[box] Το 2008 στο Economist o Andrew Liveris o CEO της εταιρίας χημικών DOW είπε ότι “Το νερό είναι το πετρέλαιο του 21ου αιώνα”. Από το 2008 παρακολουθούμε μια αυξανόμενη τάση αγοράς γης και υδατοφόρων οριζόντων, αγοράς δικαιωμάτων νερού και ιδιωτικοποιήσεων δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης σε χώρες του τρίτου κόσμου αλλά και επενδύσεων σε σχετικές υποδομές από όλες τις μεγάλες τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια. [/box]

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

[box] Το 2006, η UBS Investment Research, που ανήκει στη μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρώπης από πλευράς περιουσιακών στοιχείων, εξέδωσε έκθεση 40 σελίδων “Q-Series ®: Νερό” – “Λειψυδρία: Η καθοριστική κρίση του 21ου αιώνα ; “(10 Οκτωβρίου 2006). H Aquaduct Alliance που αποτελείται από τη General Electric, τη Goldman Sachs και την Ουάσιγκτον με βάση το think tank World Resources Institute έχουν ξεκινήσει ένα προτζεκτ χαρτογράφησης του νερού το οποίο έχει ως στόχο να παρέχει στις εταιρείες και τους επενδυτές άνευ προηγουμένου λεπτομέρειες σχετικά με το νερό σε μερικές από τις μεγαλύτερες λεκάνες απορροής των ποταμών του κόσμου. Το καλοκαίρι του 2011, η Citigroup εξέδωσε έκθεση σχετικά με τις επενδύσεις του νερού. Η δήλωση του Willem Buiter (επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup) δίνει μια ιδέα: «Το νερό, θα γίνει τελικά το πιο σημαντικό φυσικό εμπόρευμα, ξεπερνώντας το πετρέλαιο, το χαλκό, τα γεωργικά προϊόντα και τα πολύτιμα μέταλλα “, αρκετοί άλλοι έχουν ήδη δει το νερό ως μια σημαντική επενδυτική ευκαιρία, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής GE Financial Services, της Goldman Sachs και αρκετών εταιρειών διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που επενδύουν σε γεωργικές εκτάσεις στην Ασία, την Αφρική, τη Νότια Αμερική και την Ανατολική Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι Επίτροποι λοιπόν που συνομιλούν καθημερινά με τα διευθυντικά στελέχη αυτών των εταιριών είναι αδύνατον να αγνοούν το ζήτημα. Πως είναι δυνατόν η απάντησή τους να είναι οι ιδιωτικοποιήσεις των εταιριών ύδρευσης στις χώρες του νότου; Δεν είναι η απώλεια του κοινωνικού ελέγχου πάνω στους υδάτινους πόρους σε ένα τέτοιο γεωπολιτικό περιβάλλον τουλάχιστον ατυχής αν όχι εγκληματική;[/box]

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

Αρθρο της Shiney Varghese   που δημοσιεύτηκε στο Institute for Agricultural and Trade Policy

Γράφοντας στο National Geographic το Δεκέμβριο του 2012 σχετικά με «τεχνικές άρδευσης μικρής κλίμακας με απλούς κάδους, οικονομικές αντλίες, γραμμές ενστάλαξης και άλλον εξοπλισμό», που επιτρέπουν «στις αγροτικές οικογένειες να ξεπεράσουν τις εποχές της ξηρασίας, να αυξήσουν τις αποδόσεις τους, να κάνουν πολυποίκιλες τις σοδειές τους και να βγάλουν τον εαυτό τους από τη φτώχεια» η ειδική για το νερό Sandra Postel της Global Water Policy Project (Σχέδιο Παγκόσμιας Πολιτικής για τα Ύδατα) προειδοποίησε για την απερίσκεπτη χρήση γης και ύδατος, που αφορούν στις επενδύσεις στην Αφρική. «Εκτός εάν οι κυβερνήσεις της Αφρικής και τα ξένα συμφέροντα ‘δανείσουν’ λίγη υποστήριξη σ’αυτούς τους αγρότες, που αναλαμβάνουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες αντί να τους υπονομεύουν μέσα από συμφωνίες γης και νερού, οι οποίες εξυπηρετούν μεγάλης κλίμακας συμφέροντα και εμπορικά συστήματα, η καλύτερη ευκαιρία εδώ και δεκαετίες για την κοινωνική πρόοδο στην περιοχή θα χαθεί…».

