Ακολουθεί το άρθρο:

Είναι γνωστό πια πως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ έχουν μπει στο υπερταμείο και το νερό των δύο μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας κινδυνεύει να γίνει βορρά στα νύχια των βαρόνων του νερού. Είναι γνωστό πως η μεγαλύτερη εξάρτηση, εξαθλίωση και υποδούλωση ενός λαού πετυχαίνεται με τον έλεγχο του νερού του.

Τι γίνεται όμως με τα νερά της Ελληνικής περιφέρειας και της υπαίθρου?

Τα νερά λοιπόν της επαρχίας τα διαχειρίζονται οι ΔΕΥΑ ( δημοτικές επιχειρήσεις, ύδρευσης αποχέτευσης). Είναι επιχειρήσεις ανταποδοτικού χαρακτήρα, αυτοχρηματοδοτούμενες εποπτευόμενες από τον αντίστοιχο δήμο της περιοχής όπου δραστηριοποιούνται. Οι ΔΕΥΑ ιδρύθηκαν το 1980, απαλλάσσοντας την κεντρική εξουσία από την ευθύνη της υδροδότησης και αποχέτευσης των απομακρυσμένων περιοχών και ο ρόλος τους στις τοπικές κοινωνίες αποδείχθηκε ιδιαίτερα σημαντικός. Λειτούργησαν ως πυλώνες ανάπτυξης των περιοχών, αξιοποιώντας  μεγάλα κονδύλια από ευρωπαϊκά προγράμματα επενδύσεων με ποσοστό απορροφητικότητας ρεκόρ για τα Ελληνικά δεδομένα, ύψους 95%. Συνετέλεσαν σημαντικά στην προστασία του περιβάλλοντος αφού κατασκευάστηκαν και λειτούργησαν 250 βιολογικοί καθαρισμοί.  Έχουν την ευθύνη της υδροδότησης και αποχέτευσης απομακρυσμένων, αραιοκατοικημένων, φτωχών περιοχών, αδιαφορώντας για το ισοζύγιο κόστους – οφέλους. Είναι δομές που υπερασπίζονται την δημόσια υγεία, εξασφαλίζοντας την παροχή νερού με άριστα χαρακτηριστικά. Είναι τοπικές επιχειρήσεις με ανθρώπινο πρόσωπο, που έχουν θεσμοθετήσει κοινωνικά τιμολόγια για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, γιατί στις μικρές τοπικές κοινωνίες και οι αδύναμοι έχουν δικαίωμα στην ζωή. Ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε δήμαρχος  διαχειρίζεται το νερό ( τιμολόγηση – ποιότητα- κοινωνική πολιτική),  είναι καθοριστικός παράγοντας για την επανεκλογή του, μ’ αυτόν τον τρόπο υπάρχει ένας ιδιόμορφος κοινωνικός έλεγχος που επιβάλει την δημοκρατία  στην διαχείριση του. Είναι μικρές ή  μεγάλες επιχειρήσεις (132 συνολικά, που απασχολούν 4500 εργαζόμενους), οι οποίες υδροδοτούν και αποχετεύουν τις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδος προστατεύοντας τον φυσικό τους πλούτο και τα μεγαλύτερα υδάτινα αποθέματα της χώρας.

Στην Ελλάδα των μνημονίων τα τελευταία έξι χρόνια οι ΔΕΥΑ με πρόσχημα τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείματος της χώρας, απαξιώνονται. Έχουν υποστελεχωθεί , πουλιούνται μέρα με την μέρα,  κομμάτι – κομμάτι, παραχωρώντας υπηρεσίες σε ιδιώτες.  Με άλλοθι την απαγόρευση προσλήψεων, βιολογικοί καθαρισμοί, υπηρεσίες αποκατάστασης βλαβών, καταμετρήσεις υδρομέτρων, λογιστήρια κ. άλ. παραδίδονται σε ιδιώτες . Μ΄ αυτόν τον τρόπο το κόστος  αυξάνεται και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υποβαθμίζεται. Ταυτόχρονα έχει θεσπιστεί ένα νομικό καθεστώς σύμφωνα με το οποίο με τρείς  αρνητικούς ισολογισμούς  η επιχείρηση χαρακτηρίζεται μη βιώσιμη και επίσης έχει το δικαίωμα το εκάστοτε δημοτικό συμβούλιο με απλή πλειοψηφία  να αποφασίσει την παραχώρηση της ΔΕΥΑ στην ΕΥΔΑΠ άνευ ανταλλάγματος. Βέβαια εδώ μπαίνουν τα εξής ερωτήματα: Για πόσο καιρό θα μπορέσει μία ΔΕΥΑ η οποία δουλεύει με εργολαβίες να είναι βιώσιμη ? Πρέπει οι ΔΕΥΑ να μην υδροδοτούν και να μην αποχετεύουν απομακρυσμένα , αραιοκατοικημένα χωριά  γιατί είναι ζημιογόνες δράσεις? Θα λειτουργήσει ως δούρειος ίππος η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ ώστε να ιδιωτικοποιηθούν και οι ΔΕΥΑ? Εξωφρενικό είναι ότι οι ΔΕΥΑ δεν χρηματοδοτούνται από το δημόσιο άρα δεν συμμετέχουν στο δημοσιονομικό έλλειμα της χώρας, άρα ο περιορισμός των προσλήψεων όπως και όλα τα νομοσχέδια περί περιορισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος δεν θα έπρεπε να τις εμπεριέχει.  Είναι επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται από τους πολίτες άρα λογικά ανήκουν σ’ αυτούς.

