H ομάδα έχει στείλει επιστολές σε εταιρίες συμπεριλαμβανομένης της γαλλικής πολυεθνικής SuezEnvironment, των ελληνικών συμπράξεων ΑΚΤΩΡ ΑΕ και ΤΕΡΝΑ και των ισραηλινών γκρουπ Mekorot και Αrison Ιnvestment, σχετικά με τις αναφερόμενες προσφορές τους για την ΕΥΑΘ.

«Αν και στην Ελλάδα δεν υπάρχει προηγούμενο, η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού συνήθως εκτόξευσε τις τιμές και σε πολλές περιπτώσεις υποβάθμισε την ποιότητα του νερού. Αν και η τάση στην Ευρώπη είναι πλέον η επανακρατικοποίηση των συστημάτων ύδρευσης, μας εξαναγκάζουν να κάνουμε το αντίθετο» λέει η Μαρία Κανελλοπούλου, μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών SaveGreekWater. “HEYΑΘ είναι η πρώτη περίπτωση ιδιωτικοποίησης νερού στην Ελλάδα, που πρέπει να σταματήσουμε για να εξασφαλίσουμε ότι η τάση δε θα εξαπλωθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα» πρόσθεσε.

«Οι εταιρίες που ενεπλάκησαν στην ιδιωτικοποίηση του νερού συχνά αμαύρωσαν τη φήμη τους, το ρίσκο τους αυξήθηκε και τα κέρδη τους ήταν περιορισμένα. Οι εταιρίες που στοχεύουν να αγοράσουν την ΕΥΑΘ, βασίζουν το εταιρικό τους μοντέλο στον καιροσκοπισμό και θα πρέπει να το λάβουν αυτό σαν προειδοποίηση για τις δυσκολίες που έπονται» είπε ο Γιώργος Αρχοντόπουλος, από το σύλλογο εργαζομένων στην ΕΥΑΘ.

«Την προηγούμενη εβδομάδα η εταιρία EldoradoGold ανακοίνωσε την αναστολή της παραγωγής της στο χρυσωρυχείο της Χαλκιδικής. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα εταιρίας η οποία δεν είναι επιθυμητή στην Ελλάδα και την οποία οι πολίτες είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για να σταματήσουν την εκμετάλλευση ενός από τους κοινούς τους πόρους. Οι κάτοικοι έχουν καταφέρει να καθυστερήσουν τις εξορυκτικές δραστηριότητες με συνεχή και δυναμική αντίσταση. Είναι η ίδια κατάσταση που διαμορφώνεται για την προστασία του δημόσιου νερού και της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη» είπε η GabriellaZanzanaini, διευθύντρια ευρωπαϊκών υποθέσεων της Food & WaterEurope.

«50 ευρωβουλευτές, από τους Συντηρητικούς, το Λαϊκό Κόμμα, τους Φιλελεύθερους, τους Πράσινους , τους Σοσιαλιστές και την Αριστερά, προερχόμενοι από 18 χώρες, συνυπέγραψαν την επιστολή. Η μαζική αυτή συμμετοχή είναι χαρακτηριστική της διεθνούς και τοπικής αντίδρασης στην πώληση του νερού που θα ζημιώσει τις εταιρίες που θα συμμετάσχουν στην ιδιωτικοποίηση. Οι εταιρίες θα πρέπει να επιδιώκουν την κερδοφορία τους μέσα από το εμπόριο ιδιωτικών αγαθών, όχι ελέγχοντας την αγορά δημοσίων αγαθών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει σαφή προειδοποίηση στην ελληνική κυβέρνηση, ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού ούτε είναι ευπρόσδεκτη, ούτε θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την κρίση» είπε ο Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, που είχε αναλάβει τη προώθηση της πρωτοβουλίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι πολίτες διεκδικούν να παραμείνει η επικερδής δημόσια επιχείρηση στην ιδιοκτησία του δημοσίου, όπου η πραγματική συμμετοχή πολιτών και εργαζομένων στη διαχείριση του νερού είναι εφικτή. Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπου πάνω από 1 600 000 πολίτες έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του δικαιώματος στο νερό και την πρόσφατη απόσυρση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των υπηρεσιών ύδατος από την αμφιλεγόμενη οδηγία για τις Συμβάσεις Παραχώρησης, οι υποψήφιες εταιρείες πηγαίνουν πραγματικά ενάντια στο ρεύμα, εμμένοντας στην προσφορά τους για την ΕΥΑΘ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς τις εταιρείες που συμμετέχουν στην διαδικασία εξαγοράς της ΕΥΑΘ

Δεν σας θέλουμε στη Θεσσαλονίκη. Παρακαλούμε να αποσύρετε την προσφορά σας.

Ο τύπος αναφέρει ότι η εταιρεία σας συμμετέχει στον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, της Εταιρίας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Θεσσαλονίκης. Σας ζητάμε να αποσύρετε την προσφορά σας.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ βρίσκει αντίθετους τους πολίτες της πόλης, τους εργαζόμενους, καθώς και τους δήμους της Θεσσαλονίκης. Ο μόνος λόγος που η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης είναι ακόμη σε εξέλιξη είναι γιατί αυτή επιβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται υπό την πίεση της Τρόικας για τη μείωση του ελληνικού χρέους. Δεν υπάρχει τίποτα ευγενές στην κερδοσκοπία από την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, ούτε για εσάς ούτε για την εταιρία σας. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, που υποστηρίζονται από πολλές άλλες ομάδες ανησυχούν ότι η εταιρία σας από αυτή την επένδυση θα επιδιώξει κέρδη εις βάρος των πολιτών της Θεσσαλονίκης και των εργαζομένων στην ΕΥΑΘ. Όπως συνέβη και σε άλλες περιοχές, είναι πιθανό να αντιμετωπίσετε μεγάλο διάστημα παρατεταμένης αντίδρασης τόσο στη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι αγώνες αυτοί είναι καλά οργανωμένοι και τεκμηριωμένοι. Οι εταιρείες που συμμετέχουν σε τέτοιες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες καταλήγουν με τη φήμη τους αμαυρωμένη, την αξιοπιστία τους κατακερματισμένη, τους επιχειρηματικούς κινδύνους αυξημένους και τα κέρδη περιορισμένα. Πιστεύουμε ότι η προσφορά σας βασίζεται σε μια αδύναμη επιχειρηματική υπόθεση. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι επιχειρήσεις σήμερα δεν βασίζουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο στον οπορτουνισμό, ούτε λαμβάνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που είναι σαφώς ανεπιθύμητες.

Υπάρχει εναλλακτική λύση για την ΕΥΑΘ, που υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους της ΕΥΑΘ, τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, τους δήμους, και εμάς. Αυτή είναι να παραμείνει το νερό στην ιδιοκτησία του δημοσίου έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα συνεχίσει να παρέχει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Απορρέει από το γεγονός ότι το νερό είναι ένα κοινό αγαθό και η πρόσβαση σε πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, όπως αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ (2010) και την επιτυχημένη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το ‘Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα’.

Ζητούμε λοιπόν να αποσύρετε την προσφορά σας και να αφήστε τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να καθορίσουν το μέλλον της ΕΥΑΘ.

