από την ελληνική κυβέρνηση (με την σύμφωνη γνώμη των δανειστών) και β) ότι μεταξύ δανειζόμενου Ελληνικού Κράτους και δανειστών δεν υπάρχει ισότιμη σχέση καθώς οι δεύτεροι μπορούν, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχθεί, να επιβάλλουν όσα θέλουν.
4. Όταν παραδοθεί στην ΕΔΗΣ το δικαίωμα σύναψης και τροποποίησης των σχετικών προς το αντικείμενο της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ συμβάσεων παραχώρησης, θα μπορεί ν’ αναιρεθεί πλαγίως ο δημόσιος χαρακτήρας και ο δημόσιος έλεγχος επί των επιχειρήσεων ύδρευσης.

Η μεταβίβαση των δύο εταιριών στην θυγατρική του νέου Υπέρ-Ταμείου, που σκοπό έχει «την επαύξηση της αξίας και την βελτίωση της απόδοσης των περιουσιακών του στοιχείων καθώς και την δημιουργία εσόδων» θα οδηγήσει, όπως αποδεικνύεται από σειρά παρομοίων εγχειρημάτων στην Γαλλία, την Γερμανία, τις ΗΠΑ και αλλού:

• στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση του συλλογικού αγαθού του νερού
• στην αύξηση των τιμολογίων και στην παραμέληση επενδύσεων στις υποδομές και τα δίκτυα
• στην αύξηση του αριθμού πολιτών που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο απώλειας του ανθρωπίνου δικαιώματος για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή όπως αυτό ορίστηκε από τον ΟΗΕ στις 3 /8/2010 (A/RES/64/292)
• στην απώλεια ελέγχου του σχεδιασμού της υδατικής πολιτικής της χώρας με δεδομένη την στρατηγική σημασία και την τεχνογνωσία των δύο μεγαλύτερων εταιριών ύδρευσης της χώρας.
• στη σύναψη αδιαφανών συμβάσεων που όπως έχει αποδειχθεί στο Βερολίνο και αλλού είναι εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος καθώς περιέχουν όρους όπως εγγυήσεις κερδών κ.α.

Επιπροσθέτως και ουσιωδέστερα, η συμφωνία δανειστών και κυβέρνησης να συμπεριλάβουν τις ΕΥΔΑΠ Α.Ε. και ΕΥΑΘ Α.Ε. στο νέο Υπερ-ταμείο θα αποτελεί και από τα δύο μέρη σκανδαλώδη παραβίαση της δημοκρατικά εκφρασμένης βούλησης των πολιτών όπως αυτή καταγράφηκε τόσο στο δημοψήφισμα για τη μη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ της 18^ης Μαΐου του 2014 (όπου 98,03% των Θεσσαλονικέων τάχθηκαν κατά της ιδιωτικοποίησης), όσο και στην επιτυχία της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών Right2water στην χώρα μας και πανευρωπαϊκά, με αιτήματα την κατοχύρωση από πλευράς Ε.Ε. του ανθρωπίνου δικαιώματος σε νερό και υγιεινή καθώς και τη μη περαιτέρω εμπορευματοποίηση του νερού, κατά την διάρκεια της οποίας οι επίσημες υπογραφές υποστήριξης από πλευράς Ελλήνων πολιτών ξεπέρασαν τις 32.000 (έναντι 17.000 απαιτουμένων) ενώ στην Ευρώπη συνολικά συνυπέγραψαν άνω του 1.800.00 έναντι 1.000.000 απαιτουμένων.

Παρότι δανειστές και διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αγνοήσει ακυρωτικά για το πολίτευμα της χώρας την βούληση του ελληνικού λαού, με αλλεπάλληλες τις αθετήσεις των προεκλογικών τους δεσμεύσεων και κορυφαία έκφραση της ύβρεώς τους την ανατροπή του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιουλίου 2015 και με δεδομένο ότι επανειλημμένα οι μαζικές διαμαρτυρίες των πολιτών αγνοήθηκαν και υπέστησαν άγρια καταστολή, καλούμε όσους θίγονται από την υπό διαμόρφωση νέα κατάσταση να σταθούν πλάι μας αύριο Κυριακή 22 Μαΐου στις 7.00 μ.μ. στο Σύνταγμα. Όχι επειδή αυτό θα αλλάξει τις ειλημμένες αποφάσεις κέντρων εξουσίας εντός και εκτός χώρας αλλά επειδή «οι πράξεις των ανθρώπων είναι οι καλύτεροι διερμηνείς των σκέψεών τους».