Εκείνο που δεν είναι γνωστό στα αστικά κέντρα  είναι ότι με πρόσχημα την προστασία των υδάτινων πόρων έχουν δηλωθεί όλες οι γεωτρήσεις της επαρχίας, τα πηγάδια , ακόμα και οι τουλούμπες στις αυλές των σπιτιών ( υπό την απειλή επιβολής προστίμου 2.000ευρώ ). Έχουν απαγορευτεί οι δεξαμενές συλλογής βρόχινου νερού που διατηρούσαν οι κτηνοτρόφοι. Οι γεωργοί έχουν την υποχρέωση να τοποθετούν υδρόμετρα στις πομόνες ποτίσματος των χωραφιών τους.

Η επιβολή του  περιβαλλοντικού τέλους που θα ισχύσει από το 2017 και πάλι για την ‘’προστασία’’ των υδάτινων πόρων, αφορά το νερό της αστικής χρήσης, το αγροτικό νερό αλλά και όλους τους υδάτινους πόρους οι οποίοι μπορούν να κοστολογούνται άρα να αγοράζονται και να πουλιούνται ή να καταστρέφονται έναντι ανταλλάγματος.

Ως συμπέρασμα όλων των παραπάνω νομίζω πως πρέπει να καταλήξουμε στο ότι κινδυνεύει το νερό όλης της χώρας, αστικό, αγροτικό, υδάτινοι πόροι και με κοινό μέτωπο πρέπει να αντισταθούμε. Ενωμένοι και αποφασισμένοι να εναντιωθούμε σε παγκόσμια  κεφάλαια για τα οποία η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία.

Γιατί ο αγώνας για το νερό είναι αγώνας για ζωή και δημοκρατία.

Σταυρούλα Συμεωνίδου

Μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων  των Δ.Ε.Υ.Α.

Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΔΕΥΑ ΔΡΑΜΑΣ

Σύμφωνα με το κατατεθέν νομοσχέδιο, οποιοδήποτε στοιχείο τους που σήμερα βρίσκεται στον έλεγχο του Δημοσίου, (συμπεριλαμβανομένου και του ποσοστού του 34% περίπου το οποίο γύρισε σε δημόσιο έλεγχο από το ΤΑΙΠΕΔ με την απόφαση του ΣτΕ 1904/2014), μετά την ψήφιση ιδιωτικοποιείται και είναι πλέον “αξία” του Υπερταμείου.

Με την ψήφιση, αύριο Τρίτη, θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση με δελτίο τύπου για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάφωρη παραβίαση της απόφασης του ΣτΕ 1904/2014 που φέρονται ότι απαιτούν οι δανειστές και υλοποιεί η κυβέρνηση.

Μέχρι τότε στηρίζουμε όλοι την πρωτοβουλία των Θεσσαλονικεων φίλων μας. Στείλτε  email προς ΟΛΟΥΣ τους βουλευτές για να καταψηφίσουν την ένταξη των δύο εταιριών στο Υπερταμείο με ένα κλικ.

Για συνεχή ροή πληροφοριών επισκεφθείτε την σελίδα μας στο facebook  και ακολουθήστε μας στο twitter.

Προς :

Πρωτοβουλία πολιτών κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού Savegreekwater

Περιστέρι, 11/1/2014

Το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Περιστερίου αποφάσισε την έκδοση & την υποστήριξη του παρακάτω ψηφίσματος για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα:

– Η πρόσβαση σε νερό και αποχέτευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ (Ψήφισμα της 108 Συνεδρίασης Ολομέλειας 28 Ιουλίου 2010 , Δελτίο Τύπου: Ηνωμένα Έθνη A/RES/64/292 Γενική Συνέλευση Distr.: General 3 Αυγουστου 2010 64η συνεδρίαση Θέμα Διάταξης 48 09-47935)

– Θεωρώντας ως βασικό και θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα την πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό, επαρκές νερό άρδευσης και σε δίκτυα αποχέτευσης των συμπολιτών μας και συμμεριζόμενος της θέσεις και της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών κατά της ιδιωτικοποίησης των υδάτινων πόρων, αντιτίθεται στην απόπειρα ιδιωτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, κλπ)

– Υποστηρίζουμε ότι, οι φορείς διαχείρισης υδάτινων πόρων καθώς και οι επιχειρήσεις ύδρευσής και αποχέτευσης θα πρέπει να εξαιρεθούν από την πολιτική ιδιωτικοποίησης δημόσιων οργανισμών και να συνεχίσουν να παραμένουν υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, προκειμένου να διασφαλιστούν τόσο η προστασία των υδάτινων αποθεμάτων και του περιβάλλοντος, όσο και ο κοινωνικός χαρακτήρας του νερού.

