(φωτό αναδημοσίευση από Εφημερίδα Σνυτακτών)
Senior Executive Vice President Water
Western Europe της Suez Environnement
Αγαπητή Diane
Να διευκρινίσουμε ότι η παρακάτω επιστολή απαντά σε όσα φέρεσαι να δήλωσες κατά την συνέντευξη τύπου που παραχώρησες σε επιλεγμένα μέσα στην Θεσσαλονίκη που ελπίζουμε να μετέφεραν με ακρίβεια τα λεγόμενά σου.
Θα κρίναμε μάλλον αρνητικά το γεγονός ότι παρά τη δημοκρατική παράδοση της Γαλλίας και τη δήλωσή σου ότι η εταιρία θα λάβει σοβαρά υπόψη της το τοπικό όραμα για την πόλη, στην συνέντευξη τύπου που παραχώρησες στη Θεσσαλονίκη οι θύρες ήταν συμβολικά κλειστές για τους πολίτες της αλλά και μη προσκαλεσμένους δημοσιογράφους. Αυτή η στάση της εταιρίας που εκπροσωπείς δημιουργεί ερωτηματικά για τις δημοκρατικές ευαισθησίες που επέδειξες ως εκπρόσωπος της Suez, καλώντας τους αιρετούς εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης, να συμμετέχουν ως ανεξάρτητα μέλη, στο νέο διοικητικό συμβούλιο που θα προκύψει. Μια διευκρινιστική ερώτηση θα χρειαζόταν για το ποια ακριβώς δικαιώματα θα είχε μια τέτοια συμμετοχή πέραν ενός άλλοθι «διαφάνειας», αλλά αυτή από ότι φαίνεται από τα σχετικά δημοσιεύματα δεν έγινε από τους παρόντες δημοσιογράφους, μερικοί εκ των οποίων βρίσκονται στο payroll των δημοσιογραφικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του εταίρου με τον οποίο η Suez κατεβαίνει στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την απόκτηση του 51 % των μετοχών της ΕΥΑΘ.
Διαβάζοντας το βιογραφικό σου πληροφορηθήκαμε ότι το 1993 πήρες διευθυντική θέση και κατόπιν προαγωγή στην Aguas Argentinas (Buenos Aires) που ιδιωτικοποιήθηκε το 1993 μεσούσης της οικονομικής κρίσης της Αργεντινής και που επαναδημοτικοποιήθηκε το 2006. Σημειώνεις στο βιογραφικό σου ότι η Αργεντινή ήταν μια σπουδαία εμπειρία που σου έδωσε την ευκαιρία να εξερευνήσεις καινούργιες οδούς σκέψης επαγγελματικά και προσωπικά.
Έκανες λόγο για τη ρύθμιση της τιμής από την ρυθμιστική αρχή. Να θυμίσουμε ότι ως ελληνική ρυθμιστική αρχή παρουσιάζεται η Γενική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μια παλιά, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας υπηρεσία, που αναβαθμίστηκε θεσμικά κατόπιν της ανακοίνωσης για τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις των ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ . Μια υπηρεσία που ίσως σου θυμίσει την αντίστοιχη της Αργεντινής που όπως αναφέρει η έκθεση των Alcázar, L.; Abdala, A.; Shirley, M Washington D.C.: The World Bank. Retrieved 2008-04-16 «υπολειπόταν σε εμπειρία καθώς δημιουργήθηκε στην διάρκεια της παραχώρησης» και της οποίας «οι αποφάσεις συνεχώς δεν λαμβάνονταν υπόψη». Παράδειγμα η σύμβαση του 1997 κατά την οποία η εταιρία στην οποία βρισκόσουν τότε σε διευθυντική θέση κατείχε συμβόλαιο που της επέτρεπε να ζητάει δολάρια σε αναλογία ένα προς ένα παρά την υποτίμηση που είχε υποστεί το πέσος. (Solanes, Miguel (2006). “Efficiency, Equity, and Liberalisation of Water Services in Buenos Aires, Argentina”. Industry, Services & Trade (Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD))
Τον Ιούλιο του 2010, μάλιστα το Διεθνές Κέντρο για την Επίλυση Επενδυτικών Διαφορών (ICSID), έκρινε ότι η κυβέρνηση της Αργεντινής αδίκως αρνήθηκε να επιτρέψει στους αδειούχους ιδιώτες την αύξηση των τιμολογίων κατά την περίοδο μετά την υποτίμηση του πέσο Αργεντινής το 2001 και ότι οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν το δικαίωμα αποζημίωσης. Οι ιδιωτικές εταιρείες ανακοίνωσαν ότι θα επιδιώξουν 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ως αποζημίωση. Τελικά οι αποφάσεις της εκάστοτε ρυθμιστικής αρχής για την τιμή του νερού αλλά και για θέματα τήρησης συμβατικών υποχρεώσεων κλπ «είναι σεβαστές» όπως δήλωσες στη Θεσσαλονίκη, ή μήπως επί της ουσίας είναι ένα γραφειοκρατικό άλλοθι, επιρρεπές στην διαφθορά, χρήσιμο προς την νομιμοποίηση του ιδιωτικού μονοπωλίου υπό την σκέπη υπερεθνικών οργανισμών σαν αυτών που απαιτούν την ιδιωτικοποίηση εξαρχής;(1)
Είπες ότι βασική προτεραιότητα για τη «Suez» στη Θεσσαλονίκη είναι η προστασία του περιβάλλοντος και -μεταξύ άλλων- «η επαναφορά της ποιότητας στον Θερμαϊκό Κόλπο». Το ελπίζουμε, γιατί στην Χιλή, η Suez διατάχθηκε να καταβάλει στους πολίτες 5 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση για τις δυσάρεστες οσμές που αναδίδονταν από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων της. (έρευνα ομάδας PSIRU τού Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς)
Για τις ευχάριστες υποσχέσεις επενδύσεων 25-50 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για πέντε χρόνια και μάλιστα σε υποδομές που δεν θα ανήκουν στον ιδιώτη, αν αυτές πραγματοποιηθούν, τότε κατατάσσουν τη Suez στις μη κερδοσκοπικές φιλανθρωπικές εταιρίες, καθότι τα καθαρά κέρδη ανά έτος της ΕΥΑΘ κυμαίνονται στα 18 εκατομμύρια ευρώ. Εκτός βεβαίως αν η τιμολογιακή πολιτική πώλησης του νερού “αναπροσαρμοστεί” για να καλύψει τις επενδύσεις και το εύλογο κέρδος του διαχειριστή, οπότε η υπόσχεση ανήκει στον γενναιόδωρο καταναλωτή θεσσαλονικιό πολίτη.
Επιπροσθέτως, σε σχέση με το θέμα των επενδύσεων, στη Γαλλία το 2009, μια έγκριτη έκθεση ανέφερε ότι: «η χρηματοδότηση υπηρεσιών ύδρευσης εξακολουθεί να γίνεται κατεξοχήν από τον δημόσιο τομέα, αφού η συμμετοχή τού ιδιωτικού στις επενδύσεις ανέρχεται μόλις στο 12%». (έρευνα ομάδας PSIRU τού Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς). Δεν έγιναν λοιπόν σημαντικές επενδύσεις στην Γαλλία και θα γίνουν στην Ελλάδα;
Μήπως, μάλιστα, αυτός είναι ένας από τους λόγους που εκτός από το Παρίσι και άλλες πόλεις (Brest, Grenoble, Cherbourg, Varages, Durance-Luberon, Castres), επαναδημοτικοποίησαν τις υπηρεσίες τους ενώ σε διαδικασία επαναδημοτικοποίησης βρίσκονται και άλλες (Toulouse, Ile-de-France, Montbeliard, Bordeaux, Lille);
Αλλά ακόμη κι αν είναι να γίνουν οι όποιες επενδύσεις, με τι χρήματα;
Η εικόνα της SUEZ δείχνει να έχει χρέη συνολικού ύψους 19.777 εκ Ευρώ και κεφάλαια 6.859 εκ ευρώ. Τώρα λόγω του ότι έχει στο Ενεργητικό της 3.264 φήμη και πελατεία, τα καθαρά της κεφάλαια προσδιορίζονται στα 6859-3264=3.595 εκ ευρώ. Τώρα από την ανάλυση του Ενεργητικού της βλέπουμε και άλλες άυλες παγιοποιήσεις ύψους 4.060 εκ ευρώ, εάν αφαιρεθούν και αυτές τότε τα καθαρά της κεφάλαια είναι αρνητικά 6.859-3.595-4.060=-465 εκ. Η δραστηριότητα της είναι ζημιογόνα κάθε χρόνο κατά 2.281 εκ ευρώ το 2009,1.158 το 2010,1.205 το 2011,1.314 το 2012.(2)
Από την άλλη, η μικρή ΕΥΑΘ, με την «υπερτιμημένη τιμή της μετοχής της» όπως είπες, είναι μία εταιρία με μονοπωλιακή θέση στην παροχή νερού που έχει κερδοφορία για το 2012 24 εκ ευρώ (18εκ καθαρά) ,διαθέσιμα μετρητά 33 εκ ευρώ (50 εκ. σήμερα) και ίδια κεφάλαια 135 εκ ευρώ και ετήσια έσοδα 74 εκ ευρώ. Η αξία η χρηματιστηριακή είναι 220 εκ ευρώ. (σύμφωνα με την ετήσια οικ. κατάσταση του 2012).
Ίσως λοιπόν να είναι καλύτερα να αποφεύγουμε τα περί αποτελεσματικότερου management του ιδιωτικού τομέα μέχρι τουλάχιστον αυτή η εικόνα να ανατραπεί.
Τέλος, μίλησες για 4000 (!) θέσεις εργασίας σε ένα εργασιακό περιβάλλον που εδώ και τρία χρόνια εξαφανίζονται οι θέσεις εργασίας με αδυσώπητους ρυθμούς. Με την μερική ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ πάντως και την απόκτηση μόνο του 5,46% από την Suez οι θέσεις εργασίας που δεν αναπληρώθηκαν μετά από συνταξιοδοτήσεις έφεραν τις σημερινές θέσεις εργασίας να έχουν πέσει από 700 σε 235. Με ποιο επενδυτικό σχέδιο και ποιο οργανόγραμμα θα χρειαστούν προσλήψεις αυτής της τάξεως μεγέθους για να λειτουργήσει η ΕΥΑΘ δεδομένου του σταθερού αριθμού “πελατών” και αν διατηρηθεί η τιμή ανά κυβικό στα σημερινά επίπεδα; (Σήμερα η εταιρία πάντως για 2.330 χλμ. δικτύων και 510.000 υδρόμετρα απασχολεί 11 υδραυλικούς ενώ έχει 7 οδηγούς για τα 80 εταιρικά της οχήματα διαφόρων τύπων) Επίσης, από το 2001, τα τιμολόγια αυξήθηκαν μεταξύ 250% και 300% κι ωστόσο έκανες λόγο για το «αν η τιμή του νερού στην ΕΥΑΘ είναι βιώσιμη».