Με εκτίμηση,

Υπογράφτηκε από

GREECE

Organisations

Art Bank, Greece

· Athens Initiative for a self – organized field at Hellenikon, Greece

· Citizens of Pilio against the privatization and sell-off of water, Greece

· Citizens’ Initiative for a fundamental constitutional revision

· Consumer Social Cooperative of Thessaloniki “Βίος Coop”, Greece

· Ecological Group “Mother Earth”, Pieria, Greece

· Ecology-Solidarity (Oikologia – Allilengyi), Greece

· Ecological Movement of Thessaloniki, Greece

· Ecology-Greens (Oikologi – Prasinoi) of Central Macedonia

· EDOTH N/T ADEDY THESSALONIKIS

· ELE Audit committee for the public debt of Greece

· Environmental Society of Preveza, Greece

· FOINIX Organization for sustainable growth applications, Crete

· Free Popular Resistance Group (E.L.L.A.S.), Greece

· Hellenic Biodiversity Center, Greece

· Ikaria Center for Documentation, Research and Action, Greece

· Initiative 136, Greece

· Initiative for an understanding of waste disposal management, Greece

· Network of Exchange and Solidarity of Magnesia, Greece

· Pancretan Struggle Network against Industrial Renewable Energy Sources

· People’s University of Social Solidarity Economy, Greece

· PROSKALO – Cooperation Initiative for the Social and Solidarity Economy

· SEEYATH, Somateio Ergazomenon EYATH, Greece

· SOStetoNERO, Greece

· Save Greek Water, Greece

· Trade Unions Centre of Thessaloniki, part of G.S.E.E, Greece

· Without Debt, Without Euro – Community of Thought and Action, Greece

EUROPE

Organisations

· Action from Ireland, Ireland

· Agua de Todos, Portugal

· Abvakabo FNV, The Netherlands

· Aquattac

· Alburnus Maior Association (Save Rosia Montana Campaign)

· Asociatia Bankwatch Romania

· Associação Sindical dos Profissionais da Inspecção Tributária, Portugal

· ATTAC Austria

· ATTAC Castilla y León, Spain

· ATTAC España

· ATTAC Norway

· Berliner Wassertisch, Germany

· BSRB Federation of State and Municipal Employees, Iceland

· Campaign for the Welfare State, Norway

· Centro di Volontariato Internazionale, Italia

· CGSP Centrale Générale des Services Publics Wallonne, Belgium

· Confederação Portuguesa das Colectividades de Cultura, Recreio e Desporto (CPCCRD), Portugal

· Coordination Eau Île-de-France, France

· Corporate Europe Observatory

· Coordination Gaz-Électricité-Eau Bruxelles, Belgium

Coordination Rhône-Méditerranée des Associations des Usagers de l’Eau, France

CSC-FEC, Belgium

· Eau Bien Commun PACA, France

· Eau Secours 34, France

· Ecologistas en Acción, Spain

· Eco Ruralis Association – In support of traditional and organic farmers

· ELA, Basque Workers Solidarity

· Euracme, Belgium

· European Federation of Food Agriculture and Tourism Trade Unions, Belgium

· European Federation of Public Service Unions

· European Water Movement

· Federacion de Empleados Publicos de la Union Sindical Obrera, España

· Federation “Construction, Industry and Water-Supply” – “PODKREPA”, Bulgaria

· Fédération des services publics CGT, France

· FOA – Trade and Labour, Denmark

· Food & Water Europe

· Forum Italiano Movimenti per l’Acqua, Italy

· Foundation for Environment and Agriculture, Bulgaria

· France Libertés – Fondation Danielle Mitterrand, France

· Gemeingut in BürgerInnenhand (GiB), Germany

· GoodPlanet Belgium

· Government and Public Entities Section – General Workers’ Union, Malta

· InfOMG – Information Center about GMO’s, Romania

· Ingénieurs sans frontières, Belgium

· Institut Européen de Recherche sur la Politique de l’Eau, Belgium

· Kairos Europe

· Marée Citoyenne, France

· Movimento Pela Água, Portugal

· Mouvement Utopia, France

· Pancyprian Freedom Guild Worker Water Boards, Cyprus

· Parti ÉGALITÉ, Belgium

· Social Development Cooperative, The Netherlands

· SIPTU Services Industrial Professional and Technical Union, Ireland

· Swedish Municipal Workers Union, Kommunal, Sweden

· Sindikata zdravstva Crne Gore, Montenegro

· The Angry Youth – informal group in Cluj-Napoca, Romania

· The Corner House, UK

· The Finnish Public Services Unions’ EU Party FIPSU ry, Finland

· The Slovak-Scandinavian cooperative Urd, Slovakia

· Trade Union of Local Government Employess, Denmark

· Trade Union of State and Local Goverment Employees, Croatia

· Trade Union of Public and Welfare Sectors JHL ry, Finland

· Objectif Ô, Belgium

· Organic Agriculture Association, Albania

· Oxfam Solidarité, Belgium

· PROTOS, Belgium

· Re:Common, Italy

· Re.Generation – Bucharest, Romania

· VISION, Sweden

· Vodovod I Kanalizacija, Sarajevo, Bosnia & Herzegovina

· Water Movement Norway

· WIB “Wasser in Bürgerhand”, Germany

· Unison, Bristol Water Services Branch, UK

· UNIÃO DOS SINDICATOS DE LISBOA (USL/CGTP-IN), Portugal

· Zukunftskonvent, Germany

INTERNATIONAL

Organisations

· Alliance of Government Workers in the Water Sector, Philippines

· Blue Planet Project, Canada

· Canadian Union of Public Employees, Canada

· Citizen’s Front for Water Democracy (CFWD), India

· Confederation Chretienne des Syndicats Malgaches “Sekrima”, Madagascar

· Federación Nacional de Trabajadores del Agua Potable del Peru, Peru

· Federation of Parastatal Bodies and Other Unions, Mauritius

· Food & Water Watch, USA

· Information Resource Centre (For Mah. labour) Nagpur, India

· Jubilee South Asia Pacific Movement on Debt and Development

· KRuHA people’s coalition for the right to water, Indonesia

· LDA EU, Pakistan

· Nagpur Municipal Corporation Employees Union, India

· National Platform Against Water Privatization (NPAWP), India

· The Council of Canadians, Canada

· Transnational Institute

· Public Sector Employees Fedration of Pakistan, Pakistan

· Public Service Alliance of Canada, Canada

· Public Services International

· Red Vida, the Americas

· South African Municipal Workers Union (SAMWU), South Africa

· Su Hakki Kampanyasi, Turkey

· Swarna Hansa Foundation, Sri Lanka

· Water & Energy Users’ Federation (WAFED), Nepal

Members of the European Parliament

· ANDERSON Martina, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Ireland

· ARLACCHI Pino, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

· ARSENIS Kriton, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Greece

· BALDINI Marino,Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Croatia

· BÈLIER Sandrine, Group of the Greens/European Free Alliance, France

· BENNAHMIAS Jean-Luc, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, France

· CASHMAN Michael, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, United Kingdom

· CASTEX Françoise, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, France

· CHILDERS Nessa, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Ireland

· COFFERATI Sergio Gaetano, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

DELVAUX Anne, Group of the European People’s Party (Christian Democrats), Belgium

· EICKHOUT Bas, Group of the Greens/European Free Alliance, Netherlands

· GARCIA-HIERRO CARABALLO Dolores, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Spain

· HÂNDEL Thomas, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany

· JAAKONSAARI Liisa, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Finland

· JADOT Yannick, Group of the Greens/European Free Alliance, France

· JONG de Cornelis, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Netherlands

· KADENBACH Karin, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria

· KLEVA KEKUŠ Mojca, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Slovenia