SAVE GREEK WATER, Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα

Μνημόνιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διέρρευσε αποκαλύπτει την εκ νέου προσπάθεια της Ε.Ε. να επιβάλλει την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα.

24 Αυγούστου 2015 – Άρθρο της Satoko Kishimoto (TNI) και του Olivier Hoedeman (CEO) μετάφραση: savegreekwater
-Η επίμονη και επιθετική επιβολή των ιδιωτικοποιήσεων από την Τρόικα έρχεται σε αντίθεση με τη βούληση των Ελλήνων πολιτών και συνιστά μια ευθεία επίθεση στη δημοκρατία.-
Η απαίτηση για το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ αποτελεί ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα σημεία της «συμφωνίας» που επέβαλαν στην ελληνική κυβέρνηση οι χώρες της Ευρωζώνης και η Τρόικα κατά τη «νύχτα της ντροπής» στα μέσα του Ιουλίου.

Λεπτομέρειες σχετικές με τα προς ιδιωτικοποίηση περιουσιακά στοιχεία, όπως υπαγορεύτηκαν από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εμφανίστηκαν μετά τη διαρροή του περιεχομένου του «Μνημονίου Κατανόησης για ένα τριετές πρόγραμμα του ΕΜΣ» (Memorandum of Understanding for a three-year ESM programme).(1) Το έγγραφο που διέρρευσε περιλαμβάνει μια λίστα αποτελούμενη από 23 κεφάλαια που αφορούν τα πάντα, από αεροδρόμια μέχρι κοινωφελείς υπηρεσίες, ενώ περιγράφει συγκεκριμένα βήματα και χρονοδιαγράμματα για την εκποίησή τους.

Σοκ προκαλεί το γεγονός ότι η εν λόγω λίστα περιλαμβάνει δύο μεγάλες δημόσιες εταιρείες ύδρευσης, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ , οι οποίες παρέχουν πόσιμο νερό στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Η Τρόικα είχε κατά το παρελθόν επιμείνει στην ιδιωτικοποίηση του νερού σε παλαιότερο μνημόνιο, αλλά η έντονη λαϊκή αντίδραση μπλόκαρε αυτήν την πρόταση.

Το απόσπασμα του εγγράφου στα ελληνικά που αφορά τις δύο υπηρεσίες ύδρευσης είναι το εξής:

18. ΕΥΑΘ

Η ΕΥΑΘ έχει το αποκλειστικό δικαίωμα παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στην ευρύτερη περιοχή Θεσσαλονίκης, δυνάμει σύμβασης με το ελληνικό Δημόσιο, για μιαν τριακονταετία που άρχισε το 2001

Μέθοδος Ιδιωτικοποίησης

Πώληση του 23% του ΜΚ. Το ΤΑΙΠΕΔ ήδη κατέχει το 74%

Σύμβουλοι

–

Παρούσα κατάσταση

Προηγούμενη απόπειρα ιδιωτικοποίησης ανεστάλη μετά την έκδοση απόφασης του ΣτΕ επί της ομοιοτρόπου ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ. Σύμφωνα με αυτήν το κράτος πρέπει να κατέχει τουλάχιστον το 50% συν μια μετοχή. Έτσι μπορεί να πωληθεί μόνο μειοψηφικό πακέτο Επόμενα βήματα Πρόσληψη συμβούλων από το ΤΑΙΠΕΔ.