Το δημοψήφισμα, είπες «είναι μεν σημαντικό αλλά αποτελεί πράξη πολιτικής». Συμφωνούμε. Με ένα τέτοιο δημοψήφισμα μάλιστα πρόσφατα οι κάτοικοι του Βερολίνου έμαθαν ποιους ακριβώς όρους περιείχε η σύμβαση παραχώρησης της υπηρεσίας ύδρευσης προς την Veolia και την RWE και ύστερα από πολυετή αγώνα επαναδημοτικοποίησαν τις υπηρεσίες των οποίων τα τιμολόγια αυξάνονταν συνεχώς. Με ένα αντίστοιχο στην Ιταλία το ποσοστό των πολιτών που καταψήφισε την ιδιωτικοποίηση ήταν ένα συντριπτικό 95.4%, ενώ το ίδιο ποσοστό τάχθηκε αρνητικά και στην ιδέα του κέρδους από το νερό. Εδώ λέμε «una faccia, una razza» για τους γείτονές μας κι ένα αντίστοιχο δημοψήφισμα θα έδινε φωνή στη βούληση των Ελλήνων πολιτών που όπως έχουν δείξει δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις είναι στην ευρεία πλειοψηφία τους αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση του μονοπωλίου του νερού.(3)
Και επειδή μίλησες για παρεξηγήσεις κι ότι «δεν ιδιωτικοποιείται το νερό αλλά περνάμε σε Σύμπραξη δημοσίου ιδιωτικού τομέα» μα και στο Βερολίνο ΣΔΙΤ υπήρξε και μάλιστα με κρυφούς τους όρους του συμβολαίου Σδιτ που οδήγησε σε αυξήσεις αλλά και απώλεια του κοινωνικού ελέγχου.
Είπες «Το χειρότερο για εμάς είναι να είμαστε σε μια χώρα που δεν σέβεται τον νόμο». Συμφωνούμε. Να σε ενημερώσουμε λοιπόν ότι, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπίας (4), διενεργείται κατεπείγουσα εισαγγελική έρευνα που παρήγγειλε ο εισαγγελέας Εγκλημάτων Διαφθοράς Θεσσαλονίκης, Αργύρης Δημόπουλος, μετά τη δημοσιοποίηση του καταλόγου σειράς έργων, ο προϋπολογισμός των οποίων ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ. Φορέας υλοποίησης των οποίων είναι η Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Έργων (ΕΥΔΕ) του ΥΠΕΚΑ με συγχρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με το πρόγραμμα υλοποίησης, η κατασκευή των έργων αυτών θα συνεχίσει να γίνεται με εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους ως το 2016, δηλαδή ακόμη και μετά τη πώληση της ΕΥΑΘ σε ιδιώτες, την οποία κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ προγραμματίζουν να έχουν ολοκληρώσει ως τον ερχόμενο Μάρτιο. Σημαντικότατη παράμετρος της νέας εισαγγελικής έρευνας είναι ότι καλείται το ΤΑΙΠΕΔ να προσκομίσει τη σύμβαση παραχώρησης της ΕΥΑΘ στους ιδιώτες αγοραστές, ώστε να διερευνηθεί τι ακριβώς προβλέπεται σε αυτήν για τη χρήση των συγκεκριμένων έργων.
Χαιρόμαστε πάντως ιδιαιτέρως που μνημόνευσες το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ύστατος νόμος είναι το Σύνταγμα και το χειρότερο και για μας τους πολίτες, – όπως και για σας- είναι να μην γίνεται το Σύνταγμα και οι αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου σεβαστές από κάθε πλευρά.
Τολμούμε να υποθέσουμε ότι η προσωπική σου παρουσία στην Θεσσαλονίκη παρά την υψηλή σου θέση του Αντιπροέδρου πλέον, είναι ενδεικτική του μεγάλου ενδιαφέροντος της εταιρίας για την απόκτηση της ΕΥΑΘ ως «εφαλτήριο» για την αγορά των Βαλκανίων. Αυτό το πιστεύουμε. Αν και θα σας συμβουλεύαμε να έχετε κατά νου ότι η τάση επαναδημοτικοποίησης είναι πια παρούσα και στην περιοχή των Βαλκανίων.(5)
Με ειλικρίνεια
SAVEGREEKWATER Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα
και
SOSΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ, Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ, Κίνηση 136, Water Warriors
Υ.Γ. Πολλά έχουν αλλάξει από τότε αλλά θέλουμε να σας θυμίσουμε ένα ιστορικό γεγονός. Tο 1917, στην πυρκαγιά που κατέστρεψε τη Θεσσαλονίκη, η εταιρεία ύδρευσης, που τότε ήταν γαλλικών συμφερόντων, αρνήθηκε να διαθέσει νερό για την πυρόσβεση, γιατί υδροδοτούσε τους στρατώνες των συμμάχων. (Από άρθρο της Εφημερίδας των συντακτών 10/05/2013). Βεβαίως και δεν υπονοούμε ανάλογες συμπεριφορές από την εταιρία που εκπροσωπείς προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
——————————————————————————————————————————————–
(1) Η ρυθμιστική αρχή OFWAT του Ηνωμένου Βασιλείου έχει κατ’ επανάληψη αποτύχει να αποτρέψει τις ιδιωτικές εταιρείες να απολαύουν μεγαλύτερα κέρδη μέσω ελλιπών δαπανών, ενώ παρότι έχει επιτύχει να εντοπίσει απάτες τις οποίες διέπραξαν οι εταιρείες, έχει δώσει στις εταιρείες το δικαίωμα 25ετούς ειδοποίησης πριν λήξουν οι άδειές τους —ουσιαστικά διασφαλίζοντάς τους παντοτινό μονοπώλιο.
Σύμφωνα με μια έκθεση του 1997 του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Γαλλίας («Cour des Comptes»), το σύστημα ιδιωτικοποίησης στο οποίο στήριξαν την εθνική τους κυριαρχία οι Suez και Veolia έπασχε από συστηματικά ελαττώματα: «Η έλλειψη επίβλεψης και ελέγχου των παραχωρημένων δημόσιων υπηρεσιών, επιβαρυμένη από την έλλειψη διαφάνειας αυτής της μορφής διοίκησης, έχει οδηγήσει σε καταχρήσεις». Στοιχεία από έρευνα ομάδας PSIRU τού Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς
(2) Στοιχεία που προκύπτουν από τα δημοσιευμένα οικ. στοιχεία της Suez Environnement στο site του Bloomberg https://investing.businessweek.com/research/stocks/financials/financials.asp?ticker=SEV:FP
(3) Ως προς τη δρομολογούμενη πώληση της ΕΥΑΘ το 76% των πολιτών τάσσεται κατά. https://www.makthes.gr/news/reportage/115338/
(4) https://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=31/12/2013&id=407368
(5) Το νερό στη Σόφια σε πορεία επαναδημοτικοποίησης μέσω τοπικού δημοψηφίσματος. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή πρόεδρο της Επιτροπής για την εμπορική πολιτική και τη δημοτική περιουσία τρεις είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους πρέπει να τερματιστεί το συμβόλαιο με την εταιρεία:1.δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη μείωση στις απώλειες νερού (διαρροές) 2. η τιμή του νερού είναι πολύ υψηλότερη από αυτό που συμφωνήθηκε 3. υψηλές δαπάνες της επιχείρησης πχ για συμβούλους. 27 August 2013 | 08:14 | FOCUS News Agency
Στην Ουγγαρία, η πόλη του Πεκς δημοτικοποίησε ξανά τις υπηρεσίες ύδρευσής της το 2010, διακόπτοντας την σύμβαση που είχε με μια θυγατρική της Suez· η πόλη τού Κάποσβαρ επίσης δημοτικοποίησε ξανά την δική της υπηρεσία ύδρευσης. Στην Ουγγαρία, ακόμη και σε πόλεις όπου η ύδρευση έχει ιδιωτικοποιηθεί, οι επενδύσεις χρηματοδοτούνται από την κεντρική διοίκηση. (Από έρευνα ομάδας PSIRU τού Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς)
]]>Με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς διοργανώνονται δύο σημαντικές εκδηλώσεις, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Συγκεκριμένα:
Σάββατο 19 Οκτωβρίου, 7:00 μ.μ.,
Αίθουσα Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών Ακαδημίας 18, Αθήνα
Ομιλήτρια
ΑΝΝ ΛΕ ΣΤΡΑΤ (Αnne Le Strat), αντιδήμαρχος Παρισιού, πρόεδρος της Eau de Paris
Παρεμβάσεις από την πρωτοβουλία πολιτών Save Greek Water (www.savegreekwater.gr) και εκπροσώπους συλλογικοτήτων εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ
——————————————————————————————————————————
Σε συνδιοργάνωση με την κίνηση πολιτών «SOSτε Το Νερό» (www.sostetonero.blogspot.gr)
Δευτέρα 21 Οκτωβρίου, 7:00 μ.μ., Δημαρχείο Θεσσαλονίκης – Αίθ. Πολλαπλών Χρήσεων
Ομιλητές
ΑΝΝ ΛΕ ΣΤΡΑΤ (Αnne Le Strat), αντιδήμαρχος Παρισιού, πρόεδρος της Eau de Paris
ΟΣΜΑΝ ΟΖΓΚΙΟΥΒΕΝ (Osman Özgüven), δήμαρχος Δικελί (Τουρκία)
—————————————————————————————————————————————-
Στόχος των εκδηλώσεων είναι, μέσα από την παρουσίαση συγκεκριμένων εμβληματικών εγχειρημάτων (Παρίσι και Δικελί), να διευρύνουμε τη συζήτηση και την τεκμηρίωση για την προοδευτική, κοινωνικά δίκαιη και οικολογική διαχείριση του νερού υπό δημόσιο έλεγχο, απορρίπτοντας τους μύθους που καλλιεργούν οι θιασώτες της ιδιωτικοποίησης των κοινών αγαθών. Η σχετική εμπειρία από την οποία μπορούμε να ωφεληθούμε είναι άλλωστε υπαρκτή, δυναμικά αυξανόμενη και προσβάσιμη.