Εκφράζουμε έμπρακτα τις ανησυχίες μας για την κάλυψη των βασικών βιοτικών και υγειονομικών αναγκών των συμπολιτών μας, καθώς δεν θεωρούμε ότι με την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσής και αποχέτευσης εξυπηρετείται το κοινωνικό συμφέρον.

 Θέλουν να σβήσουν 700 εκατ. ευρώ οφειλές του Δημοσίου στην ΕΥΔΑΠ για να την απαξιώσουν και να την ξεπουλήσουν. Μέσω του προϋπολογισμού θα πληρωθεί μέρος των οφειλών και των δήμων, επιβαρύνοντας διπλά τους πολίτες

Η πρώτη απόπειρα για το «κούρεμα» των απαιτήσεων της ΕΥΔΑΠ από το Δημόσιο, που έγινε από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Αντώνη Βαρθολομαίο, απέτυχε. Η εισήγηση του κ. Βαρθολομαίου για σύγκληση της γενικής συνέλευσης των μετόχων με αντικείμενο την παραίτηση της εταιρείας από κάθε αξίωση και ένδικα μέσα κατά του οφειλέτη ελληνικού Δημοσίου, συνάντησε σθεναρή αντίδραση στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της περασμένης Τετάρτης. Μια τέτοια απόφαση τονίστηκε από την πλευρά των συμβούλων της μειοψηφίας «ενδέχεται να προκαλέσει τεράστια οικονομική ζημιά στην εταιρεία και κατ’ επέκταση στην περιουσία των μετόχων και να στοιχειοθετήσει αστικές και ποινικές ευθύνες των μελών του Δ.Σ. και της Γενικής Συνέλευσης».

Μάλιστα, όπως διαφάνηκε από την έντονη συζήτηση, κατά της σχετικής εισήγησης δημιουργήθηκε ένα ασυνήθιστο για τα δεδομένα της εποχής κοινό μέτωπο των εκπροσώπων των εργαζομένων, των τραπεζών ως μετόχων της μειοψηφίας αλλά και της εκπροσώπου του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), που φέρεται ότι κράτησε επιφυλάξεις.

Σε αυτό το κλίμα, και με ανοιχτό το ενδεχόμενο η εισήγηση του προέδρου να καταψηφιστεί, ο κ. Βαρθολομαίος αναδιπλώθηκε ορίζοντας νέα συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΥΔΑΠ για αύριο Δευτέρα, για να συνεχιστεί η σχετική συζήτηση, ενδεχομένως με νέα τροποποιημένη εισήγηση. Στο μεταξύ η κυβέρνηση με πρωτοβουλία του υπουργείου Υποδομών προώθησε νέα τροπολογία στο νομοσχέδιο για τις μεταφορές, που συζητείται στη Βουλή, η οποία επίσης κινείται στην κατεύθυνση του «κουρέματος» των οφειλών του Δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ. Η σχετική ρύθμιση προβλέπει ότι «εκατέρωθεν αξιώσεις, πηγάζουσες από τη μεταξύ τους σύμβαση του 1999 και μέχρι την ψήφιση του παρόντος αποσβέννυνται».

Μνημονιακή υποχρέωση

Οι εξελίξεις δρομολογούνται υπό την πίεση της μνημονιακής υποχρέωσης, που ψηφίστηκε ως διάταξη νόμου στη Βουλή (ν. 4179/2013), η οποία προβλέπει να ρυθμιστούν άμεσα οι οφειλές Δημοσίου και ΕΥΔΑΠ Α.Ε., όπως αντίστοιχα και της ΕΥΑΘ Α.Ε., προκειμένου οι δύο εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης να πωληθούν με καθαρή θέση.

Οι επίσημες υπηρεσιακές μελέτες ανεβάζουν τις οφειλές του Δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ σε συνολικό ποσό 1,05 δισ. ευρώ. Οι οφειλές αυτές αφορούν δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας των δικτύων, που έχει αναλάβει η ΕΥΔΑΠ όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπως επίσης και επενδυτικά προγράμματα, στα οποία το Δημόσιο δεν κάλυψε τη χρηματοδοτική του υποχρέωση.

Από το 1,05 δισ. ευρώ τα 350 εκατομμύρια ευρώ έχουν εγγραφεί απ’ ευθείας στους ισολογισμούς της εταιρείας, ενώ τα υπόλοιπα 700 εκατομμύρια ευρώ των χρεών, με πλήρη τεκμηρίωση και παραστατικά επίσης περιλαμβάνονται στα επίσημα οικονομικά στοιχεία της ΕΥΔΑΠ, όπως έχουν εγκριθεί στις ετήσιες γενικές συνελεύσεις των μετόχων, μεταξύ των οποίων και των εκπροσώπων του ελληνικού Δημοσίου, που ουδέποτε έχουν καταγράψει σχετική άρνηση ή επιφύλαξη.