· KOVÀCS Béla, Non-attached Members, Hungary

· LAMBERT Jean, Group of the Greens/European Free Alliance, United Kingdom

· LEICHTFRIED Jörg, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria

· LEINEN Jo, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Germany

· MERKIES Judith A., Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Netherlands

· MILANA Guido, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

· MIRANDA Ana, Group of the Greens/European Free Alliance, Spain

· PALECKIS Justas Vincas, Lithuania

· PAPADOPOULOU Antigoni, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Cyprus

· PERELLO RODRIGUEZ, Andres, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Spain

· PIRILLO Mario, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

· PITTELA Gianni, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

· PRODI Vittorio, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

· REGNER Evelyn, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria

· RIVASI Michèle, Group of the Greens/European Free Alliance, France

· ROMEVA I RUEDA Raül, Group of the Greens/European Free Alliance, Spain

· RÜHLE Heidi, Group of the Greens/European Free Alliance, Germany

· SCHOLZ Helmut, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany

· SIMON Peter, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Germany

· STADLER Ewald, Non-attached member, Austria

· STAES Bart, Group of the Greens/European Free Alliance, Belgium

· TARABELLA Marc, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Belgium

· TOIA Patrizia, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy

· ULVSKOG Marita, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Sweden

· VAJGL Ivo, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, Slovenia

· WEIDENHOLZER Josef, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria

· WILS Sabine, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany

· WOJCIECHOWSKI Janusz, European Conservatives and Reformists Group, Poland

· ZANONI Andrea, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, Italy

· ZIMMER Gabi, President of Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany, Germany

INDIVIDUALS

· David McDonald, Professor, Queen’s University, Canada

· David Barkin, Profesor de Economía, Mexico

· Lucienne THIPHAINE, journaliste et plasticienne. France

· Ursula Pezeu, sophrologist, translator, France

· Jutta Schutz, Aquattac

· Leslie Franke and Herdolor Lorenz, Kernfilm

· Evgnomia Xinu, Thessaloniki, Greece

· Christophe Thurotte, Chargé d’études, GAIA Concept, France

Η επιστολή στα ελληνικά

(και το σχετικό άρθρο στο reuters) :

Προς τον Δρ. Jim Jong Kim,

Πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας

Αγαπητέ Πρόεδρε Kim,

Ερχόμαστε σε σας από ένα ευρύ φάσμα τομέων και εμπειρογνωμοσύνης , ενώνοντας τις ανησυχίες μας για τη φτώχεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη. Συμμεριζόμαστε την πεποίθηση ότι το νερό , ως κοινό αγαθό και τοπικός πόρος , πρέπει να διευθύνεται δημοκρατικά σύμφωνα με τις ανάγκες και τους στόχους της κάθε κοινότητας . Και θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στις σοβαρές μας επιφυλάξεις για τη συνεχιζόμενη προώθηση & υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας στην εταιρική, κερδοσκοπική και ιδιωτική διαχείριση των υδάτινων συστημάτων σε όλη την υδρόγειο.

Ο ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας , έχει αναγνωρίσει πριν σχεδόν μια δεκαετία , ότι το δικαίωμα στο νερό είναι ο πρόδρομος για όλα τα άλλα ανθρώπινα δικαιώματα. Αν τα οικονομικά οφέλη του 21ου αιώνα έως σήμερα προορίζονται να διανεμηθούν με εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, η πρόσβαση σε καθαρό νερό πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους και όχι μόνο σε εκείνους που μπορούν να πληρώσουν. Η τραγική πραγματικότητα είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι ( σχεδόν ένας στους εννέα ) εξακολουθούν να στερούνται την πρόσβαση σε αυτό τον βασικό πόρο.

Ως επαγγελματίας στο χώρο της υγείας που είστε, γνωρίζουμε ότι είστε ενήμερος για τις τεράστιες, δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία και το γεγονός ότι η πρόσβαση στο νερό παραμένει ένα κρίσιμο εμπόδιο για την αειφόρο ανάπτυξη και την οικονομική ευημερία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα της δική σας Παγκόσμιας Τράπεζας , οι γυναίκες στην υποσαχάρια Αφρική ξοδεύουν 40 δισεκατομμύρια ώρες κάθε χρόνο για τη συλλογή του νερού, που ισοδυναμεί με εργασία ενός έτους του συνόλου του γαλλικού εργατικού δυναμικού.

Η Παγκόσμια Τράπεζα οφείλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτής της συγκλονιστικής ανθρωπιστικής κρίσης , όχι μόνο μέσω της άμεσης χρηματοδότησης , αλλά και μέσα από την έρευνα και το συμβουλευτικό έργο που παράγει, καθορίζοντας συχνά τις βέλτιστες πρακτικές και κατευθύνοντας τις προτεραιότητες χρηματοδότησης σε όλους τους τομείς. Ωστόσο , όπως ορίζεται στη συνημμένη έκθεση, ” Κλείνοντας την στρόφιγγα για το ιδιωτικό νερό”, η Παγκόσμια Τράπεζα έχει προωθήσει τον ιδιωτικό τομέα και την κερδοσκοπική διαχείριση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της πρόσβασης στο νερό για περισσότερο από δύο δεκαετίες , παρά τις συνεχείς αποτυχίες της.

Με δική τους ομολογία, οι εταιρείες ύδρευσης δεν χρηματοδοτούν μακροπρόθεσμα βιώσιμες υποδομές για την παροχή νερού σε όσους έχουν ανάγκη. Έτσι, σήμερα ο ιδιωτικός τομέας , με την υποστήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας , επικεντρώνεται στην επίτευξη της λεγόμενης «βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της διαχείρισης» . Μια τέτοια προσέγγιση αποκόπτει την απελπισμένη ανάγκη για επενδύσεις κεφαλαίου και οδηγεί στο να δοθεί έμφαση στην κερδοφορία και την οικονομική αποδοτικότητα που συχνά οδηγεί σε κλείσιμο υπηρεσιών, αύξηση των τιμολογίων που μπορεί να κάνει το νερό απρόσιτο για πολλούς , απολύσεις και άλλα αποτελέσματα επιζήμια για την ανάπτυξη και για τον διακηρυγμένο στόχο του νερού ως ανθρώπινου δικαιώματος. Γιατί λοιπόν η Παγκόσμια Τράπεζα προωθεί αποφασιστικά αυτή την πορεία, όταν αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι οι επενδυτικές λύσεις ;

Επιπλέον , ελπίζουμε να συζητήσουμε μαζί σας τις δυνατότητες για τερματισμό των άμεσων επενδύσεων του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας στις εταιρίες ύδρευσης . Ειδικότερα , τα ίδια κεφάλαια συμμετοχών του IFC σε εταιρίες ύδρευσης δημιουργούν μια σύγκρουση συμφερόντων και εγείρουν σοβαρές ανησυχίες για την ικανότητα του ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας για την αμερόληπτη παροχή συμβουλών προς τις κυβερνήσεις. Ελπίζουμε να διερευνήσουμε μαζί σας και άλλες προσεγγίσεις για την διασφάλιση της καθολικής πρόσβασης στο νερό.

Πράγματι , πιστεύουμε ότι τόσο οι δημόσιοι όσο και οι ιδιωτικοί φορείς έχουν να επιτελέσουν ρόλους στην επίτευξη της υδατικής ανάπτυξης. Όμως , η υλοποίηση των σχετικών με το νερό αναπτυξιακών στόχων απαιτεί ισχυρή δημόσια εποπτεία και την καλή ρύθμιση και όχι την ανάθεση των βασικών λειτουργιών διαχείρισης στον ιδιωτικό τομέα . Ο ασφαλέστερος τρόπος για τη διαφύλαξη των υδάτινων πόρων μας για το δημόσιο συμφέρον είναι να μείνει ο έλεγχος και ο σχεδιασμός των συστημάτων σε δημόσια χέρια .