Η Ανν λε Στρατ, αντιδήμαρχος του Παρισιού σήμερα, παρακολούθησε και πρωτοστάτησε στον αγώνα για την ανάκτηση από το δήμο της εταιρείας ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας (η οποία είχε ιδιωτικοποιηθεί το 1985). Θα παρουσιάσει την Eau de Paris, τον τρόπο λειτουργίας της, τη δομή της και τα ιδιαίτερα ζητήματα που προκύπτουν τόσο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και συμμετοχής των εργαζομένων και των πολιτών στο σχετικό εγχείρημα. Επιπλέον θα αναφερθεί στις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης, που έγιναν αφόρητες, οδηγώντας στην επαναφορά της εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο.
Ο Οσμάν Οζγκιουβέν είναι δήμαρχος του Δικελί (Τουρκία) και θα αναφερθεί στην εμπειρία εφαρμογής ενός ιδιαίτερου συστήματος τιμολόγησης του νερού που ανταποκρίνεται στην ιδιαιτερότητά του ως κοινού αγαθού, καθώς και στον επανασχεδιασμό της εταιρείας ύδρευσης που απαιτήθηκε για κάτι τέτοιο. Μεταξύ άλλων, δέκα κυβικά μέτρα νερού το μήνα παρέχονται δωρεάν σε άπορους δημότες, ενώ όποιος υπερβαίνει αυτό το όριο χρεώνεται κανονικά για το σύνολο της κατανάλωσής του. Κοινωνικά υπεύθυνες πρακτικές εφαρμόζονται στον ίδιο δήμο και σε άλλους τομείς (φροντίδα υγείας με χαμηλό κόστος, δωρεάν δημόσιες συγκοινωνίες και ψωμί σε τιμή κόστους). Οι δημότες στέκονται στο πλευρό της δημοτικής αρχής, που διώκεται επί σειρά ετών εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει. Η περίπτωση του Δικελί αποδεικνύει ότι η ανεπάρκεια του θεσμικού πλαισίου προσπερνιέται όταν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση.
]]>H ομάδα έχει στείλει επιστολές σε εταιρίες συμπεριλαμβανομένης της γαλλικής πολυεθνικής SuezEnvironment, των ελληνικών συμπράξεων ΑΚΤΩΡ ΑΕ και ΤΕΡΝΑ και των ισραηλινών γκρουπ Mekorot και Αrison Ιnvestment, σχετικά με τις αναφερόμενες προσφορές τους για την ΕΥΑΘ.
«Αν και στην Ελλάδα δεν υπάρχει προηγούμενο, η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού συνήθως εκτόξευσε τις τιμές και σε πολλές περιπτώσεις υποβάθμισε την ποιότητα του νερού. Αν και η τάση στην Ευρώπη είναι πλέον η επανακρατικοποίηση των συστημάτων ύδρευσης, μας εξαναγκάζουν να κάνουμε το αντίθετο» λέει η Μαρία Κανελλοπούλου, μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών SaveGreekWater. “HEYΑΘ είναι η πρώτη περίπτωση ιδιωτικοποίησης νερού στην Ελλάδα, που πρέπει να σταματήσουμε για να εξασφαλίσουμε ότι η τάση δε θα εξαπλωθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα» πρόσθεσε.
«Οι εταιρίες που ενεπλάκησαν στην ιδιωτικοποίηση του νερού συχνά αμαύρωσαν τη φήμη τους, το ρίσκο τους αυξήθηκε και τα κέρδη τους ήταν περιορισμένα. Οι εταιρίες που στοχεύουν να αγοράσουν την ΕΥΑΘ, βασίζουν το εταιρικό τους μοντέλο στον καιροσκοπισμό και θα πρέπει να το λάβουν αυτό σαν προειδοποίηση για τις δυσκολίες που έπονται» είπε ο Γιώργος Αρχοντόπουλος, από το σύλλογο εργαζομένων στην ΕΥΑΘ.
«Την προηγούμενη εβδομάδα η εταιρία EldoradoGold ανακοίνωσε την αναστολή της παραγωγής της στο χρυσωρυχείο της Χαλκιδικής. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα εταιρίας η οποία δεν είναι επιθυμητή στην Ελλάδα και την οποία οι πολίτες είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για να σταματήσουν την εκμετάλλευση ενός από τους κοινούς τους πόρους. Οι κάτοικοι έχουν καταφέρει να καθυστερήσουν τις εξορυκτικές δραστηριότητες με συνεχή και δυναμική αντίσταση. Είναι η ίδια κατάσταση που διαμορφώνεται για την προστασία του δημόσιου νερού και της ΕΥΑΘ στη Θεσσαλονίκη» είπε η GabriellaZanzanaini, διευθύντρια ευρωπαϊκών υποθέσεων της Food & WaterEurope.
«50 ευρωβουλευτές, από τους Συντηρητικούς, το Λαϊκό Κόμμα, τους Φιλελεύθερους, τους Πράσινους , τους Σοσιαλιστές και την Αριστερά, προερχόμενοι από 18 χώρες, συνυπέγραψαν την επιστολή. Η μαζική αυτή συμμετοχή είναι χαρακτηριστική της διεθνούς και τοπικής αντίδρασης στην πώληση του νερού που θα ζημιώσει τις εταιρίες που θα συμμετάσχουν στην ιδιωτικοποίηση. Οι εταιρίες θα πρέπει να επιδιώκουν την κερδοφορία τους μέσα από το εμπόριο ιδιωτικών αγαθών, όχι ελέγχοντας την αγορά δημοσίων αγαθών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στέλνει σαφή προειδοποίηση στην ελληνική κυβέρνηση, ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού ούτε είναι ευπρόσδεκτη, ούτε θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από την κρίση» είπε ο Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, που είχε αναλάβει τη προώθηση της πρωτοβουλίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Οι πολίτες διεκδικούν να παραμείνει η επικερδής δημόσια επιχείρηση στην ιδιοκτησία του δημοσίου, όπου η πραγματική συμμετοχή πολιτών και εργαζομένων στη διαχείριση του νερού είναι εφικτή. Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπου πάνω από 1 600 000 πολίτες έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του δικαιώματος στο νερό και την πρόσφατη απόσυρση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των υπηρεσιών ύδατος από την αμφιλεγόμενη οδηγία για τις Συμβάσεις Παραχώρησης, οι υποψήφιες εταιρείες πηγαίνουν πραγματικά ενάντια στο ρεύμα, εμμένοντας στην προσφορά τους για την ΕΥΑΘ.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Προς τις εταιρείες που συμμετέχουν στην διαδικασία εξαγοράς της ΕΥΑΘ
Δεν σας θέλουμε στη Θεσσαλονίκη. Παρακαλούμε να αποσύρετε την προσφορά σας.
Ο τύπος αναφέρει ότι η εταιρεία σας συμμετέχει στον διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, της Εταιρίας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Θεσσαλονίκης. Σας ζητάμε να αποσύρετε την προσφορά σας.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ βρίσκει αντίθετους τους πολίτες της πόλης, τους εργαζόμενους, καθώς και τους δήμους της Θεσσαλονίκης. Ο μόνος λόγος που η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης είναι ακόμη σε εξέλιξη είναι γιατί αυτή επιβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται υπό την πίεση της Τρόικας για τη μείωση του ελληνικού χρέους. Δεν υπάρχει τίποτα ευγενές στην κερδοσκοπία από την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, ούτε για εσάς ούτε για την εταιρία σας. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, που υποστηρίζονται από πολλές άλλες ομάδες ανησυχούν ότι η εταιρία σας από αυτή την επένδυση θα επιδιώξει κέρδη εις βάρος των πολιτών της Θεσσαλονίκης και των εργαζομένων στην ΕΥΑΘ. Όπως συνέβη και σε άλλες περιοχές, είναι πιθανό να αντιμετωπίσετε μεγάλο διάστημα παρατεταμένης αντίδρασης τόσο στη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Οι αγώνες αυτοί είναι καλά οργανωμένοι και τεκμηριωμένοι. Οι εταιρείες που συμμετέχουν σε τέτοιες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες καταλήγουν με τη φήμη τους αμαυρωμένη, την αξιοπιστία τους κατακερματισμένη, τους επιχειρηματικούς κινδύνους αυξημένους και τα κέρδη περιορισμένα. Πιστεύουμε ότι η προσφορά σας βασίζεται σε μια αδύναμη επιχειρηματική υπόθεση. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι επιχειρήσεις σήμερα δεν βασίζουν το επιχειρηματικό τους μοντέλο στον οπορτουνισμό, ούτε λαμβάνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που είναι σαφώς ανεπιθύμητες.
Υπάρχει εναλλακτική λύση για την ΕΥΑΘ, που υποστηρίζεται από τους εργαζόμενους της ΕΥΑΘ, τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, τους δήμους, και εμάς. Αυτή είναι να παραμείνει το νερό στην ιδιοκτησία του δημοσίου έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα συνεχίσει να παρέχει υπηρεσίες υψηλής ποιότητας. Απορρέει από το γεγονός ότι το νερό είναι ένα κοινό αγαθό και η πρόσβαση σε πόσιμο νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, όπως αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ (2010) και την επιτυχημένη Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το ‘Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα’.
Ζητούμε λοιπόν να αποσύρετε την προσφορά σας και να αφήστε τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να καθορίσουν το μέλλον της ΕΥΑΘ.