Στην κυβέρνηση και ειδικότερα στα υπουργεία Οικονομικών και Υποδομών, η κυρίαρχη γραμμή που προωθεί και ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ είναι να αναγνωριστούν μόνον τα 350 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα καταλήξουν κυρίως σε εξόφληση τραπεζικού δανεισμού και απαιτήσεις εργαζομένων και τρίτων, πάλι προς διευκόλυνση των μελλοντικών επενδυτών της ΕΥΔΑΠ από οικονομικά βάρη και τα χρέη των 700 εκατομμυρίων ευρώ του Δημοσίου να διαγραφούν.

Σε αυτή την κατεύθυνση επιλέγεται οι αποφάσεις να παραπεμφθούν στη Γενική Συνέλευση των μετόχων της εταιρείας, όπου το ελληνικό Δημόσιο κατέχει μέσω του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της ΕΥΔΑΠ σε ποσοστό 61,33%.

Αυτό σημαίνει ότι για τα χρέη του Δημοσίου προς μια εισηγμένη Ανώνυμη Εταιρεία, όπως είναι η ΕΥΔΑΠ, θα αποφασίσει πάλι το Δημόσιο, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, όπως επίσης ότι ο ίδιος πωλητής της εταιρείας, που είναι το ΤΑΙΠΕΔ, αναλαμβάνει να αποστερήσει την ΕΥΔΑΠ από μια γενναία εισροή κεφαλαίου, που ανεβάζει την αξία της εταιρείας, τουλάχιστον ισόποσα κατά 700 εκατομμύρια ευρώ. Πάντως, η εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ στο Δ.Σ. της ΕΥΔΑΠ, Ελευθερία Καραχάλιου, κράτησε έντονες επιφυλάξεις και σε καμία περίπτωση δεν ευθυγραμμίστηκε με την εισήγηση και την παραίτηση της ΕΥΔΑΠ από δικαιώματα και ένδικα μέσα.

Χρέη δήμων

Εξάλλου με ρύθμιση των υπουργείων Οικονομικών και Υποδομών, η οποία εντάχθηκε στον πρόσφατο νόμο του υπουργείου Παιδείας! (ν.4186/2013 άρθρο 52), από τις οφειλές των δήμων προς την ΕΥΔΑΠ διαγράφονται προσαυξήσεις άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ. Τα χρέη ύδρευσης των δήμων παραμένουν μόνον όσον αφορά το κεφάλαιο και διαμορφώνονται πλέον σε περίπου 160 εκατομμύρια ευρώ.

Τα χρήματα αυτά, αν και οι δήμοι τα έχουν εισπράξει από τους καταναλωτές στις περισσότερες περιπτώσεις μαζί με τις προσαυξήσεις, αναλαμβάνει το κράτος να τα πληρώσει προς την ΕΥΔΑΠ Α.Ε., μέσω του προϋπολογισμού του υπουργείου Εσωτερικών και εν συνεχεία ένα μέρος τους να παρακρατηθεί από την επιδότηση των δήμων. Δηλαδή το κράτος ετοιμάζεται να πληρώσει ξανά το λογαριασμό δημοτικής ύδρευσης μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, επιβαρύνοντας εν τέλει διπλά τους συνεπείς πολίτες τόσο ως καταναλωτές όσο και ως φορολογουμένους.

Σημείωση από SAVEGREEKWATER: Για να καταλάβει κανείς καλύτερα τη διαδοχή των γεγονότων και το πως η κυβέρνηση προσπαθεί να τελειώνει με τα χρέη προς τις δύο εταιρίες αρκεί να ανατρέξει στις δυο πρόσφατες κινήσεις της πριν τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης μετόχων της ΕΥΔΑΠ: 

• Σε συμψηφισμό οφειλών ανάμεσα σε ΕΥΔΑΠ και Δημόσιο προχώρησε η κυβέρνηση με τροπολογία που κατέθεσαν οι υπουργοί Οικονομικών, Υποδομών και Τουρισμού στο νομοσχέδιο για την αναδιοργάνωση του ΕΟΤ (31/7/2013). Επίσης παρέχεται η εξουσιοδότηση για τον προσδιορισμό με Κοινή Υπουργική Απόφαση ληξιπρόθεσμων οφειλών μέχρι τις 30 Ιουνίου 2013 του Δημοσίου προς την ΕΥΔΑΠ από έργα υποδομής, κατασκευής έργων ύδρευσης ΝΠΔΔ, κατασκευής και συντήρησης έργων αντιπλημμυρικής προστασίας κ.λπ., καθώς και μη φορολογικών οφειλών της ΕΥΔΑΠ προς το Δημόσιο.

• Με κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) (26/9/2013) των υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών, ρυθμίζονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού προς τις εταιρείες ύδρευσης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. (ΦΕΚ 2410 Β΄αριθμ.πρωτ.38560).η ρύθμιση αφορά τις οφειλές έως και το τέλος Ιουλίου 2013, συνολικού ύψους 162,3 εκατ. ευρώ, (περίπου 150 εκατ. ευρώ προς την ΕΥΔΑΠ και περίπου 13 εκατ. ευρώ προς την ΕΥΑΘ), ενώ θα είναι και απαλλαγμένες από πρόστιμα. Η οφειλή θα παρακρατείται από κάθε ΟΤΑ που τη δημιούργησε, από τους προβλεπόμενους αποδιδόμενους πόρους των ετών 2015-2020.