Φανταστείτε το τεράστιο καλό που μπορεί να συμβεί εάν ο όμιλος της Παγκόσμιας Τράπεζας μπορέσει να στρέψει τη σημαντική του επιρροή προς την καλύτερη υποστήριξη και την προώθηση δημοσίων συστημάτων ύδρευσης με δημόσια λογοδοσία , δημοκρατικά , συμμετοχικά και διάφανα σε χώρες-δανειολήπτες . Αυτή η αλλαγή θα θέσει τις βάσεις για την ανακούφιση της φτώχειας , την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και την υλοποίηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Για το σκοπό αυτό , καλούμε τον όμιλο της Παγκόσμιας Τράπεζας :

• Να τερματίσει τη στήριξη προς την ιδιωτική ύδρευση , αρχίζοντας από την εκποίηση όλων των συμμετοχικών κεφαλαίων του IFC σε ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης

• Να αναζωογονήσει τη χρηματοδότηση της Παγκόσμιας Τράπεζας στα δημόσια και δημοτικά συστήματα ύδρευσης , ειδικά σε ότι αφορά επενδύσεις σε υποδομές ζωτικής σημασίας .

• Να διακόψει την προώθηση της ιδιωτικής ύδρευσης μέσα από την έρευνα , τις δημόσιες σχέσεις , την υπεράσπιση και την άμεση παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών με στόχο το μάρκετινγκ των ιδιωτικοποιήσεων στις κυβερνήσεις- δανειολήπτες .

Η ηγεσία σας για το θέμα αυτό είναι υψίστης σημασίας . Ανυπομονούμε να συζητήσουμε μαζί σας τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων της Παγκόσμιας Τράπεζας που θα βοηθήσουν στην πραγματοποίηση ενός κόσμου με καθολική πρόσβαση στο νερό.

Την επιστολή υπογράφουν:

Robert Goodland, Fellow at World Resources Institute, formerly World Bank Group’s Senior Environmental Advisor from 1978-2001 and former World Bank Inspection Panel Staff

• Michael Goldman, Associate Professor and McKnight Presidential Fellow, Dept. of Sociology, University of Minnesota
• Elliott D. Sclar, Professor of Urban Planning, School of International and Public Affairs, Columbia University
• Nancy Alexander, Program Director Economic Governance, Heinrich Böll Foundation, North America
• Juan Camilo Mira, Coordinador de la Unidad Técnica, Ecofondo, Colombia
• David Boys, Public Services International & European Public Services Union
• Adam C. Levine, MD, MPH, Assistant Professor of Emergency Medicine; Brown University Alpert Medical School; Associate Physician, Division of Global Health Equity; Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School
• Mildred Warner, Professor, City & Regional Planning, Cornell University
• John Harrington, President and CEO of Harrington Investments, Inc., Manager of Community Commercial Ventures, LLC.
• David Hall, Director, Public Services International Research Unit, University of Greenwich
• Anne LeStrat, Aqua Publica Europa, Eau de Paris* (Deputy Mayor of Paris)
• Ha-Joon Chang, Economist & Author, Reader at Cambridge University, UK
• Christiane Franck, General Manager of Vivaqua, Belgium
• Kathleen Hamill, Adjunct Assistant Professor, Fletcher School, Tufts University
• Stephen Gasteyer, Assistant Professor, University of Michigan, Department of Sociology
• Martin Karcher, World Bank Alumni, former Division Chief for Population and Human
• Resources, South Asia Region for the World Bank David McDonald, Professor and Head, Department
• of Global Development Studies, Queens University, Canada
• Ben Cohen, Co-Founder of Ben & Jerry’s Ice Cream
• Heidi Behforouz,MD, (Executive/Medical Director of the PACT Project, Assistant Professor at Harvard Medical School, and Internist at Brigham and Women’s Hospital’s (BWH) Jen Center for Primary Care)
• Chad Dobson, Executive Director, Bank Information Center
• Gordan McGranahan, Principal Researcher, Human Settlements, IIED*
• Paul D. Mangeniello, MD, Professor of Obstetrics and Gynecology, Geisel School of Medicine at Dartmouth
• John R. Butterly, MD, Associate Professor of Medicine and of The Dartmouth Institute; Executive Vice President of Medical Affairs, Dartmouth-Hitchcock Medical Center
• Jeff Furman, Chairman of the Board, Ben & Jerry’s
• Mae Buenaventura, Jubilee South Asia Pacific on Debt and Development (JSAPMDD)
• Abed Nego Tarigan – WALHI (Friends of the Earth Indonesia)
• Muhammad Reza Sahib – KRuHA (people’s coalition for the right to water)
• Diana Gultom – debt Watch Indonesia
• Tama S. Langkun – ICW (Indonesian Corruption Watch)
• Kristian Redison Simarmata – SMI (Perhimpunan Suluh Muda Indonesia) North Sumatra
• Nadia Bafaqih – Yayasan Cakrawala Timur, East Java Indonesia Ahmad Martin Hadiwinata (individual)
• Masinton Pasaribu – REPDEM ( Relawan Perjuangan Demokrasi/ Volunteers for Democracy Struggle)
• Beka Ulung Hapsara (individual)
• Agus Arifin – SBI (Indonesian Labor Union)
• Muhyar Kana – SNI ( Indonesian Fisherfolk Union)
• Gunawan – IHCS (Indonesian Human Right Committee for Social Justice)
• UPC (Urban Poor Consortium)
• JRMK (Jaringan Rakyat Miskin Kota / Jakarta Urban Poor Network)
• Mulyadi – SARI Foundation, Solo – Indonesia
• Ubaydillah – WALHI Jakarta
• Chabibullah – SETAM ( Serikat Tani Merdeka / Freedom Peasant Union)
• Prigi Arisandi – ECOTON, East Java – Indonesia
• Fadil Khirom – API ( Aliansi Petani Indonesia / Indonesian Peasant Union)
• Forum Penggurangan Resiko Bencana Jateng / Disaster Risk Reduction Forum of Central Java
• Nurlina – SPS ( Serikat Perempuan Sunggal / Women Solidarity in Sunggal) Medan, North Sumatra
• Yuyun Harmono – KAU (Koalisi Anti Utang / Anti Debt Coalition)
• Tegar Putuhena – Youth Food Movement Indonesia
• Kartini Samon – Indonesian Climate Finance Network
• Sri Ranti (Individual)
• Savic Alielha – NU Online
• Sugeng Bahagijo – INFID ( International NGO Forum on Indonesian Development)
• Maria Theresa Nera-Lauron, IBON International
• Febi Yonesta – LBH Jakarta / Jakarta Legal Aid Foundation
• Shripad Dharmadhikary, Manthan Adhyayan, Kendra
• Water for the People Network
• Pablo Solon, Focus on the Global South
• Sukhgerel Dugersuren, OT Watch
• Nezir Sinani, KOSID
• Nur Hidayat, SP Jabotabek
• Abdul Halim, KIARA
• Cristian Villaroel, Chile Sostentable
• Marcela Olivera, Fundacion Abril
• Galia Yaksic, Plataforma de Acueductos Publico- Comunitarios (P-APC)
• Javier Márquez Valderrama, Presidente Junta Directiva Corporación ECOFONDO
• Amalia Cuervo Tafur, Directora General, Corporación Ecológica y Cultural, Penca de Sábila
• Mirtha Callacna Mendo Presidente, FENTAP
• Luis Isarra, Delegado Secretario General, CONTAGUAS; (Confederacion Continental de Trabajadores y Trabajadoras de los Sindicatos de Agua, Saneamiento y Medio Ambiente)
• Internacional de Servicios Públicos – Consejo Permanente de Sindicatos Andinos de Agua
• Ricardo Buitrón, Corporación Acción Ecológica Ecuador
• Gobi Soil, Battsengel Lhamdoorov
• Bayarsaikhan Namsrai, Steps without Border
• Oyumaa Jamsran, Huvsgul Daai Eej Association (Mongolia)
• Chee Yoke Ling, Director of Programmes, Third World Network
• Martin Donohoe, MD, FACP, Adjunct Associate Professor, School of Community Health, Portland State University