Επόμενα βήματα – Κύρια θέματα

Εκτίμηση εναλλακτικών τρόπων για την πώληση του 23%.
Βελτίωση του νομικού πλαισίου και υπογραφή τροποποιημένης σύμβασης μεταξύ της εταιρίας και του Ελληνικού Δημοσίου

19. ΕΥΔΑΠ

Η ΕΥΔΑΠ έχει το αποκλειστικό δικαίωμα παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στην Αττική, δυνάμει σύμβασης με το ελληνικό Δημόσιο, για μιαν εικοσαετία που άρχισε το 1999

Μέθοδος Ιδιωτικοποίησης

Πώληση του 11% του ΜΚ. Το ΤΑΙΠΕΔ ήδη κατέχει το 27%

Σύμβουλοι

–

Παρούσα κατάσταση

Η πώληση του 34.03% των μετοχών ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 27% του ΜΚ και το Ελληνικό Δημόσιο το 34%. Σύμφωνα με αυτήν το κράτος πρέπει να κατέχει τουλάχιστον το 50% συν μια μετοχή. Έτσι μπορεί να πωληθεί μόνο μειοψηφικό πακέτο

Επόμενα βήματα – Κύρια θέματα

Το Ελληνικό Δημόσιο και το ΤΑΙΠΕΔ ν’ αναζητήσουν επιστροφή κεφαλαίων, όπως προβλέπεται από τον Νόμο. Πρόσληψη συμβούλων από το ΤΑΙΠΕΔ.

Τον Ιούνιο 2014 το Συμβούλιο της Επικρατείας, που είναι το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας έκρινε ότι ήταν αντισυνταγματική η μεταφορά πλειοψηφικού μεριδίου της δημόσιας επιχείρησης ύδρευσης των Αθηνών, της ΕΥΔΑΠ, σε ιδιώτες διότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να προστατεύει το θεμελιώδες δικαίωμα της υγείας των πολιτών, το οποίο προτάσσεται έναντι οιουδήποτε οικονομικού στόχου της κυβέρνησης. Το νέο Μνημόνιο προβλέπει την πώληση του 11% των μετοχών της ΕΥΔΑΠ, ποσοστό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται ελάχιστο, όμως, με δεδομένο ότι το 38,7% των μετοχών της ΕΥΔΑΠ ήδη κατέχεται από ιδιωτικές εταιρείες και ιδιώτες, το άθροισμα που θα προκύψει από την εν λόγω πώληση είναι της τάξης του 49,7% και φέρνει τον ιδιωτικό παράγοντα πολύ κοντά στην απόκτηση της πλειοψηφίας.(2)

Όσον αφορά τη Θεσσαλονίκη, τον Μάιο του 2014 διεξήχθη ένα δημοψήφισμα μη νομικά δεσμευτικό, όπου το 98% των πολιτών τάχθηκε με την ψήφο του κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού. Η εν λόγω κινηματική πρωτοβουλία των πολιτών ενεργοποίησε 218.002 ψηφοφόρους ενώ έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα απόρριψης της σχεδιαζόμενης πώλησης του 51% των μετοχών της ΕΥΑΘ σε ιδιώτες επενδυτές (Ενδιαφέρον έχουν δείξει η γαλλική πολυεθνική Suez και η ισραηλινή κρατική Mekorot). To πρόσφατο Μνημόνιο που διέρρευσε επιβάλλει τώρα την εκποίηση του 23% των μετοχών κρατικής ιδιοκτησίας. Γνωρίζοντας ότι άλλο ένα 26% είναι ήδη σε ιδιωτικά χέρια, κάτι τέτοιο θα καθιστούσε την εταιρεία κατά 49% ιδιωτική.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, η Τρόικα απαιτεί ένα ξεπούλημα κατά το μέγιστο δυνατό όριο έτσι ώστε να μη έρχεται άμεσα σε σύγκρουση με τη δικαστική απόφαση. Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων ύδρευσης, εκφράζει το φόβο ότι οι ιδιώτες επενδυτές «θα πάρουν ως δώρο και τον έλεγχο της διοίκησης. Επομένως, αναφέρει «είτε είναι 49% είτε 51%, είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της εταιρείας».