Ακολουθεί η επιστολή σε ελληνικά και γαλλικά.

Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu Ils soutiennent les lois avant de les abattre

Voltaire

(Οι τύραννοι βρίσκονται πάντα στο λυκόφως της αρετής. Υποστηρίζουν τους νόμους πριν τους καταστρέψουν.)

Γάλλοι , αδέλφια μας!

Στις 19.02.2013 ο Πρόεδρος σας, ο Φρανσουά Ολάντ, επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Χώρας μας, την Αθήνα..«Το μήνυμα μας προς την Ελλάδα, είναι μήνυμα φιλίας, στήριξης, εμπιστοσύνης και ανάπτυξης», ανέφερε ο Πρόεδρος σας και ζήτησε από γαλλικές εταιρείες να επενδύσουν……να επενδύσουν σε γη και ύδωρ.

Ο Hollande και ο Σαμαράς μιλούν για «επενδύσεις» στον τομέα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων της Ελλάδος, φυσικούς πόρους που προστατεύει το ελληνικό Σύνταγμα. και που δεν ανήκουν σε κανέναν μας, ούτε και στον πρωθυπουργό, για να τους εμπορεύεται.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τον αγώνα που κάνετε για την προστασία των κοινωνικών και συλλογικών αγαθών και την ευαισθησία που έχετε στο θέμα της διαχείρισης του νερού. Μετά από δεκαετίες ιδιωτικής διαχείρισης και παρόλο που οι δύο μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, η Suez και η Veolia, είναι γαλλικών συμφερόντων, το Παρίσι, Brest, Varage, Durance-Luberon, Castres, Cherbourg η Toulouse και άλλοι διεκδίκησαν και πέτυχαν την επιστροφή του νερού σε δημόσια χέρια. Και το έκαναν αφού βίωσαν τις συνέπειες από την εμπορευματοποίηση του νερού, την  αλματώδη αύξηση των τιμών, την άνιση πρόσβαση στις υπηρεσίες ύδρευσης, την υποβάθμιση  της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, τις μειωμένες επενδύσεις σε συντήρηση και επέκταση του δικτύου και τις μονοπωλιακές πρακτικές. Αν και στην Ελλάδα οι πολίτες έχουν ξεχάσει τη μακρινή εποχή του 1925, απόρροια του τότε διεθνούς οικονομικού ελέγχου, όπου το νερό της Αθήνας ήταν στα χέρια της αμερικάνικης Ulen, οι νεότεροι, διαβάζοντας και μελετώντας, μοιραζόμαστε μαζί σας τις ίδιες ακριβώς ανησυχίες για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση των ελληνικών δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ αλλά και πολλών δημοτικών υπηρεσιών όπως φημολογείται.

Η αγωνία μας, εντείνεται ακόμη περισσότερο και μετατρέπεται σε οργή, μετά και από την απάντηση του  Διευθυντηρίου του Επιτρόπου της ΕΕ, Όλι Ρεν, προς τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, που επιβεβαιώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί σκοπίμως την ιδιωτικοποίηση σε όλες τις χώρες που λαμβάνουν πακέτα διάσωσης. παρόλο που αυτό αντίκειται στην Οδηγία  περί ουδετερότητας σε σχέση με την ιδιωτική ή δημόσια ιδιοκτησία και διαχείριση των υπηρεσιών νερού (άρθρο 345 TFEU και άρθρο 171 της Οδηγίας 2006/123/EC σχετικά με υπηρεσίες εσωτερικής αγοράς) αλλά και στο Πρωτόκολλο για τις Δημόσιες Υπηρεσίες της Συνθήκης.  Ταυτόχρονα, αγνοείται εκουσίως από την Κομισιόν αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, το γεγονός ότι η είναι η ίδια (η Κομισιον) που διεξάγει έρευνα για τις μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, (Suez, Veolia, Saur), για μονοπωλιακές πρακτικές και πρακτικές εναρμόνισης συμπεριφοράς.

Σε αυτή λοιπόν τη χώρα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, που μέρα με τη μέρα χάνει μέρος της εθνικής της ανεξαρτησίας και που οι φωνές και οι αντιδράσεις των πολιτών της έναντι του αποικιακού τύπου ξεπουλήματος των φυσικών της πόρων πνίγονται υπό το δόγμα της “μηδενικής ανοχής”, η ελληνική κυβέρνηση, που υφάρπαξε την ψήφο των Ελλήνων για να «επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο, θεωρεί ότι είναι επείγον να γεμίσουν τα ταμεία της με ό,τι πωλείται, και φαίνεται για πούλημα δεν έχουν μόνο την κληρονομιά της αλλά και ένα κομμάτι από την ψυχή της. Εμείς οι Έλληνες πολίτες ταπεινωμένοι γυρνάμε στην εποχή του προτεκτοράτου, αναγκασμένοι να ιδιωτικοποιήσουμε το νερό μας καθιστώντας το επισφαλές και ακριβό.