Με εκτίμηση,
Υπογράφτηκε από
GREECE
Organisations
Art Bank, Greece
· Athens Initiative for a self – organized field at Hellenikon, Greece
· Citizens of Pilio against the privatization and sell-off of water, Greece
· Citizens’ Initiative for a fundamental constitutional revision
· Consumer Social Cooperative of Thessaloniki “Βίος Coop”, Greece
· Ecological Group “Mother Earth”, Pieria, Greece
· Ecology-Solidarity (Oikologia – Allilengyi), Greece
· Ecological Movement of Thessaloniki, Greece
· Ecology-Greens (Oikologi – Prasinoi) of Central Macedonia
· EDOTH N/T ADEDY THESSALONIKIS
· ELE Audit committee for the public debt of Greece
· Environmental Society of Preveza, Greece
· FOINIX Organization for sustainable growth applications, Crete
· Free Popular Resistance Group (E.L.L.A.S.), Greece
· Hellenic Biodiversity Center, Greece
· Ikaria Center for Documentation, Research and Action, Greece
· Initiative 136, Greece
· Initiative for an understanding of waste disposal management, Greece
· Network of Exchange and Solidarity of Magnesia, Greece
· Pancretan Struggle Network against Industrial Renewable Energy Sources
· People’s University of Social Solidarity Economy, Greece
· PROSKALO – Cooperation Initiative for the Social and Solidarity Economy
· SEEYATH, Somateio Ergazomenon EYATH, Greece
· SOStetoNERO, Greece
· Save Greek Water, Greece
· Trade Unions Centre of Thessaloniki, part of G.S.E.E, Greece
· Without Debt, Without Euro – Community of Thought and Action, Greece
EUROPE
Organisations
· Action from Ireland, Ireland
· Agua de Todos, Portugal
· Abvakabo FNV, The Netherlands
· Aquattac
· Alburnus Maior Association (Save Rosia Montana Campaign)
· Asociatia Bankwatch Romania
· Associação Sindical dos Profissionais da Inspecção Tributária, Portugal
· ATTAC Austria
· ATTAC Castilla y León, Spain
· ATTAC España
· ATTAC Norway
· Berliner Wassertisch, Germany
· BSRB Federation of State and Municipal Employees, Iceland
· Campaign for the Welfare State, Norway
· Centro di Volontariato Internazionale, Italia
· CGSP Centrale Générale des Services Publics Wallonne, Belgium
· Confederação Portuguesa das Colectividades de Cultura, Recreio e Desporto (CPCCRD), Portugal
· Coordination Eau Île-de-France, France
· Corporate Europe Observatory
· Coordination Gaz-Électricité-Eau Bruxelles, Belgium
Coordination Rhône-Méditerranée des Associations des Usagers de l’Eau, France
CSC-FEC, Belgium
· Eau Bien Commun PACA, France
· Eau Secours 34, France
· Ecologistas en Acción, Spain
· Eco Ruralis Association – In support of traditional and organic farmers
· ELA, Basque Workers Solidarity
· Euracme, Belgium
· European Federation of Food Agriculture and Tourism Trade Unions, Belgium
· European Federation of Public Service Unions
· European Water Movement
· Federacion de Empleados Publicos de la Union Sindical Obrera, España
· Federation “Construction, Industry and Water-Supply” – “PODKREPA”, Bulgaria
· Fédération des services publics CGT, France
· FOA – Trade and Labour, Denmark
· Food & Water Europe
· Forum Italiano Movimenti per l’Acqua, Italy
· Foundation for Environment and Agriculture, Bulgaria
· France Libertés – Fondation Danielle Mitterrand, France
· Gemeingut in BürgerInnenhand (GiB), Germany
· GoodPlanet Belgium
· Government and Public Entities Section – General Workers’ Union, Malta
· InfOMG – Information Center about GMO’s, Romania
· Ingénieurs sans frontières, Belgium
· Institut Européen de Recherche sur la Politique de l’Eau, Belgium
· Kairos Europe
· Marée Citoyenne, France
· Movimento Pela Água, Portugal
· Mouvement Utopia, France
· Pancyprian Freedom Guild Worker Water Boards, Cyprus
· Parti ÉGALITÉ, Belgium
· Social Development Cooperative, The Netherlands
· SIPTU Services Industrial Professional and Technical Union, Ireland
· Swedish Municipal Workers Union, Kommunal, Sweden
· Sindikata zdravstva Crne Gore, Montenegro
· The Angry Youth – informal group in Cluj-Napoca, Romania
· The Corner House, UK
· The Finnish Public Services Unions’ EU Party FIPSU ry, Finland
· The Slovak-Scandinavian cooperative Urd, Slovakia
· Trade Union of Local Government Employess, Denmark
· Trade Union of State and Local Goverment Employees, Croatia
· Trade Union of Public and Welfare Sectors JHL ry, Finland
· Objectif Ô, Belgium
· Organic Agriculture Association, Albania
· Oxfam Solidarité, Belgium
· PROTOS, Belgium
· Re:Common, Italy
· Re.Generation – Bucharest, Romania
· VISION, Sweden
· Vodovod I Kanalizacija, Sarajevo, Bosnia & Herzegovina
· Water Movement Norway
· WIB “Wasser in Bürgerhand”, Germany
· Unison, Bristol Water Services Branch, UK
· UNIÃO DOS SINDICATOS DE LISBOA (USL/CGTP-IN), Portugal
· Zukunftskonvent, Germany
INTERNATIONAL
Organisations
· Alliance of Government Workers in the Water Sector, Philippines
· Blue Planet Project, Canada
· Canadian Union of Public Employees, Canada
· Citizen’s Front for Water Democracy (CFWD), India
· Confederation Chretienne des Syndicats Malgaches “Sekrima”, Madagascar
· Federación Nacional de Trabajadores del Agua Potable del Peru, Peru
· Federation of Parastatal Bodies and Other Unions, Mauritius
· Food & Water Watch, USA
· Information Resource Centre (For Mah. labour) Nagpur, India
· Jubilee South Asia Pacific Movement on Debt and Development
· KRuHA people’s coalition for the right to water, Indonesia
· LDA EU, Pakistan
· Nagpur Municipal Corporation Employees Union, India
· National Platform Against Water Privatization (NPAWP), India
· The Council of Canadians, Canada
· Transnational Institute
· Public Sector Employees Fedration of Pakistan, Pakistan
· Public Service Alliance of Canada, Canada
· Public Services International
· Red Vida, the Americas
· South African Municipal Workers Union (SAMWU), South Africa
· Su Hakki Kampanyasi, Turkey
· Swarna Hansa Foundation, Sri Lanka
· Water & Energy Users’ Federation (WAFED), Nepal
Members of the European Parliament
· ANDERSON Martina, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Ireland
· ARLACCHI Pino, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
· ARSENIS Kriton, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Greece
· BALDINI Marino,Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Croatia
· BÈLIER Sandrine, Group of the Greens/European Free Alliance, France
· BENNAHMIAS Jean-Luc, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, France
· CASHMAN Michael, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, United Kingdom
· CASTEX Françoise, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, France
· CHILDERS Nessa, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Ireland
· COFFERATI Sergio Gaetano, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
DELVAUX Anne, Group of the European People’s Party (Christian Democrats), Belgium
· EICKHOUT Bas, Group of the Greens/European Free Alliance, Netherlands
· GARCIA-HIERRO CARABALLO Dolores, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Spain
· HÂNDEL Thomas, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany
· JAAKONSAARI Liisa, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Finland
· JADOT Yannick, Group of the Greens/European Free Alliance, France
· JONG de Cornelis, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Netherlands
· KADENBACH Karin, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria
· KLEVA KEKUŠ Mojca, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Slovenia
· KOVÀCS Béla, Non-attached Members, Hungary
· LAMBERT Jean, Group of the Greens/European Free Alliance, United Kingdom
· LEICHTFRIED Jörg, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria
· LEINEN Jo, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Germany
· MERKIES Judith A., Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Netherlands
· MILANA Guido, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
· MIRANDA Ana, Group of the Greens/European Free Alliance, Spain
· PALECKIS Justas Vincas, Lithuania
· PAPADOPOULOU Antigoni, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Cyprus
· PERELLO RODRIGUEZ, Andres, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Spain
· PIRILLO Mario, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
· PITTELA Gianni, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
· PRODI Vittorio, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
· REGNER Evelyn, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria
· RIVASI Michèle, Group of the Greens/European Free Alliance, France
· ROMEVA I RUEDA Raül, Group of the Greens/European Free Alliance, Spain
· RÜHLE Heidi, Group of the Greens/European Free Alliance, Germany
· SCHOLZ Helmut, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany
· SIMON Peter, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Germany
· STADLER Ewald, Non-attached member, Austria
· STAES Bart, Group of the Greens/European Free Alliance, Belgium
· TARABELLA Marc, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Belgium
· TOIA Patrizia, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Italy
· ULVSKOG Marita, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Sweden
· VAJGL Ivo, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, Slovenia
· WEIDENHOLZER Josef, Group of the Progressive Alliance of Socialists and Democrats in the European Parliament, Austria
· WILS Sabine, Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany
· WOJCIECHOWSKI Janusz, European Conservatives and Reformists Group, Poland
· ZANONI Andrea, Group of the Alliance of Liberals and Democrats for Europe, Italy
· ZIMMER Gabi, President of Confederal Group of the European United Left – Nordic Green Left, Germany, Germany
INDIVIDUALS
· David McDonald, Professor, Queen’s University, Canada
· David Barkin, Profesor de Economía, Mexico
· Lucienne THIPHAINE, journaliste et plasticienne. France
· Ursula Pezeu, sophrologist, translator, France
· Jutta Schutz, Aquattac
· Leslie Franke and Herdolor Lorenz, Kernfilm
· Evgnomia Xinu, Thessaloniki, Greece
· Christophe Thurotte, Chargé d’études, GAIA Concept, France
]]>[box] Τέσσερα επιχειρηματικά σχήματα εκδήλωσαν σήμερα αρχικό, μη δεσμευτικό ενδιαφέρον, για το 51% της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ ΑΕ). Δεν είναι έκπληξη ούτε η συμμετοχή της Suez σε κοινοπραξία με τον μεγαλοεργολάβο κύριο Μπόμπολα αλλά ούτε και η απουσία της Veolia της οποίας οι κινήσεις τον τελευταιό καιρό, όπως π.χ. η πώληση του μεριδίου της στην Πορτογαλία σε εταιρία κινεζικών συμφερόντων είναι ενδεικτική της στρατηγικής της αποχώρησης απο την Ευρώπη. [/box]
[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]
[box] Τέσσερα επιχειρηματικά σχήματα εκδήλωσαν σήμερα αρχικό, μη δεσμευτικό ενδιαφέρον, για το 51% της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ ΑΕ). Η γαλλική Suez Environment από κοινού με την ΕΛΛΑΚΤΩΡ (συμφερόντων Μπόμπολα – Καλιτσάντση), Η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ σε κοινό σχήμα με τον επιχειρηματία Γ. Αποστολόπουλο του ομίλου Ιατρικού Αθηνών και με ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης Mekorot, Ο ομογενής επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης και μια πρωτοβουλία πολιτών «Κίνηση 136»[/box]
Ρεπορτάζ της enet
Αναλυτικότερα, ενδιαφέρον εκδήλωσαν, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τα εξής σχήματα:
-Η γαλλική Suez Environment από κοινού με την ΕΛΛΑΚΤΩΡ (συμφερόντων Μπόμπολα – Καλιτσάντση). Το ενδιαφέρον των Γάλλων δεν θεωρήθηκε έκπληξη, αφού η Suez, μέτοχος στην εταιρεία με ποσοστό 5%, είχε “κατέβει” και στον πρώτο διαγωνισμό, που τότε αφορούσε μειοψηφικό πακέτο της ΕΥΑΘ ΑΕ.
-Η ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ σε κοινό σχήμα με τον επιχειρηματία Γ. Αποστολόπουλο του ομίλου Ιατρικού Αθηνών και με ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης Mekorot. Βάσει των όρων του διαγωνισμού, τα επιχειρηματικά σχήματα, ή η εταιρείες που θα διεκδικήσουν το 51% της ΕΥΑΘ ΑΕ πρέπει να διαθέτουν εμπειρία στον κλάδο της ύδρευσης σε πόλη τουλάχιστον 500.000 κατοίκων την τελευταία τριετία.