Οι αντιδράσεις είναι δικαιολογημένες καθότι υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα από τις περιβόητες ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα) όπου οι πολυεθνικές εταιρείες ύδρευσης κατέχουν κάτι λιγότερο από το μισό του μετοχικού κεφαλαίου, αλλά ελέγχουν de facto την επιχείρηση. Τραγική ειρωνεία αποτελεί το παράδειγμα της γερμανικής πρωτεύουσας, του Βερολίνου, το οποίο το 1999 εκποίησε το 49,9% της δικής του εταιρείας ύδρευσης (BWB). Παρά το μειοψηφικό τους πακέτο, οι ιδιωτικές εταιρείες ήλεγχαν το management ενώ παράλληλα είχαν αποσπάσει εγγυήσεις για μεγάλα κέρδη δυνάμει μυστικών συμφωνιών. Το 2013, το νερό επέστρεψε πίσω σε δημόσια χέρια, έπειτα από 15 περίπου χρόνια ιδιωτικοποιήσεων με αντιδράσεις και λαϊκή κατακραυγή. Όπως αναφέρθηκε και στη Guardian την περασμένη βδομάδα, η πίεση της γερμανικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών θεσμών για την ιδιωτικοποίηση του νερού βαίνει σε πλήρη αντίθεση με την τάση που επικρατεί στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου οι πόλεις«επαναδημοτικοποιούν» το νερό έπειτα από τα πλείστα όσα αποτυχημένα παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων. Ο τομέας ύδρευσης της Γερμανίας ανήκει και διοικείται σε συντριπτικό βαθμό από το Δημόσιο και ο γερμανικός πληθυσμός λαμβάνει υπηρεσίες ύδρευσης υψηλής ποιότητας από τις εν λόγω δημόσιες επιχειρήσεις.

Ήδη η ζημιά που έχει προκληθεί είναι αρκετή. Οι δημόσιες εταιρείες ύδρευσης των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο των Αθηνών εδώ και 15 χρόνια περίπου. Από τότε μέχρι σήμερα ο αριθμός των εργαζομένων στη Θεσσαλονίκη μειώθηκε από 700 σε 229. Πρόκειται για ένα πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων στον τομέα της ύδρευσης σε μια πόλη με περισσότερους από ένα εκατομμύριο κατοίκους και με ένα δίκτυο αγωγών 2.330 χλμ. Σε μια πόλη με ανάλογα μεγέθη, όπως το Άμστερνταμ, (1,3 εκατομμύρια εξυπηρετούμενου πληθυσμού και δίκτυο μήκους 2.700 χλμ.), η δημόσια εταιρεία ύδρευσης αριθμεί 1.700 εργαζομένους. Παρόμοιες περικοπές έχουν δρομολογηθεί και στην Αθήνα.

ΟΙ επιχειρήσεις ύδρευσης τόσο της Θεσσαλονίκης όσο και των Αθηνών είναι σύγχρονες με εύρυθμη λειτουργία και κατά συνέπεια δεν υφίσταται καμία λογική εξήγηση για να ιδιωτικοποιηθούν. Παρά τη σοβαρή κοινωνική κρίση στην Ελλάδα, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ παρέχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, ουσιαστικές υπηρεσίες εξασφαλίζοντας ένα απ’ τα πιο προσιτά τιμολόγια στην Ευρώπη. Οι εταιρείες είναι αποδοτικές και παρουσιάζουν υγιείς οικονομικές καταστάσεις.

Η επιμονή της Τρόικας για ιδιωτικοποιήσεις υποκινείται ουσιαστικά από μια σωρεία άστοχων εκτιμήσεων και ιδεοληψιών. Εν πάση περιπτώσει, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη μεγάλη εικόνα, η πώληση των μετοχών των επιχειρήσεων ύδρευσης θα αποφέρει ασήμαντα κέρδη σε σχέση προς το συνολικό δημόσιο χρέος.

Το χειρότερο όμως είναι ότι η παραχώρηση του ελέγχου βασικών κοινωνικών υπηρεσιών σε κερδοσκοπικές πολυεθνικές ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τα πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού της Ελλάδας που μαστίζεται από την κρίση. Η επίμονη και επιθετική επιβολή των ιδιωτικοποιήσεων από την Τρόικα έρχεται σε αντίθεση με τη βούληση των Ελλήνων πολιτών και συνιστά μια ευθεία επίθεση στη δημοκρατία. Είναι σκανδαλώδες ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ένας από τους τρεις θεσμούς που απαρτίζουν την Τρόικα, αγνοεί για ακόμα μια φορά την υποχρέωσή της που απορρέει από την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, να παραμένει ουδέτερη σε θέματα που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των υπηρεσιών ύδρευσης.(3)

(1)

Το έγγραφο διατίθεται μέσω της ιστοσελίδας του Γερμανού Ευρωβουλευτή των Πρασίνων Sven Giegold https://www.sven-giegold.de/2015/der-griechenland-deal-grexit-verhindert-zwei-jahre-rezession

(2)

Η απόφαση ελήφθη αφού το 27,3% των μετοχών μεταφέρθηκε στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων, ΤΑΙΠΕΔ, τον Ιανουάριο του 2014, προκειμένου να πωληθεί σε ιδιώτες επενδυτές. Το Δικαστήριο ακύρωσε την προγραμματισμένη μεταφορά άλλου ποσοστού ύψους 34,03% στο ΤΑΙΠΕΔ.