Μέσα στον ίδιο μήνα μια ηλεκτρονική δημοσίευση στο Market Oracle ανέφερε ότι «..οι νέοι βαρώνοι του νερού-οι Τράπεζες της Wall Street και η ελίτ των πολυεκατομμυριούχων-αγοράζουν νερό σε όλο τον κόσμο με πρωτοφανείς ρυθμούς..». Η έκθεση αποκαλύπτει δύο φαινόμενα που γιγαντώθηκαν και θα μπορούσαν δυνητικά να οδηγήσουν σε συσσώρευση κέρδους σε βάρος των κοινοτήτων και των κοινών αγαθών: την επέκταση των μέσων της αγοράς πέρα από την υδροδότηση και την αποχέτευση σε άλλους τομείς της διαχείρισης του νερού και τον ολοένα πιο ενεργό ρόλο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Σε πολλές περιπτώσεις αυτό σημαίνει πως η ίδια η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει δημόσιους οργανισμούς, οι οποίοι λειτουργούν σαν επιχειρήσεις με συμβάσεις ανάθεσης έργου παροχής νερού και υγιεινής σε αυτούς που διαθέτουν τεχνογνωσία ή εισέρχονται σε δημοσιο-ιδιωτικές συνεργασίες πολύ συχνά με πολυεθνικές του νερού. Αυτό συνέβη πρόσφατα στην πόλη Nagpur καθώς και στο Νέο Δελχί στην Ινδία. Στις περισσότερες αγροτικές περιοχές, αποτελεί ακόμα πρόκληση το να διασφαλίσει κανείς την προμήθεια καθαρού, πόσιμου νερού και αποχέτευσης.

Για κερδοσκοπικές εταιρείες όπως η Sarvajal έχουν ήδη αρχίσει τη θέσπιση προπληρωμένων περιπτέρων νερού (ΑΤΜ’s νερού), τα οποία θα διανέμουν νερό με την εισαγωγή μιας προπληρωμένης κάρτας. Δεν μας προκαλεί έκπληξη η απήχηση που έχουν αυτά τα μηχανήματα στον κόσμο, ο οποίος σε διαφορετική περίπτωση δεν έχει πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό. Με την κλιματική αλλαγή ωστόσο η κρίση του νερού δεν περιορίζεται στις αναπτυσσόμενες μόνο χώρες και δεν αποτελεί απλά μια ανησυχία, που σχετίζεται με την ύδρευση και την αποχέτευση.

Το κοινό αγαθό του νερού εξαντλείται και υποβαθμίζεται και στις ανεπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Στις ΗΠΑ η εκτροπή του νερού για εκτεταμένη φυτική παραγωγή βασικών προιόντων, για βιοκαύσιμα, για εξόρυξη φυσικού αερίου κ.ά. επιδεινώνουν την κρίση στις αγροτικές περιοχές. Σε περιοχές που εκτείνονται από τον υδροφόρο ορίζοντα Ogallala (μέγ.450.000 km2) μέχρι τις Μεγάλες Λίμνες της Βορείου Αμερικής, το νερό έχει χαρακτηρισθεί ως υγρός χρυσός. Δισεκατομμυριούχοι σαν τον Τ.Boone Pickens έχουν αγοράσει την υπερκείμενη γη πάνω από τον υδροφόρο αυτό ορίζοντα καθώς και τα δικαιώματα για την απόκτηση του νερού.

Εταιρείες σαν την DOW CHEMICALS με μακρά ιστορία στην μόλυνση των υδάτων, επενδύει στην επιχείρηση καθαρισμού του νερού, μετατρέποντας την ίδια τη ρύπανση σε κέρδος. Όμως οι χημικές εταιρείες δεν είναι οι μόνες: Η GE και ο ανταγωνιστής της, η SIEMENS, έχουν εκτενή χαρτοφυλάκια, που περιλαμβάνουν μια σειρά από τεχνολογίες νερού για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των βιομηχανιών-πελατών τους, τους δημοτικούς προμηθευτές νερού, των κυβερνήσεων (τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, δύο εταιρείες που έχουν έδρα στη Μινεσότα εξελίχθηκαν σε μεγάλους παίχτες σ’ αυτό το ‘παιχνίδι’- η ECOLAB με την απόκτηση της NALCO και η PENTAIR μετά τη συγχώνευσή της με την TYCO’s FLOW CONTROL UNIT- και οι δύο ανήκουν τώρα στην S&P’s 500 (Standard and Poor’s 500).