-Ο ομογενής επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος όμως, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν έχει μέχρι στιγμής εξασφαλίσει τη συνεργασία εταιρείας του κλάδου ύδρευσης, κενό για την κάλυψη του οποίου έχει ζητηθεί, βάσει των ίδιων στελεχών, δίμηνη παράταση.
-Η Κίνηση 136, μια πρωτοβουλία πολιτών που εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και αντιπροτείνει την κοινωνική διαχείρισή της, μέσω συνεταιρισμών σε επίπεδο γειτονιάς. Η Κίνηση υποστηρίζει ότι αν η εκτιμώμενη αξία της ΕΥΑΘ διαιρεθεί με τον αριθμό των χρηστών, το αποτέλεσμα είναι το κόστος των 136 ευρώ/πολίτη για την εξαγορά.
Εταιρείες όπως οι Veolia και Aqualia, που είχαν δηλώσει “παρούσες” σε κοινοπρακτικά σχήματα, στον προηγούμενο διαγωνισμό (2009), δεν έκαναν αυτή τη φορά την εμφάνισή τους.
Σημειώνεται ότι στην τρέχουσα πρώτη φάση του διαγωνισμού, θα εξεταστεί κατά πόσον οι ενδιαφερόμενοι πληρούν τα απαιτούμενα τεχνικά και χρηματοοικονομικά κριτήρια, αλλά και θέματα νομικής φύσης.
Όσοι κριθεί ότι πληρούν τις προϋποθέσεις, θα περάσουν στην επόμενη φάση του διαγωνισμού, αποκτώντας πρόσβαση στα στοιχεία της ΕΥΑΘ, ώστε να ακολουθήσει η υποβολή δεσμευτικών προσφορών.
[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]
]]>Ακολουθεί η επιστολή σε ελληνικά και γαλλικά.
Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu Ils soutiennent les lois avant de les abattre
Voltaire
(Οι τύραννοι βρίσκονται πάντα στο λυκόφως της αρετής. Υποστηρίζουν τους νόμους πριν τους καταστρέψουν.)
Γάλλοι , αδέλφια μας!
Στις 19.02.2013 ο Πρόεδρος σας, ο Φρανσουά Ολάντ, επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Χώρας μας, την Αθήνα..«Το μήνυμα μας προς την Ελλάδα, είναι μήνυμα φιλίας, στήριξης, εμπιστοσύνης και ανάπτυξης», ανέφερε ο Πρόεδρος σας και ζήτησε από γαλλικές εταιρείες να επενδύσουν……να επενδύσουν σε γη και ύδωρ.
Ο Hollande και ο Σαμαράς μιλούν για «επενδύσεις» στον τομέα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων της Ελλάδος, φυσικούς πόρους που προστατεύει το ελληνικό Σύνταγμα. και που δεν ανήκουν σε κανέναν μας, ούτε και στον πρωθυπουργό, για να τους εμπορεύεται.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τον αγώνα που κάνετε για την προστασία των κοινωνικών και συλλογικών αγαθών και την ευαισθησία που έχετε στο θέμα της διαχείρισης του νερού. Μετά από δεκαετίες ιδιωτικής διαχείρισης και παρόλο που οι δύο μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, η Suez και η Veolia, είναι γαλλικών συμφερόντων, το Παρίσι, Brest, Varage, Durance-Luberon, Castres, Cherbourg η Toulouse και άλλοι διεκδίκησαν και πέτυχαν την επιστροφή του νερού σε δημόσια χέρια. Και το έκαναν αφού βίωσαν τις συνέπειες από την εμπορευματοποίηση του νερού, την αλματώδη αύξηση των τιμών, την άνιση πρόσβαση στις υπηρεσίες ύδρευσης, την υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, τις μειωμένες επενδύσεις σε συντήρηση και επέκταση του δικτύου και τις μονοπωλιακές πρακτικές. Αν και στην Ελλάδα οι πολίτες έχουν ξεχάσει τη μακρινή εποχή του 1925, απόρροια του τότε διεθνούς οικονομικού ελέγχου, όπου το νερό της Αθήνας ήταν στα χέρια της αμερικάνικης Ulen, οι νεότεροι, διαβάζοντας και μελετώντας, μοιραζόμαστε μαζί σας τις ίδιες ακριβώς ανησυχίες για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση των ελληνικών δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ αλλά και πολλών δημοτικών υπηρεσιών όπως φημολογείται.
Η αγωνία μας, εντείνεται ακόμη περισσότερο και μετατρέπεται σε οργή, μετά και από την απάντηση του Διευθυντηρίου του Επιτρόπου της ΕΕ, Όλι Ρεν, προς τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, που επιβεβαιώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί σκοπίμως την ιδιωτικοποίηση σε όλες τις χώρες που λαμβάνουν πακέτα διάσωσης. παρόλο που αυτό αντίκειται στην Οδηγία περί ουδετερότητας σε σχέση με την ιδιωτική ή δημόσια ιδιοκτησία και διαχείριση των υπηρεσιών νερού (άρθρο 345 TFEU και άρθρο 171 της Οδηγίας 2006/123/EC σχετικά με υπηρεσίες εσωτερικής αγοράς) αλλά και στο Πρωτόκολλο για τις Δημόσιες Υπηρεσίες της Συνθήκης. Ταυτόχρονα, αγνοείται εκουσίως από την Κομισιόν αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, το γεγονός ότι η είναι η ίδια (η Κομισιον) που διεξάγει έρευνα για τις μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, (Suez, Veolia, Saur), για μονοπωλιακές πρακτικές και πρακτικές εναρμόνισης συμπεριφοράς.
Σε αυτή λοιπόν τη χώρα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, που μέρα με τη μέρα χάνει μέρος της εθνικής της ανεξαρτησίας και που οι φωνές και οι αντιδράσεις των πολιτών της έναντι του αποικιακού τύπου ξεπουλήματος των φυσικών της πόρων πνίγονται υπό το δόγμα της “μηδενικής ανοχής”, η ελληνική κυβέρνηση, που υφάρπαξε την ψήφο των Ελλήνων για να «επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο, θεωρεί ότι είναι επείγον να γεμίσουν τα ταμεία της με ό,τι πωλείται, και φαίνεται για πούλημα δεν έχουν μόνο την κληρονομιά της αλλά και ένα κομμάτι από την ψυχή της. Εμείς οι Έλληνες πολίτες ταπεινωμένοι γυρνάμε στην εποχή του προτεκτοράτου, αναγκασμένοι να ιδιωτικοποιήσουμε το νερό μας καθιστώντας το επισφαλές και ακριβό.
Μετά το μεγαλειώδες ιταλικό δημοψήφισμα για το νερό το 2011, την επαναδημοτικοποίηση του σε πολλές περιοχές της Γαλλίας, την νομοθέτηση από την Ολλανδία το 2004 της υποχρεωτικής διαχείρισης των υδάτων από δημόσιες υπηρεσίες και την προστασία του από το γερμανικό σύνταγμα, αναρωτιόμαστε: η Ε.Ε. μας θεωρεί ακόμα Ευρωπαίους; Κι εμείς λυπούμαστε, ακριβώς επειδή είμαστε Ευρωπαίοι, όχι μόνο για μας, αλλά μη γίνουμε άθελα μας ο Δούρειος Ίππος για τη δημιουργία αγοράς νερού σε όλη την Ευρώπη. Ξέρουμε ότι ο γαλλικός λαός δεν θα έχει γίνει σε τίποτα πλουσιότερος από τη δράση των γαλλικών πολυεθνικών νερού, ακόμα κι αν εξαπλώνονταν και στο τελευταίο νησί μας και σας καλούμε να σταθείτε στο πλευρό μας. Δεν θέλουμε τέτοιες “επενδύσεις”, που σημαίνουν ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση του κόστους, που θα κρατήσουν τη χώρα μας χρεωμένη στον αιώνα τον άπαντα..
Θέλουμε να σας φωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα είναι ζήτημα όλων των Ευρωπαίων που εδώ και χρόνια αντιστέκονται σθεναρά στη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Είναι ένα βήμα πίσω στον κοινό μας αγώνα για τα συλλογικά αγαθά και την ανθρώπινη ζωή. Για όλους μας το νερό δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό αγαθό, είναι σύμβολο δικαιοσύνης και ελευθερίας, συλλογική κληρονομιά που είμαστε υποχρεωμένοι να τη διαφυλάξουμε και να τη παραδώσουμε ασφαλή και ελεύθερη στην επόμενη γενιά.
Εν κατακλείδι, η μοίρα της Ελλάδος είναι και μοίρα της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που συμπεριφέρεται ως αντιδημοκρατική ολιγαρχία, εγκαθιστώντας μια νέου τύπου φεουδαρχία του 21ου αιώνα που λόγο έχουν μόνο τα λόμπι της αγοράς.
Γάλλοι αδέλφια μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες σας ζητάμε να είστε δίπλα μας σε αυτό τον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για τη δημοκρατική διαχείριση των υδάτινων πόρων μας, έναντι μιας τρόικας που αποφασίζει και διατάζει και μίας κυβέρνησης που είναι αλυσοδέσμια, καμιά φορά προς ευχαρίστησή της, στους όρους του μνημονίου. Ήρθε η ώρα από κοινού να δώσουμε μία νέα πνοή στο τρίπτυχο ελευθερία – ισότητα – αδελφοσύνη.
Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.
αυτό που εναντιώνεται στο δυνάστη λέγεται λαός
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ.
« Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu. Ils soutiennent les lois avant de les abattre. » Voltaire, Catilina, acte I, scène 5.
Français, nos frères !
Le 19 février 2013, votre président, François Hollande, s’est rendu dans notre capitale Athènes. « Notre message envers la Grèce est un message d’amitié profonde, de soutien, de confiance et de croissance » : voilà ce qu’a dit votre président. Avant d’appeler les entreprises françaises à investir… dans la terre et l’eau.
François Hollande et Antonis Samaras (Premier ministre grec) parlent « d’investissements » dans le domaine de la gestion des ressources en eau de la Grèce, ressources naturelles protégées par la Constitution grecque, qui n’appartiennent à personne d’entre nous, ni même au Premier ministre qui veut en faire commerce.