[box] Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αποκαλυτπική, για το δικό μας μέλλον, ανοιχτή επιστολή προς ευρωβουλευτές εστάλη από πολλές ισπανικές οργανώσεις και το Ευρωπαϊκό Κίνημα νερού με την ευκαιρία της πρόσκλησης της Suez προς ορισμένους ευρωβουλευτές να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις τους στη Βαρκελώνη. Η επιστολή εξηγεί γιατί η αποδοχή μιας τέτοιας πρόσκλησης από την πλευρά τους δεν είναι «απλώς μια ωραία ευκαιρία για ένα υπέροχο ταξίδι στην όμορφη Βαρκελώνη”, αλλά μια σημαντική υποστήριξη σε βάρος των λαών σε όσους κάνουν λόμπι σε επίπεδο ΕΕ για την εμπορευματοποίηση του νερού και ένα νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων σε όλες τις χώρες που μαστίζονται από το χρέος, την ίδια στιγμή μάλιστα, που περισσότεροι από 1.200.000 Ευρωπαίοι έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την αναγνώριση του νερού ως ανθρωπίνου δικαιώματος από την ΕΕ, ύστερα απο την αντίστοιχη αναγνώριση από τον ΟΗΕ  και την εγκατάλειψη αυτών των πολιτικών. Στην επιστολή τους εξηγούν όλες τις ανοιχτές δικαστικές διαφορές και τα ειδικά προβλήματα που οι ενέργειες της εταιρείας έχουν δημιουργήσει αλλά και ανατριχιαστικές λεπτομέρεις για τις υποδομές που έχουν πληρωθεί αποκλειστικά με δημόσιο χρήμα.[/box]

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

Επιστολή του ισπανικού κινήματος προς Ευρωβουλευτές σχετικά με επίσκεψη στην Βαρκελώνη που διοργανώνει η Suez

Όπως γνωρίζετε η Suez-Agbar σας έχει προσκαλέσει να επισκεφθείτε τις εγκαταστάσεις ύδρευσης στην Βαρκελώνη την 1^η Μαρτίου. Δεν πρέπει ν’ αποδεχθείτε την πρόσκληση κι επίσης χρήσιμο είναι να προωθήσετε την επιστολή αυτή στους συναδέλφους σας. Η παρουσίαση θα είναι μονόπλευρη αφού δεν θα παραθέτει τις απόψεις όλων των ενδιαφερομένων Ισπανών ούτε αυτές αρκετών ΜΚΟ, οι οποίες είναι ουσιώδεις αφού το θέμα έχει σχέση με δημόσιες επιχειρήσεις και το περιβάλλον.

Γνωρίζουμε πως το Ευρωκοινοβούλιο πολιορκείται από τουλάχιστον 15.000 λομπίστες που καθημερινά προωθούν τις θέσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και τραπεζών ώστε όσα αυτές επιθυμούν να περιληφθούν στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Η αποδοχή μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι αντίθετη προς τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας, αφού οι αρχές, ενδιαφερόμενες να ικανοποιήσουν ιδιωτικές βλέψεις, απαξιούν ν’ ασχοληθούν με την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό των θεσμών και δημοσίων λειτουργιών. Έτσι τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η Δημοκρατία.

Ειδικά στην περίπτωση του νερού και της διαχείρισής του ως βασικού παράγοντος της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης, η συμπεριφορά αυτή θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τα υδατικά οικοσυστήματα αλλ’ επίσης την κοινωνική συνοχή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όταν στελέχη των ενδιαφερομένων επιχειρήσεων προσλαμβάνονται ως ειδήμονες σε σχετικά θέματα, καλούμενοι να γνωματεύσουν στις δικές των και τις ενέργειες των εργοδοτών των, οι δημόσιες αρχές μετατρέπονται σε συνεργάτες στα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον της κοινωνίας με σκοπό την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων των λίγων. Είναι δυνατόν η Suez-Agbar να κρίνει αντικειμενικά όταν προφανώς την συμφέρει να συνεχίσει μια πολιτική που το 2012 της απέδωσε κέρδη ύψους € 2,45 εκ. Πότε στην ιστορία η ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας είχε την υποστήριξη της κοινωνίας;

Αναλύοντας το πρόγραμμα της παρουσίασης θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

Επίσκεψη στο κέντρο επιχειρήσεων της Suez-Agbar:

Οφείλετε να γνωρίζετε πως βάσει δικαστικής απόφασης του 2010, η διαχείριση της Suez-Agbar θεωρήθηκε παράνομη, καθώς αυτή δεν διέθετε τις απαιτούμενες συμβάσεις, πράγμα που δημιουργούσε προβλήματα και στις σχέσεις της με τους καταναλωτές. Παρόμοιο πρόβλημα μπορεί ν’ ανακύψει σε περίπου ακόμη είκοσι δήμους της περιοχής. Για την αντιμετώπιση του θέματος η Μητροπολιτική Διοίκηση της Βαρκελώνης δημιούργησε μιαν νέα επιχείρηση την οποία και παρέδωσε στην Suez-Agbar. Κατά της διαδικασίας υπήρξαν τουλάχιστον επτά ενστάσεις, μια εξ αυτών υποβληθείσα από την ίδια την Generalitat (αυτόνομη διοίκηση της Καταλανίας) κι έχουσα ως νομική βάση την άσκηση εξουσιών ανώτερης αρχής, ενώ οι λοιπές αφορούσαν σε θέματα οικονομικών προσφορών ή παραβάσεων κανονισμών (πού έχουν ήδη θεραπευθεί). Επί τη βάσει αυτών αρκετές κοινωνικές ομάδες κατέθεσαν αναφορές για διαφθορά κι έτσι οι εισαγγελικές αρχές ελέγχουν ήδη τις δημοτικές αρχές της Βαρκελώνης, αυτές της Μείζονος Βαρκελώνης και την Suez-Agbar για πιθανά αδικήματα.