Το καλοκαίρι του 2011 η CITIGROUP εξέδωσε μια μελέτη για τις επενδύσεις στο νερό. «…Το νερό σαν κατηγορία περιουσιακών στοιχείων, κατά τη γνώμη μου,…» αναφέρει ο W.Buiter (οικονομικός διευθυντής στη Citigroup) « θα γίνει το πιο σημαντικό φυσικό-με βάση το εμπόρευμα- περιουσιακό στοιχείο ξεπερνώντας το πετρέλαιο, το χαλκό, τα βασικά γεωργικά προιόντα και τα πολύτιμα μέταλλα.» Για ακόμη μια φορά αρκετοί ακόμη βλέπουν το νερό σαν μία πολύ σημαντική επενδυτική ευκαιρία συμπεριλαμβανομένων των GE’s Energy Financial Services, τη Goldman Sachs και αρκετές ακόμη εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες έχουν αρχίσει να αγοράζουν χωράφια στην Ασία, Αφρική, Νότιο Αμερική και Ανατολική Ευρώπη.

Με δεδομένες αυτές τις πρόσφατες τάσεις, οι πρωτοβουλίες που παρακολουθούν τη χρήση του νερού των εταιρειών και οι πληροφορίες σχετικά με το χάρτη κινδύνων, που σχετίζονται με το νερό θα μπορούσαν να είναι δίκοπο μαχαίρι. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν το «σχέδιο αποκάλυψη του νερού» και το «σχέδιο χαρτογράφηση του νερού».

Και τα δύο ξεκινούν από μη κερδοσκοπικές / ομάδες προβληματισμού, η πρώτη από το Ηνωμένο Βασίλειο με βάση το πρόγραμμα αποκάλυψης άνθρακα και η δεύτερη από την έδρα στις ΗΠΑ του World Resousces Institute. Έτσι διακρίνουμε ότι συνδέονται με την κοινή εκλογική τους λογική: διεθνείς επενδυτές, που ανησυχούν για τους κινδύνους που έχουν σχέση με το νερό.

Οι πρωτοβουλίες αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να προσδιορίσουν και να μειώσουν τη σπατάλη ή θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επενδύσεις που ακολουθούν το νερό και το αρπάζουν. To Έργο Αποκάλυψη άνθρακα Carbon Disclosure επιδιώκει να βοηθήσει τις επιχειρήσεις τους και θεσμικούς επενδυτές να κατανοήσουν τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που σχετίζονται με τη λειψυδρία και άλλα σχετικά με το νερό ζητήματα. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση της, εκδοθείσα για λογαριασμό των 470 επενδυτών με περιουσιακά στοιχεία ενεργητικού ύψους 50 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, πάνω από τους μισούς ερωτηθέντες στην έρευνα τους έχουν αντιμετωπίσει προκλήσεις που σχετίζονται με το νερό κατά τα προηγούμενα πέντε χρόνια, όπως διακοπές στη λειτουργία, αυξήσεις των δαπανών και άλλες επιζήμιες επιπτώσεις.

Η Aqueduct Alliance (Υδραγωγείο της Συμμαχίας) και το έργο της χαρτογράφησης των υδάτων, η οποία έχει ως στόχο να παρέχει σε εταιρείες ένα πρωτοφανές ποσό λεπτομερειών για τους κινδύνους σχετικά με το νερό παγκοσμίως, φαίνεται σε ένα επίπεδο ως μια άμεση απάντηση στα πορίσματα των εκθέσεων με τις παγκοσμίως αποκαλύψεις σχετικά με το νερό από τη CDP. Η General Electric, η Goldman Sachs και η Ουάσιγκτον με βάση το think tank World Resources Institute είναι τα ιδρυτικά μέλη της Συμμαχίας Υδραγωγείο. Όλοι τους προσδιορίζουν το τους κινδύνους που σχετίζονται με το νερό ως επιζήμιους για την συνεχιζόμενη κερδοφορία, την οικονομική ανάπτυξη και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