Nous connaissons très bien votre combat pour la protection des biens publics et sociaux et votre sensibilisation au sujet de la gestion de l’eau. Après des dizaines d’années de gestion privée de l’eau, et bien que Suez et Veolia, les deux grandes multinationales de l’eau, aient des intérêts français, les villes de Paris, Brest, Varages, Durance-Lubéron, Castres, Cherbourg, Toulouse et d’autres, se sont battues et ont obtenu que la gestion de l’eau redevienne publique. Ces villes ont agi ainsi après avoir vécu les conséquences de la commercialisation de l’eau, la montée vertigineuse des prix, l’accès inégal aux services hydrauliques, la baisse des investissements dans l’entretien du réseau, et les pratiques monopolistiques.
Même si en Grèce les citoyens ont oublié les temps lointains de 1925, quand l’eau d’Athènes était aux mains de l’entreprise américaine Ulen, nous les plus jeunes avons étudié et réfléchi à cette question, et nous partageons des inquiétudes similaires aux vôtres concernant la privatisation à venir des Compagnies des eaux ΕΥΑΘ et ΕΥΔΑΠ (compagnies de gestion de l’eau à Athènes et Thessalonique), et de nombreux autres services municipaux selon les bruits qui courent.
Notre inquiétude grandit et se transforme en colère quand nous lisons la réponse du commissaire européen Olli Rhen aux organisations de la société civile, qui confirme que la Commission européenne promeut à dessein la privatisation dans tous les pays qui bénéficient de plans de sauvetage. Bien que cela soit totalement contraire à la Directive de neutralité concernant la propriété ou la gestion privée ou publique des services de l’eau [1], mais aussi contraire au Protocole concernant les Services publics du Traité. Dans le même temps, la Commission et le gouvernement grec font semblant d’ignorer que la Commission elle-même effectue une recherche sur les pratiques monopolistiques de Suez, Veolia et Saur.
Dans notre pays qui se trouve au bord de la faillite et qui jour après jour perd une partie de sa souveraineté et de son indépendance, où les voix et protestations des citoyens contre le bradage colonialiste de ses ressources naturelles sont noyées sous le dogme de la « tolérance zéro », le gouvernement grec – qui a escamoté le vote des Grecs pour « renégocier » le mémorandum – considère qu’il est urgent de remplir ses caisses avec tout ce qui peut se vendre. Il semble qu’il vende non seulement son héritage, mais aussi une partie de son âme. Nous, les citoyens grecs, nous retournons, humiliés, aux temps du protectorat, obligés de privatiser notre eau – ce qui la rend chère et peu sûre.
Après l’impressionnant référendum italien pour l’eau, en 2011, le retour à la gestion publique dans de nombreuses villes françaises, la réglementation aux Pays-Bas en 2004 qui impose une gestion publique des services de l’eau, et la protection de l’eau par la constitution allemande, nous ne pouvons que nous demander : l’Union européenne nous considère-t-elle encore comme des Européens ? Et nous sommes tristes, justement parce que nous sommes Européens, non seulement pour nous, mais parce que nous allons devenir contre notre volonté le cheval de Troie de la marchandisation de l’eau partout en Europe. Nous savons que le peuple français ne s’enrichira pas de l’activité des multinationales françaises de l’eau, même si elle devait s’étendre jusqu’à la dernière de nos îles. C’est pourquoi nous vous invitons à vous tenir à nos côtés. Nous ne voulons pas de ces « investissements », qui signifient privatisation des gains et socialisation des coûts. Ce qui conduira notre pays à s’endetter jusqu’à la nuit des temps.
Nous voulons vous crier du fond de notre âme que la privatisation de l’eau, en Grèce, est une question qui concerne tous les Européens, qui depuis des années résistent vigoureusement à toute marchandisation des services de l’eau. C’est un pas en arrière dans notre combat pour les biens publics et pour la vie humaine. Pour nous tous, l’eau est plus qu’un bien commun, c’est le symbole de la justice et de la liberté, un héritage collectif que nous avons le devoir de protéger, pour le transmettre libre et sûr à la génération future.
En conclusion, le destin de la Grèce est aussi le destin de l’Europe. Une Europe qui se comporte en oligarchie anti-démocratique, installant une féodalité du XXIe siècle d’un nouveau genre, où la prise de décision est réservée aux lobbies.
Français, nos frères, nous les citoyens grecs, nous vous demandons d’être à nos côtés dans le combat que nous menons pour une gestion démocratique de nos ressources en eau, face à une troïka (FMI, Banque mondiale, Commission européenne, ndlr), qui décide et ordonne, et un gouvernement grec, qui n’est qu’aliéné, parfois de bon gré, aux directives du mémorandum. L’heure est venue que nous donnions ensemble un nouveau souffle à la devise liberté-égalité-fraternité.
Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται. «
On appelle démos (le peuple), ceux qui s’opposent au tyran. »
Thucydide (460-394 av. J.-C.).
]]>[box] Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αποκαλυτπική, για το δικό μας μέλλον, ανοιχτή επιστολή προς ευρωβουλευτές εστάλη από πολλές ισπανικές οργανώσεις και το Ευρωπαϊκό Κίνημα νερού με την ευκαιρία της πρόσκλησης της Suez προς ορισμένους ευρωβουλευτές να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις τους στη Βαρκελώνη. Η επιστολή εξηγεί γιατί η αποδοχή μιας τέτοιας πρόσκλησης από την πλευρά τους δεν είναι «απλώς μια ωραία ευκαιρία για ένα υπέροχο ταξίδι στην όμορφη Βαρκελώνη”, αλλά μια σημαντική υποστήριξη σε βάρος των λαών σε όσους κάνουν λόμπι σε επίπεδο ΕΕ για την εμπορευματοποίηση του νερού και ένα νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων σε όλες τις χώρες που μαστίζονται από το χρέος, την ίδια στιγμή μάλιστα, που περισσότεροι από 1.200.000 Ευρωπαίοι έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την αναγνώριση του νερού ως ανθρωπίνου δικαιώματος από την ΕΕ, ύστερα απο την αντίστοιχη αναγνώριση από τον ΟΗΕ και την εγκατάλειψη αυτών των πολιτικών. Στην επιστολή τους εξηγούν όλες τις ανοιχτές δικαστικές διαφορές και τα ειδικά προβλήματα που οι ενέργειες της εταιρείας έχουν δημιουργήσει αλλά και ανατριχιαστικές λεπτομέρεις για τις υποδομές που έχουν πληρωθεί αποκλειστικά με δημόσιο χρήμα.[/box]
[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]
Επιστολή του ισπανικού κινήματος προς Ευρωβουλευτές σχετικά με επίσκεψη στην Βαρκελώνη που διοργανώνει η Suez
Όπως γνωρίζετε η Suez-Agbar σας έχει προσκαλέσει να επισκεφθείτε τις εγκαταστάσεις ύδρευσης στην Βαρκελώνη την 1η Μαρτίου. Δεν πρέπει ν’ αποδεχθείτε την πρόσκληση κι επίσης χρήσιμο είναι να προωθήσετε την επιστολή αυτή στους συναδέλφους σας. Η παρουσίαση θα είναι μονόπλευρη αφού δεν θα παραθέτει τις απόψεις όλων των ενδιαφερομένων Ισπανών ούτε αυτές αρκετών ΜΚΟ, οι οποίες είναι ουσιώδεις αφού το θέμα έχει σχέση με δημόσιες επιχειρήσεις και το περιβάλλον.
Γνωρίζουμε πως το Ευρωκοινοβούλιο πολιορκείται από τουλάχιστον 15.000 λομπίστες που καθημερινά προωθούν τις θέσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και τραπεζών ώστε όσα αυτές επιθυμούν να περιληφθούν στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Η αποδοχή μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι αντίθετη προς τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας, αφού οι αρχές, ενδιαφερόμενες να ικανοποιήσουν ιδιωτικές βλέψεις, απαξιούν ν’ ασχοληθούν με την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό των θεσμών και δημοσίων λειτουργιών. Έτσι τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η Δημοκρατία.
Ειδικά στην περίπτωση του νερού και της διαχείρισής του ως βασικού παράγοντος της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης, η συμπεριφορά αυτή θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τα υδατικά οικοσυστήματα αλλ’ επίσης την κοινωνική συνοχή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όταν στελέχη των ενδιαφερομένων επιχειρήσεων προσλαμβάνονται ως ειδήμονες σε σχετικά θέματα, καλούμενοι να γνωματεύσουν στις δικές των και τις ενέργειες των εργοδοτών των, οι δημόσιες αρχές μετατρέπονται σε συνεργάτες στα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον της κοινωνίας με σκοπό την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων των λίγων. Είναι δυνατόν η Suez-Agbar να κρίνει αντικειμενικά όταν προφανώς την συμφέρει να συνεχίσει μια πολιτική που το 2012 της απέδωσε κέρδη ύψους € 2,45 εκ. Πότε στην ιστορία η ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας είχε την υποστήριξη της κοινωνίας;
Αναλύοντας το πρόγραμμα της παρουσίασης θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
Οφείλετε να γνωρίζετε πως βάσει δικαστικής απόφασης του 2010, η διαχείριση της Suez-Agbar θεωρήθηκε παράνομη, καθώς αυτή δεν διέθετε τις απαιτούμενες συμβάσεις, πράγμα που δημιουργούσε προβλήματα και στις σχέσεις της με τους καταναλωτές. Παρόμοιο πρόβλημα μπορεί ν’ ανακύψει σε περίπου ακόμη είκοσι δήμους της περιοχής. Για την αντιμετώπιση του θέματος η Μητροπολιτική Διοίκηση της Βαρκελώνης δημιούργησε μιαν νέα επιχείρηση την οποία και παρέδωσε στην Suez-Agbar. Κατά της διαδικασίας υπήρξαν τουλάχιστον επτά ενστάσεις, μια εξ αυτών υποβληθείσα από την ίδια την Generalitat (αυτόνομη διοίκηση της Καταλανίας) κι έχουσα ως νομική βάση την άσκηση εξουσιών ανώτερης αρχής, ενώ οι λοιπές αφορούσαν σε θέματα οικονομικών προσφορών ή παραβάσεων κανονισμών (πού έχουν ήδη θεραπευθεί). Επί τη βάσει αυτών αρκετές κοινωνικές ομάδες κατέθεσαν αναφορές για διαφθορά κι έτσι οι εισαγγελικές αρχές ελέγχουν ήδη τις δημοτικές αρχές της Βαρκελώνης, αυτές της Μείζονος Βαρκελώνης και την Suez-Agbar για πιθανά αδικήματα.