Μετά το μεγαλειώδες ιταλικό δημοψήφισμα για το νερό το 2011, την επαναδημοτικοποίηση του σε πολλές περιοχές της Γαλλίας, την νομοθέτηση από την Ολλανδία το 2004 της υποχρεωτικής διαχείρισης των υδάτων από δημόσιες υπηρεσίες και την προστασία του από το γερμανικό σύνταγμα, αναρωτιόμαστε: η Ε.Ε. μας θεωρεί ακόμα Ευρωπαίους;   Κι εμείς λυπούμαστε, ακριβώς επειδή είμαστε Ευρωπαίοι, όχι μόνο για μας, αλλά μη γίνουμε άθελα μας  ο Δούρειος Ίππος για τη δημιουργία αγοράς νερού σε όλη την Ευρώπη. Ξέρουμε ότι ο  γαλλικός λαός δεν θα έχει γίνει σε τίποτα πλουσιότερος από τη δράση των γαλλικών πολυεθνικών νερού, ακόμα κι αν εξαπλώνονταν και στο τελευταίο νησί μας και σας καλούμε να σταθείτε στο πλευρό μας. Δεν θέλουμε τέτοιες “επενδύσεις”, που σημαίνουν ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση του κόστους, που θα κρατήσουν τη χώρα μας χρεωμένη στον  αιώνα τον άπαντα..

Θέλουμε να σας φωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα είναι ζήτημα όλων των Ευρωπαίων που εδώ και χρόνια αντιστέκονται σθεναρά στη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Είναι ένα βήμα πίσω στον κοινό μας αγώνα για τα συλλογικά αγαθά και την ανθρώπινη ζωή. Για όλους μας το νερό δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό αγαθό, είναι σύμβολο δικαιοσύνης και ελευθερίας, συλλογική κληρονομιά που είμαστε υποχρεωμένοι να τη διαφυλάξουμε και να τη παραδώσουμε ασφαλή και ελεύθερη στην επόμενη γενιά.

Εν κατακλείδι, η μοίρα της Ελλάδος είναι και μοίρα της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που συμπεριφέρεται ως αντιδημοκρατική ολιγαρχία, εγκαθιστώντας μια νέου τύπου φεουδαρχία του 21^ου αιώνα που λόγο έχουν μόνο τα λόμπι της αγοράς.

Γάλλοι αδέλφια μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες σας ζητάμε να είστε δίπλα μας σε αυτό τον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για τη δημοκρατική διαχείριση των υδάτινων πόρων μας, έναντι μιας τρόικας που αποφασίζει και διατάζει και μίας κυβέρνησης που είναι αλυσοδέσμια, καμιά φορά προς ευχαρίστησή της, στους όρους του μνημονίου. Ήρθε η ώρα από κοινού να δώσουμε μία νέα πνοή στο τρίπτυχο ελευθερία – ισότητα – αδελφοσύνη.

Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.

αυτό που εναντιώνεται στο δυνάστη λέγεται λαός

Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ.

« Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu. Ils soutiennent les lois avant de les abattre. » Voltaire, Catilina, acte I, scène 5.

Français, nos frères !

Le 19 février 2013, votre président, François Hollande, s’est rendu dans notre capitale Athènes. « Notre message envers la Grèce est un message d’amitié profonde, de soutien, de confiance et de croissance » : voilà ce qu’a dit votre président. Avant d’appeler les entreprises françaises à investir… dans la terre et l’eau.

François Hollande et Antonis Samaras (Premier ministre grec) parlent « d’investissements » dans le domaine de la gestion des ressources en eau de la Grèce, ressources naturelles protégées par la Constitution grecque, qui n’appartiennent à personne d’entre nous, ni même au Premier ministre qui veut en faire commerce.

Nous connaissons très bien votre combat pour la protection des biens publics et sociaux et votre sensibilisation au sujet de la gestion de l’eau. Après des dizaines d’années de gestion privée de l’eau, et bien que Suez et Veolia, les deux grandes multinationales de l’eau, aient des intérêts français, les villes de Paris, Brest, Varages, Durance-Lubéron, Castres, Cherbourg, Toulouse et d’autres, se sont battues et ont obtenu que la gestion de l’eau redevienne publique. Ces villes ont agi ainsi après avoir vécu les conséquences de la commercialisation de l’eau, la montée vertigineuse des prix, l’accès inégal aux services hydrauliques, la baisse des investissements dans l’entretien du réseau, et les pratiques monopolistiques.

Même si en Grèce les citoyens ont oublié les temps lointains de 1925, quand l’eau d’Athènes était aux mains de l’entreprise américaine Ulen, nous les plus jeunes avons étudié et réfléchi à cette question, et nous partageons des inquiétudes similaires aux vôtres concernant la privatisation à venir des Compagnies des eaux ΕΥΑΘ et ΕΥΔΑΠ (compagnies de gestion de l’eau à Athènes et Thessalonique), et de nombreux autres services municipaux selon les bruits qui courent.