Οι υδάτινοι χάρτες, με το πρωτοφανώς λεπτομερές επίπεδό τους και τη μεγάλη τους ανάλυση, επιδιώκουν να συνδυάζουν τα προηγμένα υδρολογικά δεδομένα με συγκεκριμένους γεωγραφικούς δείκτες που αποτυπώνουν τους κοινωνικούς, οικονομικούς και κυβερνητικούς παράγοντες. Αλλά αυτή η πρωτοβουλία έχει προκαλέσει ανησυχίες ότι οι πληροφορίες αυτές προσφέρουν στις επιχειρήσεις και τους επενδυτές άνευ προηγουμένου λεπτομέρειες για πληροφορίες που αφορούν το νερό σε μερικές από τις μεγαλύτερες λεκάνες απορροής των ποταμών του κόσμου.

Πολλοί από αυτούς τους επενδυτές, που περιγράφονται ως «οι νέοι βαρόνοι τού νερού» σε άρθρο του Jo-Shing Yang με τίτλο «Κερδίζοντας από τη δίψα σας καθώς η παγκόσμια ελίτ σπεύδει να ελέγξει το νερό σε ολόκληρο τον κόσμο»  είναι οι ίδιοι με αυτούς που έχουν επωφεληθεί από την κερδοσκοπία στις γεωργικές συμβάσεις και έχουν συμβάλλει στην επισιτιστική κρίση των τελευταίων ετών. Η επισιτιστική κρίση και οι πρόσφατες ξηρασίες έχουν επιβεβαιώσει ότι ο έλεγχος της προέλευσης των τροφίμων, της γης και τού νερού που ρέει κάτω ή από αυτήν-είναι εξίσου ή ακόμη πιο σημαντικές.

Μια πιο προσεκτική ματιά στις επενδύσεις που σχετίζονται με την Αφρική, για παράδειγμα, δείχνει ότι η αρπαγή γης δεν είναι απλά μια επένδυση, αλλά και μια προσπάθεια να «συλλάβουν» το νερό που βρίσκεται κάτω από τη γη .Στην πρόσφατη ετήσια Παγκόσμια Διάσκεψη AgInvesting (με πάνω από 370 συμμετέχοντες), οι ομάδες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και οι παγκόσμιες γεωργικές επιχειρήσεις παρουσίασαν τα σχέδιά τους, συμπεριλαμβανομένων των αγορών μεγάλων εκτάσεων γης σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.

Με εργαλεία όπως οι χάρτες νερού, αυτοί οι επενδυτές ευνοούνται ακόμα περισσότερο. Η βιασύνη για την αρπαγή γης σε όλον τον πλανήτη, καθώς και η αντίσταση σε αυτήν, δείχνει ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, κάτοχοι μετοχών και ασφαλιστικών ταμείων και  η Wall Street ή τα έθνη-κράτη από τη μια πλευρά ή οι ανθρώπους που σήμερα χρησιμοποιούν αυτά τα εδάφη και τα νερά, και οι συνήγοροί τους από την άλλη – γνωρίζουν πολύ καλά τη φύση της ζωής και του θανάτου της αρπαγής της γης (και του νερού) ειδικά στην περίπτωση των αναπτυσσόμενων χωρών.

Πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή εθνικοί και διεθνείς ρυθμιστικοί μηχανισμοί για να εξασφαλιστεί ότι οι βασικοί πόροι όπως η γη, το νερό και τα μέσα για την πρόσβαση σε φρέσκο νερό δεν γίνονται απλώς το μέσο για συσσώρευση κερδών για τους πλούσιους, αλλά ρυθμίζονται (διέπονται) με τρόπο που να εξασφαλίζει τη βασική διαβίωση των ατόμων που εξαρτώνται περισσότερο από αυτό.

Η τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής για την Παγκόσμια Επισιτιστική Ασφάλεια (ένας μηχανισμός των Ενωμένων Εθνών μηχανισμός που έχει συσταθεί για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης) ήταν ένα καλό σημείο εκκίνησης, και έχει θέσει σε κίνηση μια σειρά διαβουλεύσεων με τις αρχές (που πρέπει να διέπουν) τις γεωργικές επενδύσεις. Κοινωνικές οργανώσεις (και ενώσεις πολιτών) παρακολουθούν τους διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούν να αναπτυχθούν κανονισμοί σε εθνικά πλαίσια: απλά παρακολουθούν την αρπαγή της γης, περιορίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις, μεγιστοποιούν τις ευκαιρίες, αναχαιτίζουν ή αντιστρέφουν την αρπαγή της γης. Τελικά κάθε πολιτική προσέγγιση πρέπει να δώσει προτεραιότητα πρόσβασης των τοπικών κοινοτήτων στην τροφή και στο νερό: όσες και όποιες επενδύσεις σχετίζονται με το νερό πρέπει να περιοριστούν ως προς τους κινδύνους για την επιβίωση και να ενισχυθεί η ικανότητα των ανθρώπων να συνειδητοποιήσουν τα δικαιώματά τους όπου κι αν βρίσκονται, στις αναπτυσσόμενες ή στις αναπτυγμένες χώρες.