(3)

“EU Commission forces crisis-hit countries to privatise water” , Οκτώβριος 2012, https://corporateeurope.org/pressreleases/2012/eu-commission-forces-crisis-hit-countries-privatise-water

Η ομάδα μας, γνωρίζοντας τη στάση που είχαν κρατήσει τα κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης στο θέμα της ιδιωτικοποίησης των δύο εταιριών ύδρευσης πρότεινε σε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει την ερώτηση στη βουλή κι όταν αυτό έγινε αποδεκτό παραδώσαμε (μαζί με την ερώτηση) όλα τα σχετικά έγγραφα και διευκρινήσεις.

Θεωρούντες την εμπλοκή μας (και των άλλων κινημάτων) στο θέμα της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων αγαθών το ελάχιστο που οφείλουμε ως πολίτες αλλά και το ότι μια ερώτηση στη βουλή πρέπει και αρκεί να είναι κατά το δυνατόν εμπεριστατωμένη και συγκεκριμένη (ενώ η χρησιμοποίηση της εν είδει διαφημιστικού αυτοπροώθησης αφαιρεί σημαντικά απ’ τον στόχο της και παράλληλα την καθιστά κοινωνικά απορριπτέα) φυσικά απείχαμε από οποιανδήποτε αναφορά σ’ εμάς. Ούτως ή άλλως ουδέποτε ενδιαφερθήκαμε να δρέψουμε δάφνες για την δουλειά μας στην προάσπιση του συλλογικού μας αγαθού. Διαπιστώσαμε ωστόσο ότι στην τελική διατύπωση της ερώτησης, στη συνέχεια του επί του περιεχομένου αυτούσιου κειμένου που προτείναμε, προστέθηκε παράγραφος με την οποία εκθειάζεται ως μοναδική ενεργήσασα συλλογικότητα η πιο πρόσφατα εμφανισθείσα στο χώρο, που έχει όμως βασικό ιδρυτικό στέλεχος/επί κεφαλής πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Τιμούμε την συνεισφορά όλων των κομματικών στελεχών όσων χώρων καλούσαν σε συστράτευση τους πολίτες ενάντια στις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης καθώς και τους αξιότιμους βουλευτές που υπέγραψαν την ερώτηση. Θεωρούμε ωστόσο ότι η επιλεκτική αναφορά σε μία μόνο συλλογικότητα είναι εκτός ηθικού πλαισίου και δημιουργεί αλγεινές εντυπώσεις περί κομματικών “προκρίσεων” που δεν συνάδουν με τον ευγενή αγώνα που έδωσαν πολίτες από όλες τις παρατάξεις και συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα (και κατά κανέναν τρόπο μόνον εμείς) προκειμένου να έχουμε σήμερα διασφαλίσει αυτή τη μεγάλη νίκη των πολιτών και της κοινής λογικής.

Με τα επερχόμενα ζητήματα των εμμέσων ιδιωτικοποιήσεων μέσω ΣΔΙΤ και των Διεθνών Συνθηκών Εμπορίου όπως TISA και TTIP (που δύνανται να εξαφανίσουν και την τελευταία δυνατότητα προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος) προ των πυλών, η αρμονική συνεργασία μεταξύ πολιτικών, κινημάτων και πολιτών αποτελεί περισσότερο από ποτέ μία ιστορική αναγκαιότητα. Και κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Εάν εδραιωθεί ένα κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ των δρώντων και υποψιών περί προσωπικής ή κομματικής υστεροβουλίας, μοιραία οδηγούμαστε στην αποκοπή και των τελευταίων δεσμών της κοινωνίας των πολιτών με τους πολιτικούς αλλά και στην περαιτέρω απαξίωση των κοινοβουλευτικών κομμάτων, σε μία ρευστή και επικίνδυνη ιστορική περίοδο. Σε αυτή την ατυχή περίπτωση δεν θα υπάρξουν επίδοξοι “πατέρες και μητέρες” νικών αλλά συλλογικές ήττες χωρίς “γονείς”.