Επίσκεψη στις εγκαταστάσεις ύδρευσης:

Θεωρούμε σημαντικό ν’ αναφέρουμε πως οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης στο El Prat de Llobregat, η δημοτική εγκατάσταση καθαρισμού στο Baix Llobregat, το υδραυλικό φίλτρο θαλασσίου ύδατος και το εργοστάσιο αντίστροφης όσμωσης στον Sant Joan Despi, τουλάχιστον, κατασκευάσθηκαν με κεφάλαια της Καταλανικής Generalitat και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Συνοχής: η Suez-Agbar δεν έχει δώσει ούτε ένα ΕΥΡΩ για την κατασκευή αυτών. Έτσι η Καταλανική Generalitat έχει καταθέσει αίτηση αναγνώρισης των δικαιωμάτων της κυριότητος και διαχείρισης στις εγκαταστάσεις στον Sant Joan Despi, δικαιώματα τα οποία δεν μπορεί να ασκεί η δημοτική αρχή της Βαρκελώνης κι ακόμη λιγότερο η Suez-Agbar. Πραγματικά είναι αξιοπερίεργο το πώς εγκαταστάσεις που χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια συνοχής με σκοπό την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος, σε ελάχιστο χρόνο και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία μετετράπησαν σε εργαλεία δημιουργίας κερδών υπερεθνικών επιχειρήσεων.

Οι πολιτικές διαχείρισης των υπηρεσιών ύδρευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση:

Αρχικά πρέπει να διευκρινισθεί (πράγμα που έχει ήδη αναφερθεί σε αναφορά προς τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Olli Rehn), πως οι διαδικασίες εξυπηρέτησης των χρεών που επιβάλλονται από την Τρόϊκα και αφορούν στην ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης στην Ελλάδα (ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ) και την Πορτογαλία (αρ. 345 της Συνθήκης και αρ. 17 της Οδηγίας 2006/123/CE για την εσωτερική αγορά). Δεν μπορείτε επίσης να παραβλέψετε πως οι Ιταλοί πολίτες διενήργησαν ένα απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα δημοψήφισμα με αποτέλεσμα άνω του 95% κατά της ιδιωτικοποίησης και υπέρ της δημόσιας διαχείρισης των επιχειρήσεων ύδρευσης όπως επίσης και κατά του κέρδους από τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Περιέργως οι Mario Draghi και Jean-Claude Trichet με επιστολή προς τον Mario Monti αρνήθηκαν το δικαίωμα του Ιταλικού λαού ν’ αποφασίσει και σταμάτησαν την εφαρμογή των αποφάσεων του δημοψηφίσματος. Τέλος θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στο κείμενο με τίτλο «Ποιοτικές οδηγίες για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στην Ευρώπη», δια του οποίου αποσυντονίζονται όχι μόνο οι υπηρεσίες ύδρευσης αλλά και άλλες κοινής ωφέλειας και υγιεινής. Πρόκειται για μιαν πρακτική που προωθεί τις λεγόμενες ΣΔΙΤ σε όλους τους τομείς ενώ αν και δεν έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής δείγματα καλυτέρευσης της ποιότητας όπου τέτοιες εφαρμόζονται, το κόστος για τους εξυπηρετουμένους έχει αυξηθεί, η δημόσια περιουσία μειωθεί και οι επιπτώσεις στα υδατικά οικοσυστήματα είναι καταστρεπτικές. Σ’ όποιον θέλει να δει είναι φανερό πως ο ιδιωτικός τομέας δεν πρέπει ν’ ασχολείται με την διαχείριση κοινωφελών υπηρεσιών ούτε δημόσιας περιουσίας. Κατάληξη τέτοιων πρακτικών είναι η παραίτηση των αρχών από τα έναντι των πολιτών καθήκοντά των, η διακράτηση από τους ιδιώτες διαχειριστές πληροφοριών και στοιχείων απαραιτήτων για την λειτουργία υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και τέλος η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και η υπέρμετρη επιβάρυνση των πολιτών.

Επί τη ευκαιρία ας ασχοληθούμε λίγο και με άλλα σχετικά με το νερό ισπανικά θέματα. Ο Επίτροπος Rehn απάντησε πως «η ιδιωτικοποίηση μπορεί ν’ αρχίσει μόνο μετά την θέσπιση ενός κανονιστικού πλαισίου που θ’ αποκλείει την κατάχρηση των έτσι δημιουργουμένων ιδιωτικών μονοπωλίων και ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την παροχή των υπηρεσιών προς τους πολίτες». Ωραία!, στην Ισπανία όμως όχι μόνο δεν υφίσταται τέτοιο κανονιστικό πλαίσιο αλλά παρατηρείται μια ολοένα αυξανομένη προθυμία των δημοσίων αρχών να παραχωρήσουν σε ιδιώτες τομείς της δημοσίας διοίκησης έναντι ελκυστικών τελών παραχώρησης δια των οποίων κάθε δημοτική αρχή φιλοδοξεί να καλύψει ατ οικονομικά ελλείμματά της. Φυσικά έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις διαφθοράς για τις οποίες ήδη διεξάγονται έρευνες στην Ανδαλουσία, την Γαλικία, τις Αστούριες και την Καταλωνία (Andalusia, Galicia, Asturias Catalonia). Όσον αφορά στην κατάχρηση του μονοπωλίου: ο τομέας των ιδιωτικών επιχειρήσεων ύδρευσης στην Ισπανία περιορίζεται σε δύο μόνο εταιρίες την Aqualia-FCC και την Suez-Agbar, ενώ σε περιοχές όπως η Καταλωνία η δεύτερη έχει πελάτες περίπου το 80% του πληθυσμού. Τέλος κατ’ ουδένα τρόπο διασφαλίζεται η πρόσβαση των πολιτών σε υπηρεσίες ύδρευσης: απ’ όταν άρχισε η οικονομική κρίση κι εξής οι ελλείψεις νερού παρουσιάζονται όλο και συχνότερα. Στην μητροπολιτική περιοχή της Βαρκελώνης π.χ. οι προσωρινές διακοπές αυξήθηκαν από 25.000 περιπτώσεις το 2011 σε 69.000 το 2012. Στην Μουρκία πολίτες προσέφυγαν στα δικαστήρια εναντίον των καταχρηστικά επιβληθεισών υψηλών τιμών των τελών ύδρευσης, κάτι που ούτως ή άλλως συνιστά και παραβίαση του βασικού ανθρωπίνου δικαιώματος για πρόσβαση σε υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, που έχει αναγνωρισθεί και από την Γενική Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Δεν μπορούμε, επίσης, να μην αναφερθούμε σε όσα ισχύουν βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Πλαίσιο Υπηρεσιών Ύδρευσης. Αξίζει να σημειώσουμε πως η Ισπανία έχει καθυστερήσει σημαντικά στην εκπόνηση των υδρολογικών σχεδίων, πολλά των οποίων δεν έχουν υποβληθεί καν στην Επιτροπή. Η Καταλωνία, βέβαια, υπέβαλε το δικό της σχέδιο για τις εσωτερικές λεκάνες, όταν την διαχείριση είχε το δημόσιο και χάρη στη συμμετοχή του πληθυσμού. Κύριος παράγων της καθυστέρησης υπήρξαν οι πιέσεις που υφίστανται εξ αιτίας της ποικιλίας των χρήσεων του νερού (γεωργία, υδροηλεκτρικά, οικιακές), πράγμα που προφανώς θα επιφέρει κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς είναι σχεδόν αδύνατο μέχρι το 2015 να θεσπισθούν κανόνες για την ορθή διαχείριση των υδάτων (όπως προβλέπεται στην Οδηγία-Πλαίσιο για το Νερό). Ένα ακόμη χαρακτηριστικά αρνητικό αποτέλεσμα της ανάληψης τέτοιων υπηρεσιών από ιδιώτες είναι η αδιαφορία για το οικοσύστημα: η πρόσφατη ιδιωτικοποίηση της Aigues Ter-Llobregat στην Αθιόνα οδήγησε σε υπερύδρευση από τον εύκολα προσβάσιμο ποταμό Ter, πράγμα που αποδεικνύει πως το ενδιαφέρον για το περιβάλλον κατέχει δευτερεύουσα θέση στους σχεδιασμούς όσων ενδιαφέρονται για οικονομικά οφέλη.