Notre inquiétude grandit et se transforme en colère quand nous lisons la réponse du commissaire européen Olli Rhen aux organisations de la société civile, qui confirme que la Commission européenne promeut à dessein la privatisation dans tous les pays qui bénéficient de plans de sauvetage. Bien que cela soit totalement contraire à la Directive de neutralité concernant la propriété ou la gestion privée ou publique des services de l’eau [1], mais aussi contraire au Protocole concernant les Services publics du Traité. Dans le même temps, la Commission et le gouvernement grec font semblant d’ignorer que la Commission elle-même effectue une recherche sur les pratiques monopolistiques de Suez, Veolia et Saur.

Dans notre pays qui se trouve au bord de la faillite et qui jour après jour perd une partie de sa souveraineté et de son indépendance, où les voix et protestations des citoyens contre le bradage colonialiste de ses ressources naturelles sont noyées sous le dogme de la « tolérance zéro », le gouvernement grec – qui a escamoté le vote des Grecs pour « renégocier » le mémorandum – considère qu’il est urgent de remplir ses caisses avec tout ce qui peut se vendre. Il semble qu’il vende non seulement son héritage, mais aussi une partie de son âme. Nous, les citoyens grecs, nous retournons, humiliés, aux temps du protectorat, obligés de privatiser notre eau – ce qui la rend chère et peu sûre.

Après l’impressionnant référendum italien pour l’eau, en 2011, le retour à la gestion publique dans de nombreuses villes françaises, la réglementation aux Pays-Bas en 2004 qui impose une gestion publique des services de l’eau, et la protection de l’eau par la constitution allemande, nous ne pouvons que nous demander : l’Union européenne nous considère-t-elle encore comme des Européens ? Et nous sommes tristes, justement parce que nous sommes Européens, non seulement pour nous, mais parce que nous allons devenir contre notre volonté le cheval de Troie de la marchandisation de l’eau partout en Europe. Nous savons que le peuple français ne s’enrichira pas de l’activité des multinationales françaises de l’eau, même si elle devait s’étendre jusqu’à la dernière de nos îles. C’est pourquoi nous vous invitons à vous tenir à nos côtés. Nous ne voulons pas de ces « investissements », qui signifient privatisation des gains et socialisation des coûts. Ce qui conduira notre pays à s’endetter jusqu’à la nuit des temps.

Nous voulons vous crier du fond de notre âme que la privatisation de l’eau, en Grèce, est une question qui concerne tous les Européens, qui depuis des années résistent vigoureusement à toute marchandisation des services de l’eau. C’est un pas en arrière dans notre combat pour les biens publics et pour la vie humaine. Pour nous tous, l’eau est plus qu’un bien commun, c’est le symbole de la justice et de la liberté, un héritage collectif que nous avons le devoir de protéger, pour le transmettre libre et sûr à la génération future.

En conclusion, le destin de la Grèce est aussi le destin de l’Europe. Une Europe qui se comporte en oligarchie anti-démocratique, installant une féodalité du XXIe siècle d’un nouveau genre, où la prise de décision est réservée aux lobbies.

Français, nos frères, nous les citoyens grecs, nous vous demandons d’être à nos côtés dans le combat que nous menons pour une gestion démocratique de nos ressources en eau, face à une troïka (FMI, Banque mondiale, Commission européenne, ndlr), qui décide et ordonne, et un gouvernement grec, qui n’est qu’aliéné, parfois de bon gré, aux directives du mémorandum. L’heure est venue que nous donnions ensemble un nouveau souffle à la devise liberté-égalité-fraternité.

Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται. «

On appelle démos (le peuple), ceux qui s’opposent au tyran. »

Thucydide (460-394 av. J.-C.).

Όλοι μαζί συντονισμένα, μπορούμε να τους σταματήσουμε. [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Το ρεπορτάζ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400 τα εκατό και συνεχίζουν με αύξηση  6 τα εκατό κάθε χρόνο. “Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν, δεν είναι καλό” λένε οι κάτοικοι της περιοχής που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση.

Το 8λεπτο βίντεο στη συνέχεια πηγαίνει στο κέντρο του προβλήματος στις Βρυξέλλες. Εκεί ερευνά σε βάθος την κατάσταση και παρουσιάζει έγγραφα που αποδεικνύουν την απόφαση για “άνοιγμα της αγοράς” του νερού, ξεκινώντας από τις χώρες του Νότου, μια αγορά που την υπολογίζουν σε τριψήφια δις. Όσο για τους ποιους έχει ως συμβούλους, στην ομάδα ειδικών που χαράσσουν την πολιτική του νερού, ο επίτροπος Barnier ο ισχυρός άντρας της Commission, το ρεπορτάζ μας πληροφορεί ότι είναι το Steering Group που αποτελείται από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών του χώρου. “Το γκρουπ δεν το επέλεξα εγώ” δηλώνει ο Barnier, “Αν με ρωτάτε αν θα έπρεπε να είναι αυτό το γκρουπ πιο ισορροπημένο απαντάω ναι” λέει όταν ο δημοσιογράφος του διαβάζει τη λίστα των συμμετεχόντων…

“Νερό: ένα ανθρώπινο δικαίωμα ή μια μπίζνες δισεκατομμυρίων δολαρίων;”

“Φαίνεται ότι οι Βρυξέλλες αποφάσισαν”.