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]

Όταν μια αμερικανική έκθεση των μυστικών υπηρεσιών “διαρρέεται” σε ένα εταιρικό δίκτυο, όπως το Bloomberg, ακόμη και ο πιο αφελής από τους αναγνώστες αναρωτιέται για τις πολιτικές που κρύβονται πίσω από μια τέτοια «αποκάλυψη». Είναι ένα σημείο καμπής για τη ρητορική των ΗΠΑ η χρήση του νερού επιπροσθέτως του πετρελαίου ως μια καυτή λέξη- κλειδί για τη νέα εξωτερική πολιτική τους; Ή μήπως υπάρχει κάποια αλήθεια στα απαισιόδοξα σενάρια της έκθεσης για έλλειψη νερού σε πολλές περιοχές του κόσμου; Μένει να δούμε. Όποια και αν είναι πάντως τα σχέδια των ισχυρών για τη διαχείριση των υδάτων, ένα είναι σίγουρο, δεν θα είναι προς όφελος των πολλών.

[/vc_message] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

Ακολουθεί το εν λόγω άρθρο:

Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ εκτιμούν οτι η σταθερότητα απειλείται απο την λειψυδρία άρθρο του Alan Bjerga – Mar 22, 2012 δημοσιευμένο στο Bloomberg.com

Ο ανταγωνισμός για μειωμένες ποσότητες νερού κατά την επόμενη δεκαετία θα πυροδοτήσει την αστάθεια σε περιοχές όπως τη Νότια Ασία και τη Μέση Ανατολή, που είναι σημαντικές για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, σύμφωνα με μια έκθεση των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ.

Ένας ανοικτός πόλεμος νερού είναι απίθανος τα επόμενα 10 χρόνια καθώς τα έθνη θα είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν το νερό ως ένα διαπραγματευτικό ατού μεταξύ τους, σύμφωνα με την έκθεση του διευθυντή εθνικών υπηρεσιών πληροφοριών που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Καθώς οι ελλείψεις οξύνονται, τα ύδατα σε κοινόχρηστες γεωγραφικές λεκάνες ολοένα και περισσότερο θα χρησιμοποιηθούν ως μόχλευση, και η χρήση των υδάτων ως όπλο από κράτη ή τρομοκράτες θα γίνει πιο πιθανή μετά από 10 χρόνια, διαπιστώθηκε.

“Αυτές οι απειλές είναι πραγματικές και θέτουν σοβαρά ζητήματα ασφάλειας”, είπε η Υπουργός Hillary Clinton σε ομιλία στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο και είχε ζητήσει την έκθεση. Η μελέτη σχεδιάστηκε από μυστική εκτίμηση των υπηρεσιών πληρωφοριών.

Η έκθεση, που εκπονήθηκε κατά κύριο λόγο από την Υπηρεσία Πληροφοριών Αμύνης, αντικατοπτρίζει μια αυξανόμενη έμφαση εντός της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ σχετικά με το πως περιβαλλοντικά ζητήματα όπως οι ελλείψεις σε νερό, φυσικές καταστροφές και αλλαγή του κλίματος μπορούν να επηρεάσσουν συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ. Στα σενάρια αυτά υποθέτει ότι δεν θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στις πρακτικές διαχείρισης των υδάτων.

Η πληθυσμιακή και οικονομική ανάπτυξη είναι οι μεγαλύτεροι συντελεστές της λειψυδρίας στο εγγύς μέλλον, ενώ οι αυξήσεις των κλιματικών αλλαγών μεγαλώνουν ως απειλή, είπε η Κλίντον.