Με βάση όσα εκθέσαμε παραπάνω θέλουμε να σας καλέσουμε στην συγκέντρωση που οργανώνεται από πολίτες στις Βρυξέλλες στις 19 Μαρτίου. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία ν’ ακούσετε την φωνή των πολιτών που εδώ και καιρό ζητούν την αποτελεσματική προστασία των δημοσίων υπηρεσιών έναντι της απληστίας των αγορών και όσων προσβλέπουν σε προσωπικά κέρδη. Θα ζητήσουμε την προστασία των υδατικών οικοσυστημάτων που αποτελούν την πηγή ζωής του πλανήτη. Ενωθείτε με τους λαούς της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της γαλλίας, της Γερμανίας, όλης της Ευρώπης κι ενισχύστε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το Νερό (European Citizens’ Initiative of Water) με σύνθημα «Το νερό και η αποχέτευση είναι ανθρώπινα δικαιώματα! Το νερό είναι παγκόσμιο αγαθό κι όχι εμπόρευμα προς πώληση!». Ήδη έχουμε συλλέξει 1,2 εκ υπογραφές και μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πολλές περισσότερες, ώστε όταν η πρόταση υποβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς την βούληση των Ευρωπαίων πολιτών και τις επιλογές μας για το μέλλον.

Με εκτίμηση,

European Water Movement,

Red Agua Pública,

Asamblea Paz-Fama-Vistabella/Ciudadanos por el Derecho a la Ciudad (Murcia),

Asociación en Defensa del Territorio del Aljarafe – ADTA,

Asociación Española de Operadores Públicos de Abastecimiento y Saneamiento – AEOPAS,

Attac,

Aula de l’Aigua,

Comisiones Obreras – CCOO,

Coordinadora en Defensa de la Gestión Pública del Agua en Jerez, Coordinadora Provincial contra la Privatización del Agua en Cádiz,

Ecologistas en Acción,

Federación de Industria y de los Trabajadores Agrarios de la Unión General de Trabajadores (UGT-FITAG),

Federación española de Ingeniería Sin Fronteras,

Fundación Nueva Cultura del Agua – FNCA,

Plataforma Aigua és vida (Catalunya),

Plataforma Apemsa no se vende (Puerto de Santa María),

Plataforma contra la especulación urbanística y medioambiental de Candeleda,

Plataforma contra la Privatización del Canal de Isabel II (Madrid),

Plataforma por el Agua como Servicio Público de Laguna de Duero,

Red Agua Pública de Aragón – RAPA,

Red Andaluza de la Nueva Cultura del Agua

Xúquer Viu

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]

[box] Επιστολή έστειλε στον κ. Μπαρόζο ο Πρόεδρος του Ένωσης των Γερμανικών Δημοσίων Υπηρεσιών Ύδρευσης στηρίζοντας τη θέση μας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα. Στην επιστολή του, ο Πρόεδρος Δρ Jochen Stemplewski αναφέρεται λεπτομερώς στην “ουδετερότητα” που θα έπρεπε να είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν πρόκειται για δημόσια ή ιδιωτική διαχείριση των υπηρεσιών ύδρευσης, ένα σημαντικό νομικό επιχείρημα που τονίστηκε επίσης από το Ευρωπαϊκό Κίνημα Νερού στην επιστολή τους προς τον Όλι Ρεν που συνυπέγραψε η πρωτοβουλία SAVEGREEKWATER.[/box]

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

Προς τον Κύριο Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 1049, Βρυξέλλες Βέλγιο

Αγαπητέ κύριε πρόεδρε,

Σας γράφω σήμερα ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δημοσίων Υπηρεσιών Υδρευσης (AöW) και ως εκ τούτου εκ μέρους των Γερμανικών εταιρειών προμηθευτών νερού και επεξεργασίας λυμάτων. Μάθαμε πως η Γενική Διεύθυνση Εμπορίου και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων (DG ECFIN) δήλωσε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2012 πως αναμένουν την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, συμπεριλαμβανομένης της παροχής και διανομής ύδατος στην Ελλάδα.

Η οδηγία πλαίσιο για το νερό 2000/60/EC (WRRL) αναφέρει ξεκάθαρα ότι “το νερό δεν είναι ένα κοινό εμπορεύσιμο είδος, αλλά ένα αγαθό κληρονομιάς που πρέπει να προστατευτεί και να τύχει κατάλληλης μεταχείρισης”. Έτσι όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς, αυτό σημαίνει ότι η προμήθεια νερού, η διαχείριση των λυμάτων και η διαχείριση του νερού δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί. Με βάση δημοσκοπήσεις που έγιναν σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, αυτή η αρχή του WRRL είναι μια δέσμευση με ευρεία αποδοχή στον κόσμο.

Τέλος, εξίσου σημαντικό είναι ότι αυτή την στιγμή λαμβάνει χώρα μια από τις πρώτες πρωτοβουλίες πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θέμα του νερού η οποία εναντιώνεται στην απορρύθμιση των υπηρεσιών προμήθειας και  διανομής  νερού. Στο AEUV και στο συνοδευτικό πρωτόκολλο για τις παροχές κοινής ωφέλειας (νούμερο 26) και υπό τη σκέψη του άρθρου 36 του κεφαλαίου περί βασικών δικαιωμάτων της ΕΕ και σε συνδυασμό με το άρθρο 6 ρήτρα 1 του AEUV για το δικαίωμα των κρατών μελών στην αυτοδιαχείριση των περιφερειών και των δήμων (άρθρο 4 ρήτρα 2 AEUV) και την αναγνώριση του σεβασμού της ιδιοκτησίας στα κράτη μέλη (άρθρο 345 AEUV). Συνεπώς, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να αποφασίσουν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες αν και σε ποιο βαθμό θέλουν να διαχειρίζονται μόνα τους δημόσιες υπηρεσίες (όπως παροχή και διανομή νερού καθώς και η διαχείριση υδατολυμάτων).

Η προαναφερθείσα δήλωση του DG ECFIN και οι πράξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως μέλους της Τρόϊκα να δώσει εντολές για την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, έρχονται σε αντίθεση με αυτό. Πιστεύουμε πως τέτοιες εντολές θα ήταν λανθασμένες και για άλλες χώρες της ΕΕ. Η αύξηση της αποδοτικότητας μέσω της ιδιωτικοποίησης όπως αναφέρθηκε στη DG ECFIN δεν είναι καθόλου αποδεδειγμένη. Φοβούμαστε δε, την παραμέληση συντήρησης των  υποδομών, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η πρωτέρα εμπειρία της ιδιωτικοποίησης του νερού σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει δείξει μια αύξηση των τιμών και συνεπώς επιπλέον χρεώσεις για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις που εξαρτώνται από το καθαρό νερό. Οδηγώντας έτσι σε αυτούς τους τομείς, σε χειρότερα οικονομικά αποτελέσματα. Το νερό σε δημόσια ιδιοκτησία είναι η καλύτερη προϋπόθεση για τη δημοκρατική επιρροή στις δομές που έχουν να κάνουν με την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος και της συμμετοχής των πολιτών σε αυτές. Με την ιδιωτικοποίηση, αυτά τα καθήκοντα και οι ευθύνες θα αναιρεθούν.