Θεωρούμε σημαντικό ν’ αναφέρουμε πως οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης στο El Prat de Llobregat, η δημοτική εγκατάσταση καθαρισμού στο Baix Llobregat, το υδραυλικό φίλτρο θαλασσίου ύδατος και το εργοστάσιο αντίστροφης όσμωσης στον Sant Joan Despi, τουλάχιστον, κατασκευάσθηκαν με κεφάλαια της Καταλανικής Generalitat και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Συνοχής: η Suez-Agbar δεν έχει δώσει ούτε ένα ΕΥΡΩ για την κατασκευή αυτών. Έτσι η Καταλανική Generalitat έχει καταθέσει αίτηση αναγνώρισης των δικαιωμάτων της κυριότητος και διαχείρισης στις εγκαταστάσεις στον Sant Joan Despi, δικαιώματα τα οποία δεν μπορεί να ασκεί η δημοτική αρχή της Βαρκελώνης κι ακόμη λιγότερο η Suez-Agbar. Πραγματικά είναι αξιοπερίεργο το πώς εγκαταστάσεις που χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια συνοχής με σκοπό την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος, σε ελάχιστο χρόνο και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία μετετράπησαν σε εργαλεία δημιουργίας κερδών υπερεθνικών επιχειρήσεων.
Αρχικά πρέπει να διευκρινισθεί (πράγμα που έχει ήδη αναφερθεί σε αναφορά προς τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Olli Rehn), πως οι διαδικασίες εξυπηρέτησης των χρεών που επιβάλλονται από την Τρόϊκα και αφορούν στην ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης στην Ελλάδα (ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ) και την Πορτογαλία (αρ. 345 της Συνθήκης και αρ. 17 της Οδηγίας 2006/123/CE για την εσωτερική αγορά). Δεν μπορείτε επίσης να παραβλέψετε πως οι Ιταλοί πολίτες διενήργησαν ένα απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα δημοψήφισμα με αποτέλεσμα άνω του 95% κατά της ιδιωτικοποίησης και υπέρ της δημόσιας διαχείρισης των επιχειρήσεων ύδρευσης όπως επίσης και κατά του κέρδους από τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Περιέργως οι Mario Draghi και Jean-Claude Trichet με επιστολή προς τον Mario Monti αρνήθηκαν το δικαίωμα του Ιταλικού λαού ν’ αποφασίσει και σταμάτησαν την εφαρμογή των αποφάσεων του δημοψηφίσματος. Τέλος θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στο κείμενο με τίτλο «Ποιοτικές οδηγίες για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στην Ευρώπη», δια του οποίου αποσυντονίζονται όχι μόνο οι υπηρεσίες ύδρευσης αλλά και άλλες κοινής ωφέλειας και υγιεινής. Πρόκειται για μιαν πρακτική που προωθεί τις λεγόμενες ΣΔΙΤ σε όλους τους τομείς ενώ αν και δεν έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής δείγματα καλυτέρευσης της ποιότητας όπου τέτοιες εφαρμόζονται, το κόστος για τους εξυπηρετουμένους έχει αυξηθεί, η δημόσια περιουσία μειωθεί και οι επιπτώσεις στα υδατικά οικοσυστήματα είναι καταστρεπτικές. Σ’ όποιον θέλει να δει είναι φανερό πως ο ιδιωτικός τομέας δεν πρέπει ν’ ασχολείται με την διαχείριση κοινωφελών υπηρεσιών ούτε δημόσιας περιουσίας. Κατάληξη τέτοιων πρακτικών είναι η παραίτηση των αρχών από τα έναντι των πολιτών καθήκοντά των, η διακράτηση από τους ιδιώτες διαχειριστές πληροφοριών και στοιχείων απαραιτήτων για την λειτουργία υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και τέλος η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και η υπέρμετρη επιβάρυνση των πολιτών.
Επί τη ευκαιρία ας ασχοληθούμε λίγο και με άλλα σχετικά με το νερό ισπανικά θέματα. Ο Επίτροπος Rehn απάντησε πως «η ιδιωτικοποίηση μπορεί ν’ αρχίσει μόνο μετά την θέσπιση ενός κανονιστικού πλαισίου που θ’ αποκλείει την κατάχρηση των έτσι δημιουργουμένων ιδιωτικών μονοπωλίων και ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την παροχή των υπηρεσιών προς τους πολίτες». Ωραία!, στην Ισπανία όμως όχι μόνο δεν υφίσταται τέτοιο κανονιστικό πλαίσιο αλλά παρατηρείται μια ολοένα αυξανομένη προθυμία των δημοσίων αρχών να παραχωρήσουν σε ιδιώτες τομείς της δημοσίας διοίκησης έναντι ελκυστικών τελών παραχώρησης δια των οποίων κάθε δημοτική αρχή φιλοδοξεί να καλύψει ατ οικονομικά ελλείμματά της. Φυσικά έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις διαφθοράς για τις οποίες ήδη διεξάγονται έρευνες στην Ανδαλουσία, την Γαλικία, τις Αστούριες και την Καταλωνία (Andalusia, Galicia, Asturias Catalonia). Όσον αφορά στην κατάχρηση του μονοπωλίου: ο τομέας των ιδιωτικών επιχειρήσεων ύδρευσης στην Ισπανία περιορίζεται σε δύο μόνο εταιρίες την Aqualia-FCC και την Suez-Agbar, ενώ σε περιοχές όπως η Καταλωνία η δεύτερη έχει πελάτες περίπου το 80% του πληθυσμού. Τέλος κατ’ ουδένα τρόπο διασφαλίζεται η πρόσβαση των πολιτών σε υπηρεσίες ύδρευσης: απ’ όταν άρχισε η οικονομική κρίση κι εξής οι ελλείψεις νερού παρουσιάζονται όλο και συχνότερα. Στην μητροπολιτική περιοχή της Βαρκελώνης π.χ. οι προσωρινές διακοπές αυξήθηκαν από 25.000 περιπτώσεις το 2011 σε 69.000 το 2012. Στην Μουρκία πολίτες προσέφυγαν στα δικαστήρια εναντίον των καταχρηστικά επιβληθεισών υψηλών τιμών των τελών ύδρευσης, κάτι που ούτως ή άλλως συνιστά και παραβίαση του βασικού ανθρωπίνου δικαιώματος για πρόσβαση σε υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, που έχει αναγνωρισθεί και από την Γενική Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Δεν μπορούμε, επίσης, να μην αναφερθούμε σε όσα ισχύουν βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Πλαίσιο Υπηρεσιών Ύδρευσης. Αξίζει να σημειώσουμε πως η Ισπανία έχει καθυστερήσει σημαντικά στην εκπόνηση των υδρολογικών σχεδίων, πολλά των οποίων δεν έχουν υποβληθεί καν στην Επιτροπή. Η Καταλωνία, βέβαια, υπέβαλε το δικό της σχέδιο για τις εσωτερικές λεκάνες, όταν την διαχείριση είχε το δημόσιο και χάρη στη συμμετοχή του πληθυσμού. Κύριος παράγων της καθυστέρησης υπήρξαν οι πιέσεις που υφίστανται εξ αιτίας της ποικιλίας των χρήσεων του νερού (γεωργία, υδροηλεκτρικά, οικιακές), πράγμα που προφανώς θα επιφέρει κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς είναι σχεδόν αδύνατο μέχρι το 2015 να θεσπισθούν κανόνες για την ορθή διαχείριση των υδάτων (όπως προβλέπεται στην Οδηγία-Πλαίσιο για το Νερό). Ένα ακόμη χαρακτηριστικά αρνητικό αποτέλεσμα της ανάληψης τέτοιων υπηρεσιών από ιδιώτες είναι η αδιαφορία για το οικοσύστημα: η πρόσφατη ιδιωτικοποίηση της Aigues Ter-Llobregat στην Αθιόνα οδήγησε σε υπερύδρευση από τον εύκολα προσβάσιμο ποταμό Ter, πράγμα που αποδεικνύει πως το ενδιαφέρον για το περιβάλλον κατέχει δευτερεύουσα θέση στους σχεδιασμούς όσων ενδιαφέρονται για οικονομικά οφέλη.
Με βάση όσα εκθέσαμε παραπάνω θέλουμε να σας καλέσουμε στην συγκέντρωση που οργανώνεται από πολίτες στις Βρυξέλλες στις 19 Μαρτίου. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία ν’ ακούσετε την φωνή των πολιτών που εδώ και καιρό ζητούν την αποτελεσματική προστασία των δημοσίων υπηρεσιών έναντι της απληστίας των αγορών και όσων προσβλέπουν σε προσωπικά κέρδη. Θα ζητήσουμε την προστασία των υδατικών οικοσυστημάτων που αποτελούν την πηγή ζωής του πλανήτη. Ενωθείτε με τους λαούς της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της γαλλίας, της Γερμανίας, όλης της Ευρώπης κι ενισχύστε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το Νερό (European Citizens’ Initiative of Water) με σύνθημα «Το νερό και η αποχέτευση είναι ανθρώπινα δικαιώματα! Το νερό είναι παγκόσμιο αγαθό κι όχι εμπόρευμα προς πώληση!». Ήδη έχουμε συλλέξει 1,2 εκ υπογραφές και μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πολλές περισσότερες, ώστε όταν η πρόταση υποβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς την βούληση των Ευρωπαίων πολιτών και τις επιλογές μας για το μέλλον.
Με εκτίμηση,
Asamblea Paz-Fama-Vistabella/Ciudadanos por el Derecho a la Ciudad (Murcia),
Asociación en Defensa del Territorio del Aljarafe – ADTA,
Asociación Española de Operadores Públicos de Abastecimiento y Saneamiento – AEOPAS,
Coordinadora en Defensa de la Gestión Pública del Agua en Jerez, Coordinadora Provincial contra la Privatización del Agua en Cádiz,
Federación española de Ingeniería Sin Fronteras,
Fundación Nueva Cultura del Agua – FNCA,
Plataforma Aigua és vida (Catalunya),
Plataforma Apemsa no se vende (Puerto de Santa María),
Plataforma contra la especulación urbanística y medioambiental de Candeleda,
Plataforma contra la Privatización del Canal de Isabel II (Madrid),
Plataforma por el Agua como Servicio Público de Laguna de Duero,
Red Agua Pública de Aragón – RAPA,
Red Andaluza de la Nueva Cultura del Agua
Xúquer Viu
[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]
]]>[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row] [vc_row el_position=”last”] [vc_column] [vc_column_text el_position=”first last”]
Αγαπητοί Ευρωπαίοι, εθνικοί και τοπικοί πολιτικοί
Στις 18 Ιανουαρίου του 2012, ξεκίνησε στη Γαλλία μια αντιμονοπωλιακή διαδικασία, από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την πιθανότητα εναρμονισμένης συμπεριφοράς (καρτέλ) στην τιμολόγηση μεταξύ των εταιριών Suez, Veolia και La Saur. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου «η Επιτροπή θα εξετάσει τις επόμενες εβδομάδες τη συμπεριφορά των εν λογω εταιριών καθώς και την Επαγγελματική Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Υδάτων (FP2E)”.