Τρομοκρατικοί στόχοι

Η αυξανόμενη ένταση για το θέμα του νερού θα απαιτήσει τις ΗΠΑ να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη τοων υδάτινων πόρων, είπε. Καθώς τα έθνη θα πραγματοποιούν περισσότερα έργα που σχετίζονται με το νερό για την απόκτηση επιρροής, ευάλωτα φράγματα, αρδευτικά έργα και ταμιευτήρες θα μπορούσαν να καταστούν πιο ελκυστικοί στόχοι για τρομοκράτες ή στρατιωτικά χτυπήματα, σύμφωνα με την έκθεση.

Τα εξαντλημένα υπόγεια ύδατα για τη γεωργία, η οποία χρησιμοποιεί το 70 τοις εκατό των υδάτων, θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν αγορές και να συμβάλουν σε αλλαγές τιμών όπως το 2011 που ανέβασαν σε επίπεδα ρεκόρ το κόστος τροφίμων και δημιούργησαν αναταραχές στην Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική, είπαν οι συντάκτες της έκθεσης.

“Πολλές χώρες που οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν σημαντικές θα αντιμετωπίσεουν προβλήματα νερού–ελλείψεις, κακή ποιότητα των υδάτων ή πλημμύρες–που θα επιφέρουν τον κίνδυνο αστάθειας,” η μελέτη διαπίστωσε. “Η Βόρεια Αφρική, η Μέση Ανατολή, και η Νότια Ασία θα βρουν μείζονες προκλήσεις στην αντιμετώπιση προβλήματων σχετιζόμενων με το νερό.”

Οι ετήσιες παγκόσμιες απαιτήσεις νερού θα υπερβούν κατά 40 τοις εκατό τις τρέχουσες βιώσιμες παροχές έως το 2030, σύμφωνα με έκθεση του 2009 απο την ομάδα πόρων νερού του 2030, μια συνεργασία επιχορηγούμενη απο την Παγκόσμια Τράπεζα που περιλαμβάνει στα μέλη της, μεταξύ άλλων, την Coca-Cola και την Nestle.

Ευάλωτες λεκάνες υδάτων

Η έκθεση εξετάζει επίσης επτά λεκάνες απορροής ποταμών που ενδέχεται να παρουσιάσουν κινδύνους στα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ, και κατατάσει ως “ανεπαρκή” την ικανότητα διαχείρισης του Αμού Νταρία στην Κεντρική Ασία και το Αφγανιστάν, και του Βραχμαπούτρα, ο οποίος απορρέει από το Θιβέτ μέσω Ινδίας στο Μπαγκλαντές. Η μελέτη ορίζει την ικανότητα διαχείρισης ως την ικανότητα των εθνών, συνθηκών και οργανισμών μιάς περιοχής να διαχειριστούν πολιτικά τα παράπονα για το νερό.

Στη Βόρεια Ινδία, η υπερβολική χρήση των υπογείων υδάτων μπορεί να περιορίσει την πρόσβαση σε τροφή και νερό για εκατομμύρια ανθρώπους και κοιλότητες στην Υεμένη μπορεί να αποξηρανθούν σε μια δεκαετία, είπε η Κλίντον. Η Κίνα επίσης θα αντιμετωπίσει πίεση λόγω της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, της αύξησης του πληθυσμού και της εξάρτησης από τα Ιμαλάια όρη για γλυκό νερό, δήλωσε σε δημοσιογράφους η Maria Otero, αναπληρωτής υπουργός θεμάτων ασφάλειας πολιτών, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, .

Η έκθεση πληροφοριών περιέγραψε την πολιτική σταθερότητα της περιοχής του ποταμού Μεκόνγκ στην Νοτιοανατολική Ασία; του Τίγρη και του Ευφράτη στην Τουρκία, Συρία, στο Ιράκ και το Ιράν, και της λεκάνης του Νείλου στη Βόρεια Αφρική ως “περιορισμένη”. Η εκτίμηση της έκθεσης για τον Ινδό ποταμό στη Νότια Ασία και τον Ιορδάνη στη Μέση Ανατολή είναι “μέτρια.”

Τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν κάθε 22 Μαρτίου ως παγκόσμια ημέρα νερού. Η Κλίντον αποκάλυψε τη νέα δημόσιου-ιδιωτικού τομέα συνεργασία νερού των ΗΠΑ που περιλαμβάνει την Procter & Gamble Co. και την Ford Motor Co.

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]