Η οικονομική κρίση και η κρίση του Ευρώ δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την απορρύθμιση της διαχείρισης του νερού. Σας καλούμε να ανακαλέσετε την δήλωση του DG EFCIN και να εξασφαλίσετε πως η παροχή καθαρού νερού στον κόσμο, καθώς και η καθαρή και υγιεινή διαχειριση της αποχέτευσης θα παραμείνει σε δημόσια χέρια.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Dr Jochen Stemplewski Πρόεδρος Die Allianz der öffentlichen Wasserwirtschaft (AöW) e.V.

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]

[box] Στις αρχές του Νοέμβρη γερμανοί πολίτες που ανήκουν στην κίνηση «Το Νερό Σε Δημόσια Χέρια» απέστελαν επιστολή προς την Άγκελα Μέρκελ ζητώντας της να παρέμβει ώστε να μην προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών ύδρευσης σε χώρες οπως η Ελλάδα. Στην επιστολή τους τονίζουν πως η πάγια θέση της γερμανικης πλευράς σχετικά με τη μη εμπορευματοποίηση του φυσικού αγαθού που λέγεται νερο και που προστατεύεται από το γερμανικό σύνταγμα θα πρέπει να αποτελεί και πολιτική της Γερμανίας για ολο τον Ευρωπαϊκό χώρο. Αναμένουμε με ανυπομονησία μια ενδεχόμενη απάντηση μια και η βασική πίεση για την ιδιωτικοποίηση προς την Ελλάδα και τις υπολοιπες χώρες του νότου έρχεται από την Κομισιόν, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα και το διευθυντήριο του Ολι Ρεν.[/box]

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]

Βερολίνο / Αμβούργο, την 2/11/2012

 Η κρίση στην Ευρώπη οξύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών

Αξιότιμη κυρία Καγκελάριε,

Παρακολουθούμε με μεγάλη ανησυχία και προσοχή ως προς το  από κοινoύ εγχείρημα μιας ενωμένης Ευρώπης όχι μόνο την ευρώ-κρίση, αλλά και τα μέτρα λιτότητας της ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ για χώρες όπως η Ελλάδα.

Ειδικότερα, αναφορικά με την προς εφαρμογή ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, μεταξύ των οποίων και οι υπηρεσίες της ύδρευσης, η ιδιωτικοποίηση δεν πρόκειται να ενισχύσει την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, στην καλύτερη των περιπτώσεων πρόκειται να στηρίξει μια προσωρινή και βραχυπρόθεσμη μείωση του χρέους. Το αντιστάθμισμα θα είναι η εκποίηση στοιχειωδών δημόσιων πόρων, στους οποίους τόσο στο δικό μας Σύνταγμα, όσο και σε αρκετά κείμενα συμφωνιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδίδεται δικαίως μια εξέχουσα θέση.

Η κυβέρνηση της χώρας μας έχει τονίσει επανειλλημμένως αυτή την  σημαντική θέση της γερμανικήςπλευράς  σε σχέση με τις υπηρεσίες  ύδρευσης απέναντι σε προσπάθειες απελευθέρωσης – φιλελευθεροποίησης και ιδιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτή η αξιολόγηση θα πρέπει να βρίσκεται αλλά και να παραμείνει σε ισχύ σε όλο το χώρο της ΕΕ, ιδιαιτέρως κάτω από τις παρούσες συνθήκες κρίσης.

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, θεωρούμε τα μέτρα ιδιωτικοποιήσεων της «Τρόικα» επικίνδυνα για την κοινή ωφέλεια και διαβίωση. Ακόμη και οι αξιολογήσεις διεθνών εταιριών επιχειρηματικών και οικονομικών συμβούλων εκτιμούν ότι οι δημόσιες υποδομές στην Ελλάδα ελκύουν το επενδυτικό ενδιαφέρον μόνο σε συνθήκες υποτίμησης της πραγματικής τους αξίας.Ειδικότερα,στην οικονομία ύδρευσης αυτό θα σήμαινε μια απαλλοτρίωση των υποδομών ύδρευσης οι οποίες δημιουργήθηκαν επί γενιές από τους πολίτες στη βάση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η εκποίηση της δημοτικής παροχής νερού θα σήμαινε τον αυτόματο περιορισμό της ελευθερίας της αυτοδιοίκησης – αυτοδιαχείρισης των δήμων σε οικονομικό, πολιτικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο.

Για τους παραπάνω λόγους, στις πόλεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης για τις οποίες προγραμματίζεται ιδιωτικοποίηση της οικονομίας ύδρευσης, διαμορφώνονται αντιστάσεις.Η παροχή ύδρευσης των 2 αυτών πόλεων καλύπτει άλλωστε το 45% του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδος. Οι αντιστάσεις αυτές εντάσσονται σε μία σειρά κινημάτων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τα οποία επεκτάθηκαν σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία,  η Τουρκία, η Ρουμανία και τέλος η Γερμανία.

Πλάι στην επαναδημοτικοποίηση στο Παρίσι υποδεικνύουμε και το παράδειγμα του Βερολίνου, όπου με την μερική ιδιωτικοποίηση των δημοτικών εταιριών υδάτων προέκυψαν εκτός από υψηλά κόστη και άλλες αρνητικές επιπτώσεις, οι οποίες είναι πλέον μερικώς ή καθολικώς μη αναστρέψιμες. Οι υποσχέσεις που συνόδευσαν τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ύδρευσης παγκοσμίως δεν ευοδώθηκαν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, –  το οποίο αποτελεί επαρκή αιτία να μην προωθούνται πλέον αυτές στη διεθνή αντζέντα.

Οι προσδοκίες των ΕΕ και ΔΝΤ αναφορικά στην ανταγωνιστικότητα δεν ευσταθούν άλλωστε διόλου στην περίπτωση των υπηρεσιών ύδρευσης, μια και αυτή αποτελεί ένα φυσικό μονοπώλιο το οποίο διατηρείται ακόμη και με την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Μια ιδιωτικοποίηση της παροχής ύδρευσης θα ενισχύσει την ανακατανομή μόνο στον χρηματοοικονομικό και επενδυτικό τομέα.

Για τους λόγους αυτούς, θα θέλαμε να προτείνουμε στην γερμανική κυβέρνηση να συμβάλλει στην προστασία της δημόσιας οικονομίας ύδρευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν υποτιμούμε παράλληλα την εσωτερική συμβολή στη δημιουργία προβλημάτων στις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Από κοινού με την εγχώριά μας επί γενιές επιτυχημένη δημόσια υπηρεσία ύδρευσης, θα ήταν για την γερμανική κυβέρνηση ένα σημαντικό εγχείρημα δημιουργίας εμπιστοσύνης η προσφορά εξειδικευμένης στήριξης και οικονομικής βοήθειας στην μερικώς αδύναμη σε δομικό επίπεδο ελληνική υπηρεσία ύδρευσης.

Θα θεωρούσαμε μια τέτοια κίνηση ως μια ουσιαστική συμβολή στην επίλυση της κρίσης στην Ευρώπη.

Σχετικά με εμάς: «Το Νερό Σε Δημόσια Χέρια» είναι μια εγχώρια συλλογικότητα τοπικών πρωτοβουλιών για τη διατήρηση  δημόσιων και διαχειριζόμενων από πολίτες υπηρεσιών ύδρευσης.

Βλ. www.wasser–in–buergerhand.de  

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Markus Henn, Βερολίνο

Hans – Werner – Krueger, Αμβούργο

Για την κίνηση «Το Νερό Σε Δημόσια Χέρια»

[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]