Επί της ουσίας της ερώτησης, περιμένουμε ασφαλώς τις αντιδράσεις και τις ενέργειες των αρμόδιων υπουργών.

Το κείμενο που παρέδωσε το savegreekwater:

Το κείμενο που κατατέθηκε στη βουλή:

Προσθήκη 12/5/2015:

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε δημόσια το ΣΕΚΕΣ, το Συμμετοχικό Ενωτικό Εργαζομένων και Συνταξιούχων της ΕΥΔΑΠ που αγωνίζεται όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του “για δημόσια ΕΥΔΑΠ στην υπηρεσία της κοινωνίας” για την αναδημοσίευση της ανακοίνωσής μας σχετικά με την ερώτηση στη Βουλή. Είμαστε ευτυχείς που υπάρχουν στο μέτωπο των εργαζομένων τέτοιας υψηλής δημοκρατικής αντίληψης και ευθικρισίας συναγωνιστές.

Μάλιστα είχαμε την πληροφορία ότι σε μια εκ των ερωτήσεων η διατύπωση είναι η εξής: «Συμφωνείτε με την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης, υπό την προϋπόθεση ότι οι φυσικοί πόροι θα παραμείνουν δημόσιο αγαθό;»
Πολλάκις έχουμε τονίσει (και το ίδιο έκανε στην αιτιολόγησή του και το Συμβούλιο της Επικρατείας) ότι είναι μάλλον άστοχο να μιλάει κανείς για διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα του αγαθού σε μια ιδιωτικοποιημένη μονοπωλιακή υπηρεσία, αφού αρκεί η ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης προκειμένου να καταστεί κενό γράμμα αυτή η προστασία. Άλλωστε στην συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικοποιήσεων του νερού στις δυτικές χώρες, ιδιωτικοποιήσεις με τις γνωστές πλέον σε όλους αρνητικές συνέπειες, δεν είχαμε το ακραίο φαινόμενο της ιδιωτικοποίησης του ίδιου του «δικαιώματος επί του νερού ποταμών, λιμνών, η υδροφόρων οριζόντων», το ολέθριο παράδειγμα του οποίου βιώνουν οι πολίτες της Χιλής.

Επικοινωνήσαμε με τον υπεύθυνο της εν λόγω εταιρίας ο οποίος μας επιβεβαίωσε ότι γίνεται σχετική έρευνα και μας είπε ότι αυτή γίνεται κατόπιν παραγγελίας. Ζητήσαμε το όνομα του εντολέα, που αποφασίζει και για τα ερωτήματα σε συνεργασία με την εταιρία ερευνών και όπως ήταν αναμενόμενο, το όνομα αυτού είναι εμπιστευτικό.

Λυπούμαστε βαθύτατα που υπάρχουν στην χώρα μας άνθρωποι με τέτοιον δείκτη εμμονής στα συμφέροντά τους που ξοδεύουν χρήματα σε έρευνες κοινής γνώμης για ειλημμένες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας. Ίσως κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει η δημόσια συζήτηση προκειμένου να υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στο υπάρχον καθεστώς (Ν.3603/2007) και την διαφάνεια που θα πρέπει να διέπει τις έρευνες αυτές, καθώς και τους «εμπνευστές» τους.
Θα επανέλθουμε αν και εφόσον η έρευνα δημοσιευθεί.

Αν πάντως κάποιοι θέλουν να μάθουν διακαώς τη γνώμη των πολιτών που υδρεύονται από την ΕΥΔΑΠ, ας πείσουν τους πολιτικούς τους φίλους να τολμήσουν να ρωτήσουν τους πολίτες απευθείας, όπως στη Θεσσαλονίκη: Το ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση ήταν 98% αλλά κάποιοι δεν το «κατάλαβαν».

Σημειολογική σημείωση προς ενδιαφερόμενους: Τα δύο λιοντάρια της φωτογραφίας συμβολίζουν την προαήλωσή μας στην προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών σε σχέση με το νερό.