Αυτή η υπόθεση άνοιξε ύστερα από αιφνίδιες επιθεωρήσεις που διενεργηθήκαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 2010.Τότε, η Lyonnaise des Eaux (Suez), τιμωρήθηκε με πρόστιμο ύψους 8 εκ. ευρώ εξαιτίας της παραβίασης της σφραγίδας EC. Σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ άρθρο 101, οριζόντιες συμφωνίες μεταξύ εταιριών απαγορεύονται. Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού δύναται με δική της πρωτοβουλία να εκκινήσει έλεγχο για εναρμονισμένη συμπεριφορά βασιζόμενη σε σοβαρές ενδείξεις που μπορεί να οδηγήσει σε πρόστιμα ύψους μέχρι και 10% του ετήσιου κύκλου εργασιών.
Αναμένουμε τα αποτελέσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δημοσιευθούν στις αρχές του 2013, ελπίζοντας ότι οι σοβαρές ενδείξεις για παράνομες συμπεριφορές θα αποδειχθούν να είναι αβάσιμες κατηγορίες. Στο μεταξύ, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή της πρόληψης, λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια των συμβολαίων (10 με 20 έτη) και το οικονομικό διακύβευμα. Μπορούμε να αναφέρουμε ως παράδειγμα, τους όρους πώλησης για την εκχώρηση του 24,9% της RWE (Thames Water) στην Berlin Lander. Η τιμή διαπραγμάτευσης με βάση το δίκαιο των επιχειρήσεων είναι ύψους 659 εκατομμυρίων ευρώ για την αναμενόμενη παραβίαση συμφωνίας παρόχου. Το ποσό αυτό δεν αντικατοπτρίζει καμία πώληση περιουσιακών στοιχείων ή υποδομών, αλλά αδιαφανείς υπολογισμούς μη πραγματοποιηθέντων κερδών της σύμβασης 30 χρόνων που υποτίθεται ότι θα τελειώσει το 2028. Μιλάμε για χρήματα των φορολογουμένων που δαπανώνται προς εξόφληση μη πραγματοποιηθέντων κερδών, χωρίς καμία δραστηριότητα, κόστος διαχείρισης ή οποιαδήποτε απόδοση σε αντάλλαγμα. Πρόκειται για μια μορφή «χρυσής χειραψίας» που είναι απλά αφόρητη σε μια εποχή χρέους των δημόσιων οικονομικών. Παρατηρούμε επίσης στην παρούσα σύμβαση με το Βερολίνο ότι ο δεύτερος εταίρος του ιδιωτικού τομέα, η Veolia, θα μπορούσε επίσης να ζητήσει μια παρόμοια «χρυσή χειραψία» , πράγμα που θα σήμαινε τότε δυνητικό συνολικό ποσό οφειλής ύψους 1,3 δισ. ευρώ!
Είναι πάρα πολλά που διακυβεύονται: αυτοί οι τύποι συμφωνιών αποτελούν σήμερα αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε 14 διαφορετικές πόλεις της Γαλλίας, π.χ. στη Μασσαλία (για 3 δισ. ευρώ οικονομικό όγκο), αλλά επίσης στη Λιλ, Λυών, Ρεν, Μονπελιέ, Νίκαια, Μπορντό και Τουλούζ για ισοδύναμα ποσά. Σε μια εποχή μέτρων λιτότητας και περικοπών του προϋπολογισμού, θα ήταν ανεύθυνο οι τοπικοί πολιτικοί να δεσμεύσουν δημόσιο χρήμα σε δεκαετείς-εικοσαετείς συμφωνίες χωρίς να έχει αποδειχθεί από τα πριν πραγματικό οικονομικό πλεονέκτημα της απελευθέρωσης της αγοράς στον τομέα των υδάτων, καθώς και μια σαφής διαπραγμάτευση σχετικά με τη ρήτρα καταγγελίας της συμφωνίας.
Υπό το φως αυτών των στοιχείων, κάνουμε έκκληση σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο στους πολιτικούς να αντιληφθούν τα οικονομικά διακυβεύματα και να καλέσουν για ένα μορατόριουμ το οποίο θα αναστέλλει τρέχουσες εκκρεμείς και μελλοντικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των τοπικών αρχών και των παραπάνω εταιρειών μέχρι το τέλος της εξέτασης της υπόθεσης περί αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας που άνοιξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Υπογράφοντες:
Ευρωβουλευτές:
Karim Zéribi, EELV/FR, Marseille
Sven Giegold, EELV/DE, Düsseldorf
Βουλευτές Εθνικών Κοινοβουλίων:
Γερουσιαστές:
Εκλεγμένοι Περιφέρειας:
Εκλεγμένοι Αυτοδιοίκησης:
[/vc_column_text] [/vc_column] [/vc_row]
]]>ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΝΤΙΤΡΑΣΤ: Η Ε.ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΕΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΣΤΟΝ ΓΑΛΛΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΥΔΑΤΩΝ Βρυξέλλες, 18 Ιανουαρίου 2012 – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε επίσημη διαδικασία αντιμονοπωλιακή για να διερευνήσει αν οι γαλλικές επιχειρήσεις Saur, Suez Environnement / Lyonnaise des Eaux και Veolia, μαζί με την εμπορική τους ένωση Επαγγελματική Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Υδάτων (“FP2E”), έχουν συντονίσει τη συμπεριφορά τους στη γαλλική αγορά νερού και υγρών αποβλήτων, κατά παράβαση των αντιμονοπωλιακών κανόνων. Η έναρξη της διαδικασίας σημαίνει ότι η Επιτροπή θα αντιμετωπίσει την υπόθεση ως θέμα προτεραιότητας. Αυτό δεν προδικάζει το αποτέλεσμα της έρευνας. Η Επιτροπή θα εξετάσει κατά πόσον οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις έχουν συντονίσει τη συμπεριφορά τους στις αγορές για τις υπηρεσίες ύδρευσης και λυμάτων στη Γαλλία, ιδίως όσον αφορά τα στοιχεία των τιμών που χρεώνονται στους τελικούς καταναλωτές, σε αντίθεση με το άρθρο 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Η παροχή αυτών των υπηρεσιών ανατίθεται από τις τοπικές αρχές σε ιδιωτικές εταιρείες. Η διάρκεια των αντιμονοπωλιακών ερευνών εξαρτάται από έναν αριθμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της πολυπλοκότητας της κάθε περίπτωσης, τον βαθμό στον οποίο οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις συνεργάζονται με την Επιτροπή και την άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας. Ιστορικό διερεύνησης στον γαλλικό τομέα των υδάτων Τον Απρίλιο του 2010, η Επιτροπή πραγματοποίησε αιφνιδιαστικές επιθεωρήσεις στις εγκαταστάσεις του πολλών γαλλικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο νερό και τις υπηρεσίες επεξεργασίας λυμάτων αγορές (βλ. MEMO/10/134). Στο πλαίσιο της ίδιας αντιμονοπωλιακής έρευνας, η Επιτροπή επέβαλε κυρώσεις στη Suez Environnement και τη θυγατρική της Lyonnaise des Eaux (LDE) ύψους 8 εκατ. € για την παραβίαση σφραγίδων που τίθενται από την Επιτροπή σε μια επιθεώρηση κατά την έρευνα της στις εγκαταστάσεις LDE τον Απρίλιο του 2010 (βλ. IP / 11/632). Γενικές πληροφορίες για σχετικές έρευνες Το άρθρο 101 της ΣΛΕΕ απαγορεύει τις συμφωνίες και τις εναρμονισμένες πρακτικές που ενδέχεται να επηρεάσουν το εμπόριο και να εμποδίσουν ή να περιορίσουν τον ανταγωνισμό. Η εφαρμογή αυτής της διάταξης ορίζεται στον κανονισμό Antitrust (Κανονισμός 1/2003) που μπορεί να εφαρμοστεί από την Επιτροπή και από τις εθνικές αρχές ανταγωνισμού των κρατών μελών της ΕΕ. Νομική βάση γι \’αυτό το στάδιο της διαδικασίας αποτελεί το άρθρο 11 (6) του κανονισμού Antitrust. Το άρθρο 11 (6) προβλέπει ότι η έναρξη της διαδικασίας απαλλάσσει τις αρχές ανταγωνισμού των κρατών μελών από την αρμοδιότητά τους να εφαρμόσουν επίσης τους κοινοτικούς κανόνες περί ανταγωνισμού. Επιπλέον, το άρθρο 16 (1) του ίδιου κανονισμού προβλέπει ότι τα εθνικά δικαστήρια πρέπει να αποφεύγουν να λαμβάνουν αποφάσεις που ενδέχεται να συγκρούονται με απόφαση που σκοπεύει να λάβει η Επιτροπή στο πλαίσιο της διαδικασίας που έχει ξεκινήσει. Η Επιτροπή ενημέρωσε τις εταιρείες και τις αρχές ανταγωνισμού των κρατών μελών ότι έχει ανοίξει επίσημα τη διαδικασία στην παρούσα υπόθεση. Επαφές: Marisa Gonzalez Iglesias (+32 2 295 19 25) Maria Madrid Pina (+32 2 295 45 30) [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row] [vc_row] [vc_column width=”1/1″][vc_separator width=”1/1″ el_position=”first last”][/vc_column][/vc_row] [vc_row] [vc_column width=”1/1″][vc_message color=”alert-info” width=”1/1″ el_position=”first last”] Δεύτερες σκέψεις εκ του πονηρού… Αν και το άκουσμα της είδησης είναι στην αρχή θετικό, το αποτέλεσμα της διαδικασίας θα κρίνει αν η έρευνα που διεξάγεται, (που ουσιαστικά αναλαμβάνει κεντρικά το έργο της διερεύνησης της υπόθεσης παίρνοντάς τη από τα χέρια των εθνικών αρχών ανταγωνισμού αλλά και τα εθνικά δικαστήρια όπως αναφέρει και το ίδιο το δελτίο τύπου της Κομισιόν) θα δώσει ουσιαστικούς καρπούς ή θα λειτουργήσει ως ένας “αερόσακος ασφαλείας” που άνοιξε στο Ευρωπαϊκό τοπίο συγκρούσεων ώστε οι εν λόγω εταιρίες να πέσουν στα μαλακά… Αναμένουμε… [/vc_message][/vc_column][/vc_row] [vc_row] [vc_column width=”1/1″][vc_separator width=”1/1″ el_position=”first last”][/vc_column][/vc_row]
]]>