“Στο μέλλον το νερό θα ανήκει στις πολυεθνικές αντί σε όλους εμάς.”

Με αυτές τiς φράσεις κλείνει ένα ρεπορτάζ μιας πραγματικής εκπομπής ειδήσεων, μιας πραγματικής δημόσιας τηλεόρασης . Της γερμανικής…

Και στα δικά μας.

Το βίντεο είναι στα γερμανικά και έχει ελληνικούς υπότιτλους που έφτιαξε το SAVEGREEKWATER.Κλικάρετε στο πρώτο εικονίδιο κάτω δεξιά για να τους ενεργοποιήσετε.

ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ ΚΑΛΟΥΝ

ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

 ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ

 H Συντονιστική Επιτροπή των κατοίκων του Πηλίου οργανώνει εκδήλωση- συζήτηση με θέμα το πόσιμο νερό την Δευτέρα 3/12 και ώρα 18:00 στο Εργατικό Κέντρο Βόλου. Μετά από πάνω από ένα χρόνο συνελεύσεων στα χωριά , συνεδριάσεων της ΣΕ και  κινητοποιήσεων εκφράστηκε η επιθυμία των κατοίκων να μοιραστούν τους προβληματισμούς και τις απόψεις τους με τους κατοίκους της πόλης με τους οποίους άλλωστε μέσω Καλλικράτη είναι πλέον συνδημότες. Είναι γεγονός ότι τα προβλήματα που αφορούν την επάρκεια και την ποιότητα του πόσιμου νερού τόσο πάνω στα χωριά όσο και κάτω στην πόλη  είναι κοινά μια και η διαχειριστική αρχή δηλαδή η ΔΕΥΑΜΒ και η Δημοτική Αρχή που την διοικεί είναι ενιαία. Εδώ και αρκετά χρόνια η ΔΕΥΑΜΒ αποτελεί αντικείμενο κριτικής των κατοίκων του Πολεοδομικού Συγκροτήματος για την πολιτική της στην διαχείριση του πόσιμου νερού. Κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας παράπονα για την ποιότητα του νερού, για την εφαρμοζόμενη τιμολογιακή πολιτική ακόμη και για την επικοινωνιακή πολιτική της. Είναι τελικά εμφανής η έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στην επιχείρηση και τους κατοίκους-πελάτες της Αφερέγγυα είναι η ΔΕΥΑΜΒ και για τους Πηλιορείτες μετά από το μαγάρισμα του νερού που πίνουν με χλώριο και την επιθετική πολιτική που ακολουθεί αγνοώντας την ιστορία ,την τοπική οικονομία και τις ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών. Οργή και αγανάκτηση είναι ότι έχουμε εισπράξει από τη δίχρονη επαφή μας με αυτή την επιχείρηση. Στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε  αυτή την επιθετική πολιτική αναζητήσαμε πληροφορίες, αποκτήσαμε γνώσεις και διαμορφώσαμε μια κατά την γνώμη μας ολοκληρωμένη άποψη για τα θέματα που απασχολούν τα χωριά και την πόλη τα οποία εκ των πραγμάτων είναι κοινά. Αυτά ακριβώς θα θέλαμε να εκθέσουμε ολοκληρωμένα σε μια εποικοδομητική συζήτηση με όσους κατοίκους της πόλης ενδιαφέρονται. Στη συζήτηση θα παρουσιαστεί και η πρότασή μας για την ικανοποίηση του δικαιώματος των Βολιωτών να πίνουν νερό ακόμη και κατευθείαν από τις πηγές του βουνού. Υπάρχει ακόμη ένας , ο σπουδαιότερος, λόγος  για την επικοινωνία αυτή. Είναι η επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της οποίας τα δεινά θα υποστούμε όλοι με δεδομένη τη διάθεση του ΔΝΤ και των «κυβερνώντων» να ξεπουλήσουν όλους τους φυσικούς πόρους σε επενδυτές εγχώριους και ξένους, οι οποίοι, σύμφωνα με όσα γίνονται στις  υπό κατοχή χώρες, ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους . Καλούμε λοιπόν τους κατοίκους του Βόλου, της Νέας Ιωνίας και της γύρω περιοχής  να συζητήσουμε όλα αυτά τα θέματα και να αρχίσουμε να οργανώνουμε την αντίστασή μας απέναντι στην πολιτική της ΔΕΥΑΜΒ που μοναδικό στόχο έχει να ιδιωτικοποιήσει και να ξεπουλήσει το λόγω αφθονίας και καθαρότητας πολυτιμότερο αγαθό του τόπου μας: ΤΟ ΝΕΡΟ

 Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

 28/11/2012

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]